யோபு 21-23

Tamil Bible: Easy-to-Read Version

² “நான் சொல்வதற்குச் செவிகொடும்.
    அதுவே, நீர் எனக்கு ஆறுதல் கூறும் வகையாயிருக்கும்.
³ நான் பேசும்போது பொறுமையாயிரும்.
    நான் பேசி முடித்தபின்பு, நீங்கள் என்னைக் கேலிச்செய்யலாம்.

⁴ “நான் ஜனங்களைப்பற்றிக் குறை கூறவில்லை.
    நான் பொறுமையாயிராததற்குத் தக்க காரணம் இருக்கிறது.
⁵ என்னைக் கண்டு அதிர்ச்சியடையும்,
    உம் கையை வாயில் வைத்து, அதிர்ச்சியால் என்னைப் பாரும்!
⁶ எனக்கு நேர்ந்ததைப்பற்றி நான் எண்ணும் போது,
    நான் அஞ்சுகிறேன், என் உடம்பு நடுங்குகிறது!
⁷ தீயோர் ஏன் நீண்ட ஆயுளோடு வாழ்கிறார்கள்?
    அவர்கள் ஏன் நீண்ட ஆயுளுடையவர்களாகவும் வெற்றிபெற்றவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள்?
⁸ அவர்கள் பிள்ளைகள் தங்களோடு வளர்வதைத் தீயோர் பார்க்கிறார்கள்.
    அவர்களின் பேரப்பிள்ளைகளைப் பார்க்கும்படித் தீயோர் வாழ்கிறார்கள்.
⁹ அவர்கள் வீடுகள் பாதுகாப்பாக உள்ளது, அவர்கள் பயப்படுவதில்லை.
    தீயோரைத் தண்டிப்பதற்கு தேவன் ஒரு கோலையும் பயன்படுத்துவதில்லை.
¹⁰ அவர்களின் காளைகள் புணரத் தவறுவதில்லை.
    அவர்களின் பசுக்கள் கன்றுகளை ஈனுகின்றன. அக்கன்றுகள் பிறக்கும்போது மடிவதில்லை.
¹¹ ஆட்டுக்குட்டிகளைப்போல் விளையாடுவதற்குத் தீயோர் அவர்கள் குழந்தைகளை அனுப்புகிறார்கள்.
    அவர்கள் குழந்தைகள் சுற்றிலும் நடனமாடுகிறார்கள்.
¹² தம்புறா, யாழ், குழல் ஆகியவற்றின் ஓசைக் கேற்ப அவர்கள் பாடி, நடனமாடுகிறார்கள்.
¹³ தீயோர் அவர்கள் வாழ்க்கையில் வெற்றிக் காண்கிறார்கள்.
    பின்பு, அவர்கள் மடிந்து துன்பமின்றி அவர்களின் கல்லறைக்குப் போகிறார்கள்.
¹⁴ ஆனால் தீயோர் தேவனை நோக்கி, ‘எங்களை விட்டுவிடும்!
    நாங்கள் செய்வதற்கென நீர் விரும்புவதைப்பற்றி நாங்கள் கவலைப்படுவதில்லை!’ என்கிறார்கள்.
¹⁵ தீயோர், ‘சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் யார்?
    நாம் அவருக்கு சேவை செய்யத் தேவையில்லை!
    அவரிடம் ஜெபிப்பது உதவாது,’ என்கிறார்கள்!

¹⁶ “அது உண்மையே, தீயோர் அவர்களாக வெற்றிக் காண்பதில்லை.
    அவர்கள் அறிவுரையை நான் பின்பற்ற முடியாது.
¹⁷ ஆனால், தேவன் தீயோரின் ஒளியை எத்தனை முறை அணைக்கிறார்?
    எத்தனை முறை தீயோருக்குத் துன்பம் நேர்கிறது?
    எப்போது தேவன் அவர்களிடம் கோபங்கொண்டு அவர்களைத் தண்டித்தார்?
¹⁸ காற்று புல்லைப் பறக்கடிப்பதைப் போலவும்,
    பெருங்காற்று தானியத்தின் உமியைப் பறக்கடிப்பதைப்போலவும், தேவன் தீயோரைப் பறக்கடிக்கிறாரா?
¹⁹ ஆனால் நீங்கள், ‘தந்தையின் பாவத்திற்கென்று தேவன் ஒரு பிள்ளையைத் தண்டிக்கிறார்’ என்கிறீர்கள்.
    இல்லை! தேவன் தாமே தீயோனைத் தண்டிக்கட்டும். அப்போது அத்தீயோன், அவன் செய்த பாவங்களுக்குத் தண்டனை பெற்றதை அறிவான்!
²⁰ பாவம் செய்தவன் தான் பெற்ற தண்டனையைப் பார்க்கட்டும்.
    சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனின் கோபத்தை அவன் உணரட்டும்.
²¹ தீயவனின் வாழ்க்கை முடியும்போது, அவன் மடிகிறான்,
    அவன் தன் பின்னே விட்டுச் செல்லும் குடும்பத்தைப்பற்றி கவலைப்பட வேண்டியதில்லை.

