Add parallel Print Page Options

10 Ang matatanda ng anak na babae ng Zion
    ay tahimik na nakaupo sa lupa.
Sila'y nagsabog ng alabok sa kanilang mga ulo;
    at nagsuot ng damit-sako;
itinungo ng mga dalaga sa Jerusalem
    ang kanilang mga ulo sa lupa.

11 Ang aking mga mata ay namumugto sa kaiiyak;
    ang aking kaluluwa ay naguguluhan;
ang aking puso ay ibinuhos sa lupa
    dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan,
    sapagkat ang mga bata at mga pasusuhin ay nanghihina sa mga lansangan ng lunsod.

12 Sila'y nag-iiyakan sa kanilang mga ina,
    “Nasaan ang tinapay at alak?”
habang sila'y nanghihina na gaya ng taong sugatan
    sa mga lansangan ng bayan,
habang ang kanilang buhay ay ibinubuhos
    sa kandungan ng kanilang mga ina.

Read full chapter