หญิงสาว

ดิฉันหลับไปแต่หัวใจยังตื่นอยู่
ฟังสิ! ที่รักของดิฉันกำลังเคาะประตู และพร่ำว่า
“นวลน้องของพี่ ยอดรักของผม เปิดประตูรับผมเถิด
แม่นกพิราบน้อยๆ ของผม แม่คนงามไม่มีที่ติ
ศีรษะของผมชุ่มด้วยน้ำค้าง
และเส้นผมชุ่มด้วยละอองน้ำยามราตรี”
แต่ดิฉันถอดเสื้อคลุมออกแล้ว
จะให้สวมเข้าไปใหม่หรือ?
ดิฉันล้างเท้าแล้ว
จะให้ไปเปื้อนดินอีกหรือ?
ยอดรักของดิฉันพยายามถอดสลักประตู
ใจของดิฉันเต้นแรงเพราะคิดถึงเขา

Read full chapter