²² “ஒருவனும் தேவனுக்கு அறிவைப் போதிக்க முடியாது.
    உயர்ந்த இடங்களிலிருக்கிற ஜனங்களையும் கூட தேவன் நியாயந்தீர்க்கிறார்.
²³ ஒரு முழுமையும் வெற்றிகரமுமான வாழ்க்கைக்குப் பின் ஒருவன் மரிக்கிறான்.
    அவன் முழுக்க பாதுகாப்பான, சுகமான வாழ்க்கை வாழ்கிறான்.
²⁴ அவன் உடல் போஷாக்குடையதாக உள்ளது.
    அவன் எலும்புகள் இன்னும் வலிவோடு காணப்படுகின்றன.
²⁵ ஆனால், மற்றொருவன் கடின வாழ்க்கை வாழ்ந்து, கசப்பான ஆன்மாவோடு மரிக்கிறான்.
    அவன் நல்லவற்றில் களிப்படைந்ததில்லை.
²⁶ இறுதியில், இருவரும் ஒருமித்து மண்ணில் கிடப்பார்கள்.
    அவர்கள் இருவரையும் பூச்சிகள் சூழ்ந்துக்கொள்ளும்.

²⁷ “ஆனால், நீங்கள் நினைப்பதை நான் அறிவேன்,
    என்னைத் துன்புறுத்த நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள் என அறிவேன்.
²⁸ நீங்கள், ‘நல்லவன் ஒருவனின் வீட்டை எனக்குக் காட்டுங்கள்’
    இப்போது, தீயோர் வாழுமிடத்தை எனக்குக் காட்டுங்கள் என்கிறீர்கள்.

²⁹ “நீங்கள் நிச்சயமாக பயணிகளிடம் பேசியிருக்கலாம்.
    நிச்சயமாக நீங்கள் அவர்களின் கதைகளை ஏற்கலாம்.
³⁰ அழிவு வரும்போது தீயோர் தவிர்க்கப்பட்டுள்ளார்கள்.
    தேவன் தமது கோபத்தைக் காட்டும்போது, அவர்கள் அதற்குத் தப்பியிருக்கிறார்கள்.
³¹ யாரும் தீயவனை அவன் செய்த தவறுகளுக்காக அவனெதிரே விமர்சிக்கிறதில்லை.
    அவன் செய்த தீமைகளுக்காக ஒருவரும் அவனைத் தண்டிக்கிறதில்லை.
³² அத்தீயவனைக் கல்லறைக்குச் சுமந்துச் செல்லும்போது,
    அவன் கல்லறையருகே ஒரு காவலாளி நிற்கிறான்.
³³ எனவே பள்ளத்தாக்கின் மண்ணும் அத்தீயவனுக்கு இன்பமாயிருக்கும்.
    அவன் கல்லறையின் அடக்கத்திற்கு ஆயிரக்கணக்கான ஜனங்கள் செல்வார்கள்.

³⁴ “நீங்கள் உங்கள் வெறுமையான வார்த்தைகளால் எனக்கு ஆறுதல் கூறமுடியாது.
    உங்கள் பதில்கள் எனக்கு உதவமாட்டாது!” என்றான்.

² “தேவனுக்கு நமது உதவி தேவையா?
இல்லை!
    மிகுந்த ஞானவானும் உண்மையாகவே தேவனுக்குப் பயன்படுவதில்லை.
³ நீ தக்க நெறியில் வாழ்ந்தது தேவனுக்கு உதவுமா?
    இல்லை! நீ தேவனைப் பின்பற்றுவதால் சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனுக்கு ஏதேனும் கிடைக்குமா? இல்லை!
⁴ யோபுவே, ஏன் தேவன் உன்னைத் தண்டித்து, உன்னில் குறை காண்கிறார்?
    நீ அவரை தொழுது கொள்வதாலா?
⁵ இல்லை! நீ மிகுதியாகப் பாவம் செய்திருப்பதால்தான்.
    யோபுவே, நீ பாவம் செய்வதை நிறுத்துவதில்லை!
⁶ நீ உன் சகோதரன் ஒருவனுக்குக் கொஞ்சம் பணத்தைக் கடனாகக் கொடுத்து,
    அவன் உனக்குத் திருப்பித் தருவதற்கு அடையாளமாக எதையேனும் கொடுக்க வற்புறுத்தியிருக்கலாம்.
    நீ கடனுக்கு ஈடாக ஏதேனும் ஏழை மனிதனின் ஆடைகளை எடுத்திருக்கலாம்.
    இல்லையெனில், எக்காரணமுமின்றி அவ்வாறு செய்திருக்கலாம்.
⁷ சோர்ந்த, பசித்த ஜனங்களுக்கு நீ தண்ணீரும், உணவும் கொடாது இருந்திருக்கலாம்.
⁸ யோபுவே, உனக்கு மிகுதியான விளை நிலங்கள் உண்டு,
    ஜனங்கள் உன்னை மதிக்கிறார்கள்.
⁹ விதவைகளுக்கு எதுவும் கொடாது அவர்களை நீ துரத்தியிருக்கலாம்.
    யோபுவே, நீ அநாதைகளை ஏமாற்றியிருக்கலாம்.
¹⁰ ஆகவே, உன்னைச் சுற்றிலும் கண்ணிகள் அமைந்துள்ளன,
    திடீர்பயம் உன்னை அஞ்சவைக்கிறது.
¹¹ ஆகவே, நீ பார்க்க முடியாதபடி மிகுந்த இருள் சூழ்ந்திருக்கிறது,
    வெள்ளப்பெருக்கு உன்னை மூடுகிறது.

