11 แล้ววางหม้อเปล่าบนถ่าน
จนมันร้อนและทองแดงสุกปลั่ง
ตะกอนต่างๆ จะได้หลอมละลาย
และตะกรันหนาเขรอะไหม้ไปหมด
12 แต่ก็เสียแรงเปล่า
แม้ไฟจะร้อน
ตะกรันหนาเขรอะของมันก็ไม่กะเทาะไป

13 “ ‘ขี้ตะกรันของเจ้าคือความสำส่อน เพราะเราพยายามชำระเจ้า แต่เจ้าก็ไม่อาจชำระจากมลทินได้ เจ้าจะไม่สะอาดเอี่ยมอ่องอีก จนกระทั่งโทสะที่เรามีต่อเจ้าสงบลง

Read full chapter