Add parallel Print Page Options

Een mens die leeft, heeft hoop. Een levende hond is beter af dan een dode leeuw. De levende mensen weten tenminste dat ze ooit zullen sterven. Maar de doden weten niets. Ze hebben niets meer te verwachten. Ze zijn vergeten. Hun liefde, hun haat, hun verlangens – alles is verdwenen. De doden doen niet meer mee met de dingen die onder de zon gebeuren.

Read full chapter