¹² “தேவன் பரலேகத்தின் மிக உயர்ந்த இடத்தில் வாழ்கிறார்.
    விண்மீன்கள் எத்தனை உயரத்தில் உள்ளன எனப்பாருங்கள்.
    மிக உயர்ந்த நட்சத்திரத்தை தேவன் கிழே நோக்கிப்பார்க்கிறார்.
¹³ ஆனால் யோபுவே, நீ சொல்லலாம் ‘தேவன் என்ன அறிவார்?
    இருண்ட மேகங்கள் வழியாகப் பார்த்து, தேவன் நம்மை நியாயந்தீர்க்கக் கூடுமா?
¹⁴ அடர்த்தியான மேகங்கள் அவரை நம்மிடமிருந்து மறைக்கின்றன,
    எனவே, அவர் வானத்தின் விளிம்பைத் தாண்டி நடக்கிறபோது நம்மைப் பார்க்க முடிவதில்லை’ எனக் கூறுவாய்.

¹⁵ “யோபுவே, பல காலம் முன்பு தீயோர் நடந்த அந்தப் பழைய பாதையில்
    நீ நடந்துக்கொண்டிருக்கிறாய்.
¹⁶ அவர்கள் இறக்கவேண்டிய காலத்திற்கு முன்னரே, அத்தீயோர் அழிக்கப்பட்டார்கள்.
    அவர்கள் வெள்ளப்பெருக்கில் அடித்துச் செல்லப்பட்டார்கள்.
¹⁷ அவர்கள் தேவனைப் பார்த்து, ‘எங்களைத் தனித்து விட்டுவிடும்!
    சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் எங்களை என்னச் செய்யமுடியும்!’ என்பார்கள்.
¹⁸ நற்காரியங்களால் அவர்கள் வீடுகளை நிரப்பியவர் தேவனே!
    இல்லை, என்னால் தீயோரின் அறிவுரையைப் பின்பற்ற முடியாது.
¹⁹ அழிவதை நல்லோர் காண்பார்கள்.
    அந்த நல்ல ஜனங்கள் மகிழ்ச்சியடைவார்கள்.
    களங்கமற்ற ஜனங்கள் தீயோரைக் கண்டு நகைப்பார்கள்,
²⁰ ‘உண்மையாகவே நம் பகைவர்கள் அழிக்கப்பட்டார்கள்.
    நெருப்பு அவர்களின் செல்வத்தைத் கொளுத்துகிறது!’

²¹ “இப்போது, யோபுவே, உன்னை தேவனுக்குக் கொடுத்து அவரோடு சமாதானம் செய்துக்கொள்.
    இதைச் செய், உனக்கு நல்லவை பல வாய்க்கும்.
²² அவரது போதனையை ஏற்றுக்கொள்.
    அவர் சொல்வதைக் கவனமாகக் கேள்.
²³ யோபுவே, சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனிடம் திரும்பி வா, உன் பழைய நிலைக்கு அழைத்துச் செல்லப்படுவாய்.
    ஆனால், நீ உனது வீட்டிலிருந்து தீமையை அகற்ற வேண்டும்.
²⁴ உனது பொன்னை நீ தூசியாகக் கருதவேண்டும்.
    பள்ளத்தாக்கின் பாறைகளைப் போல, உனது உயர்ந்த பொன்னைக் கருதவேண்டும்.
²⁵ சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனே, உனக்குப் பொன்னாகட்டும்.
    அவரே உனக்கு வெள்ளிக் குவியல் ஆகட்டும்.
²⁶ அப்போது நீ சர்வ வல்லமையுள்ள தேவனில் களிகூருவாய்.
    அப்போது நீ தேவனை நோக்கிப் பார்ப்பாய்.
²⁷ நீ அவரிடம் ஜெபிப்பாய், அவர் உன்னைக் கேட்பார்.
    நீ செய்வதாக உறுதியளித்த காரியங்களை, அப்போது நீ செய்யமுடியும்.
²⁸ நீ ஏதேனும் செய்யத் தீர்மானித்தால், அது வெற்றியடையும்,
    உனது எதிர்காலம் ஒளிமயமாக இருக்கும்.
²⁹ பெருமையுள்ளோரை வெட்கமடையச் செய்கிறார்.
    ஆனால் தேவன் எளியோருக்கு உதவுகிறார்.
³⁰ அப்போது நீ தவறு செய்யும் ஜனங்களுக்கு உதவ முடியும்.
    நீ தேவனிடம் ஜெபிப்பாய். அவர் அந்த ஜனங்களுக்கு மன்னிப்பார்.
    ஏனெனில் நீ அத்தனை பரிசுத்தமாக இருப்பாய்” என்றான்.

