ลำน้ำนิมริมแห้งเหือด
และหญ้าก็เหี่ยวเฉา
พืชพันธุ์หมดสิ้น
และไม่มีความเขียวขจีเหลืออยู่
ดังนั้นทรัพย์สินที่พวกเขาหามาได้และเก็บสะสมไว้
พวกเขาก็แบกข้ามลำห้วยของหมู่ต้นปอปลาร์ไป
เสียงร้องของพวกเขาดังก้องไปตลอดชายแดนโมอับ
เสียงโอดครวญของพวกเขาไปไกลถึงเอกลาอิม
เสียงคร่ำครวญหวนไห้ดังไปถึงเบเออร์เอลิม

Read full chapter