Jeremias 2:1-11

Ang Biblia, 2001

Naaalala ko ang katapatan ng iyong kabataan,
    ang iyong pag-ibig bilang babaing ikakasal,
kung paanong sumunod ka sa akin sa ilang,
    sa lupaing hindi hinasikan.
³ Ang Israel ay banal sa Panginoon,
    ang unang bunga ng kanyang ani.
Lahat ng nagsikain nito ay nagkasala,
    ang kasamaan ay dumating sa kanila, sabi ng Panginoon.”

“Anong kamalian ang natagpuan sa akin ng inyong mga magulang
    upang ako'y kanilang layuan,
at sumunod sa kawalang kabuluhan, at naging walang kabuluhan?
⁶ Hindi nila sinabi, ‘Nasaan ang Panginoon
    na nag-ahon sa atin mula sa lupain ng Ehipto,
na pumatnubay sa atin sa ilang,
    sa lupain ng mga disyerto at mga hukay,
sa lupain ng tagtuyot at malalim na kadiliman,
    sa lupaing hindi dinaanan ng sinuman
    at walang taong nanirahan?’
⁷ At dinala ko kayo sa masaganang lupain,
    upang sa mga bunga ng mabubuting bagay nito kayo ay kumain.
Ngunit nang kayo'y pumasok ang lupain ko'y inyong dinungisan,
    at ang aking pamana ay ginawa ninyong karumaldumal.
⁸ Hindi sinabi ng mga pari, ‘Nasaan ang Panginoon?’
    Silang nagsisihawak ng kautusan ay hindi nakakilala sa akin;
ang mga pinuno^[a] ay sumuway sa akin,
    at ang mga propeta ay nagsalita ng propesiya sa pamamagitan ni Baal,
    at nagsisunod sa mga bagay na walang pakinabang.
⁹ “Kaya't makikipagtalo pa rin ako sa inyo, sabi ng Panginoon,
    at sa mga anak ng inyong mga anak ay makikipagtalo ako.
¹⁰ Sapagkat tumawid kayo sa mga baybayin ng Kittim,^[b] at inyong tingnan,
    at magsugo kayo sa Kedar, at magsuring mainam;
    at inyong tingnan kung may nangyari nang ganitong bagay.
¹¹ Nagpalit ba ang isang bansa ng mga diyos,
    bagaman sila'y hindi mga diyos?
Ngunit ipinagpalit ng bayan ko ang kanilang kaluwalhatian
    sa hindi pinakikinabangan.