² “நான் இன்றைக்கு இன்னும் மனங்கசந்து முறையிடுகிறேன்.
    ஏனெனில் நான் இன்னும் துன்புற்றுக்கொண்டிருக்கிறேன்.
³ எங்கே தேவனைப் பார்க்கக் கூடுமென நான் அறிந்திருக்க வேண்டுமென்று விரும்புகிறேன்.
    தேவனிடம் போகும் வழியை அறிய விரும்புகிறேன்.
⁴ நான் தேவனிடம் என் நியாயத்தை விளக்குவேன்.
    நான் களங்கமற்றவனெனக் காட்டும் விவாதங்களால் என் வாய் நிரம்பியிருக்கும்.
⁵ என் விவாதங்களுக்கு தேவன் எவ்வாறு பதிலளிப்பார் என்று அறிவேன்.
    தேவனுடைய பதில்களைப் புரிந்துகொள்வேன்.
⁶ தேவன் எனக்கெதிராக அவரது வல்லமையைப் பயன்படுத்துவாரா?
    இல்லை அவர் எனக்குச் செவிகொடுப்பார்!
⁷ நான் ஒரு நேர்மையான மனிதன்.
    என் கதையை நான் கூற, தேவன் அனுமதிப்பார்.
    அப்போது என் நீதிபதி என்னை விடுதலையாக்குவார்!

⁸ “ஆனால் நான் கிழக்கே போனால், அங்கே தேவன் இல்லை.
    நான் மேற்கே போனால், அங்கும் நான் தேவனைக் காணேன்.
⁹ தேவன் வடக்கே பணி செய்யும்போது, நான் அவரைப் பார்க்க முடியவில்லை.
    தேவன் தெற்கே திரும்பும்போதும், நான் அவரைக் காணவில்லை.
¹⁰ ஆனால் தேவன் என்னை அறிவார்.
    அவர் என்னைப் பரிசோதித்துக்கொண்டிருக்கிறார், நான் பொன்னைப்போன்று தூயவனெனக் காண்பார்.
¹¹ தேவன் விரும்புகிறபடியே நான் எப்போதும் வாழ்ந்திருக்கிறேன்.
    நான் தேவனைப் பின்பற்றுவதை நிறுத்தியதேயில்லை.
¹² நான் தேவனுடைய கட்டளைகளுக்கு எப்போதும் கீழ்ப்படிகிறேன்.
    என் உணவைக் காட்டிலும் அதிகமாக தேவனுடைய வாயிலிருந்து வரும் வார்த்தைகளை நான் நேசிக்கிறேன்.

¹³ “ஆனால் தேவன் மாறுகிறதில்லை.
    ஒருவனும் தேவனுக்கெதிராக நிற்கமுடியாது.
    தேவன் தான் விரும்புகின்றவற்றையெல்லாம் செய்கிறார்.
¹⁴ தேவன் எனக்கென்று அவர் திட்டமிட்டவற்றைச் செய்வார்.
    எனக்காக வேறு பல திட்டங்களையும் அவர் வைத்திருக்கிறார்.
¹⁵ அதனாலே நான் தேவனுக்குப் பயந்திருக்கிறேன்.
    இக்காரியங்களை நான் புரிந்துக்கொள்கிறேன்.
    ஆகையால் நான் தேவனுக்குப் பயந்திருக்கிறேன்.
¹⁶ தேவன் என் இருதயத்தை இளைக்கச் (சோர்வடைய) செய்கிறார், நான் என் தைரியத்தை இழக்கிறேன்.
    சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் என்னை அஞ்சச் செய்கிறார்.
¹⁷ என் முகத்தை மூடும் கருமேகத்தைப் போன்று எனக்கு நேர்ந்த தீயகாரியங்கள் உள்ளன.
    ஆனால் அந்த இருள் என்னை அடக்காது.