โยบ 40:6-42

New Thai Version

⁸ เจ้ากำลังพยายามพิสูจน์ให้ได้ว่าเราผิดหรือ
    เจ้าจะปรักปรำเราเพื่อว่าเจ้าจะถูกต้องหรือ
⁹ เจ้ามีพละกำลังเหมือนพระเจ้าหรือ
    เจ้าทำเสียงร้องกระหึ่มดั่งฟ้าร้องเหมือนเสียงของพระองค์ได้หรือ
¹⁰ จงแสดงตนให้เห็นว่า เจ้ายิ่งใหญ่และสูงส่ง
    จงแสดงให้เห็นว่า เจ้าสง่างามและรุ่งโรจน์
¹¹ จงปล่อยความโกรธของเจ้าที่ล้นออกมา
    จงดูทุกคนที่หยิ่งยโส และทำให้เขายอมถ่อมลง
¹² ดูทุกคนที่หยิ่งยโส และทำให้เขาถ่อมตัว
    และทำคนชั่วให้แบนราบเป็นหน้ากลอง
¹³ ฝังพวกเขาทุกคนลงในหลุมศพ
    และขังให้อยู่ในโลกของคนตาย
¹⁴ แล้วเราจะยกย่องเจ้าว่า
    เจ้าได้ชัยชนะด้วยมือของเจ้าเอง

¹⁵ ดูเถิด เบเฮโมท^[a]
    ซึ่งเราสร้างขึ้นอย่างที่เราสร้างตัวเจ้า
    มันกินหญ้าอย่างที่โคกิน
¹⁶ ดูเถิด กำลังของมันอยู่ที่บั้นเอว
    และอำนาจของมันอยู่ที่กล้ามเนื้อที่ท้อง
¹⁷ มันเกร็งหางขึ้นได้อย่างต้นซีดาร์
    เอ็นที่ต้นขาของมันสานเข้าด้วยกัน
¹⁸ กระดูกของมันเป็นดั่งท่อทองสัมฤทธิ์
    ขาของมันเป็นเหมือนท่อนเหล็ก
¹⁹ มันเป็นหนึ่งในผลงานอันมหัศจรรย์ของพระเจ้า
    ให้องค์ผู้สร้างมันกำราบมันเถิด
²⁰ เทือกเขาเป็นแหล่งอาหารของมัน
    และเป็นที่ให้สัตว์ป่าทั้งปวงเริงร่า
²¹ มันนอนอยู่ใต้ต้นไม้หนาม
    ที่ใต้ดงอ้อและในหนองน้ำ
²² ต้นไม้หนามเป็นที่ร่มให้มันได้
    ต้นหลิวที่ลำธารล้อมรอบตัวมัน
²³ ดูเถิด ถ้าแม่น้ำเชี่ยวกราก มันก็จะไม่ตกใจ
    มันไม่สะดุ้งแม้ว่าแม่น้ำจอร์แดนจะซัดเข้าปากของมัน
²⁴ ใครจะสามารถจับตัวมันขณะที่มันมองด้วยความระมัดระวัง
    หรือคล้องจมูกดักมันไปได้
41 เจ้าสามารถล่อตัวเหราออกมาด้วยเบ็ด
    หรือมัดลิ้นมันด้วยเชือกได้หรือ
² เจ้าสามารถคล้องเชือกที่จมูกของมัน
    หรือเกี่ยวขอที่ขากรรไกรมันได้หรือ
³ มันจะขอร้องเจ้าหลายครั้งหรือ
    มันจะใช้คำพูดที่อ่อนหวานกับเจ้าหรือ
⁴ มันจะให้คำมั่นสัญญากับเจ้า
    ให้เจ้ารับมันเป็นผู้รับใช้ของเจ้าไปตลอดกาลหรือ
⁵ เจ้าจะเล่นกับมันเหมือนเล่นกับนกหรือ
    เจ้าจะจูงมันไปให้พวกหญิงรับใช้ของเจ้าเล่นหรือ
⁶ พวกพ่อค้าย่อยจะแย่งกันต่อรองค่าตัวมันหรือ
    พวกเขาจะแบ่งตัวมันให้กับพวกพ่อค้าใหญ่หรือ
⁷ เจ้าสามารถแทงหนังมันด้วยฉมวก
    หรือแทงหัวมันด้วยหอกแทงปลาหรือ
⁸ ถ้าเจ้าแตะต้องตัวมัน
    ก็จงจดจำการต่อสู้นั้นไว้ แล้วเจ้าจะไม่ทำอีก
⁹ ดูเถิด ความหวังที่จะปราบมันนั้นเป็นไปไม่ได้
    เพียงแต่เห็นตัวมัน เจ้าก็ถอยแล้ว
¹⁰ ไม่มีผู้ใดดุร้ายพอที่จะปลุกมันขึ้นมา
    แล้วผู้ใดเล่าสามารถยืนสู้หน้าเรา
¹¹ ใครได้มอบอะไรให้แก่เราหรือ เราจึงควรจะมอบคืนให้แก่เขา
    อะไรก็ตามที่อยู่ใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา

¹² เราอดอยู่เฉยไม่ได้ที่จะบรรยายเรื่องขา
    หรือกำลังมหาศาลของมัน หรือความสง่าของมัน
¹³ ใครสามารถถลกหนังของมันออก
    ใครจะแทงทะลุเกราะของมันได้
¹⁴ ใครสามารถอ้าปากของมันได้
    ฟันของมันน่ากลัว
¹⁵ หลังของมันทำด้วยเกล็ดเป็นแถวๆ
    ผนึกติดต่อกันอย่างมิดชิด
¹⁶ แต่ละเกล็ดติดกันชิดมาก
    ไม่มีแม้ช่องให้อากาศเข้าไปได้
¹⁷ มันเชื่อมเกาะเกี่ยวติดกัน
    และแยกออกจากกันไม่ได้
¹⁸ มันจามออกมาเป็นแสงสว่าง
    และดวงตาของมันเป็นเหมือนรุ่งอรุณทอแสง
¹⁹ มีแสงคบเพลิงออกจากปากของมัน
    มีประกายไฟพุ่งออกไป
²⁰ ควันออกจากรูจมูกของมัน
    เหมือนออกมาจากหม้อต้มที่กำลังเดือด
²¹ ลมหายใจของมันทำให้ถ่านไฟคุขึ้นมา
    และเปลวไฟก็พลุ่งออกจากปากของมัน
²² คอของมันมีพลังมาก
    ทุกสิ่งที่เผชิญหน้ากับมันต้องหวั่นกลัว
²³ เนื้อหนังทั้งตัวของมันแข็งแกร่ง
    และไม่มีใครขยับมันได้
²⁴ หัวใจของมันแข็งอย่างกับหิน
    แข็งอย่างกับหินโม่ท่อนล่าง
²⁵ เมื่อมันลุกขึ้น บรรดาเทพเจ้าก็ยังหวั่นกลัว
    และเผ่นหนีเมื่อมันกระโจนใส่
²⁶ แม้มันจะถูกดาบปะทะ มันก็ไม่สะทกสะท้าน
    แม้ว่าจะเป็นหอก หลาว หรือหอกซัดก็ตาม
²⁷ มันนับว่าเหล็กเป็นเสมือนฟาง
    และทองสัมฤทธิ์เป็นเสมือนไม้ผุ
²⁸ ลูกศรไม่สามารถขับไล่มันให้หนีไปได้
    มันนับว่าก้อนหินสลิงเป็นเศษฟาง
²⁹ ไม้ตะบองเป็นเสมือนเศษฟาง
    มันหัวเราะเมื่อได้ยินเสียงหอกซัด
³⁰ ใต้ท้องของมันคมอย่างดินเผาแตก
    มันเหยียดตัวออกเหมือนคราดเลื่อนที่ลากบนโคลน
³¹ มันทำห้วงน้ำลึกให้ปั่นป่วนเหมือนหม้อน้ำเดือด
    และทำทะเลให้เป็นฟองเหมือนหม้อน้ำมัน
³² มันลุยน้ำทำให้ฟองสะท้อนแสงตามหลังมันไป
    ดูดั่งว่า ห้วงน้ำลึกมีผมขาว
³³ ไม่มีสิ่งใดบนโลกที่เป็นเหมือนมัน
    มันเป็นสัตว์ที่ไม่รู้จักความกลัว ซึ่งถูกสร้างขึ้น
³⁴ มันดูหมิ่นสัตว์อื่นทุกชนิดที่หยิ่งผยอง
    มันเป็นราชาเหนือสัตว์ยโสทั้งปวง”

⁴ ขอพระองค์ฟังเถิด และข้าพเจ้าจะพูด
    ข้าพเจ้าจะถามพระองค์
    และพระองค์โปรดตอบข้าพเจ้า
⁵ ข้าพเจ้าเคยได้ยินถึงพระองค์จากผู้อื่น
    แต่บัดนี้ข้าพเจ้าเห็นพระองค์ด้วยตาตนเอง
⁶ ฉะนั้น ข้าพเจ้าตำหนิตัวเอง
    ขอกลับตัวกลับใจในฝุ่นและเถ้าถ่าน”