โยบ 34-36

New Thai Version

⁵ เพราะโยบพูดว่า ‘ฉันเป็นฝ่ายถูก
    และพระเจ้ายึดสิทธิของฉันไป
⁶ ทั้งๆ ที่ฉันเป็นฝ่ายถูก
    ฉันถูกนับว่าเป็นคนพูดปด
บาดแผลของฉันรักษาไม่หาย
    แม้ว่าฉันไม่ได้ล่วงละเมิดก็ตาม’
⁷ มีใครบ้างที่เหมือนโยบ
    ผู้ดื่มการเยาะเย้ยเหมือนดื่มน้ำ
⁸ ผู้ดำเนินไปกับคนทำความชั่ว
    และคบค้ากับคนเลว
⁹ เพราะเขาพูดว่า ‘มนุษย์ไม่ได้รับประโยชน์อะไร
    จากการที่เขาชื่นชมในพระเจ้า’

¹⁰ ฉะนั้น พวกท่านมีความเข้าใจดีนัก ฟังข้าพเจ้าเถิด
    ไม่มีวันที่พระเจ้าจะกระทำความชั่ว
    และไม่มีวันที่องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะทำผิด
¹¹ พระองค์จะตอบสนองตามการกระทำของมนุษย์
    และพระองค์ปฏิบัติต่อเขาตามที่เขาควรได้รับ
¹² ความจริงก็คือ พระเจ้าจะไม่กระทำความชั่ว
    และองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะไม่บิดเบือนความเป็นธรรม
¹³ ใครแต่งตั้งพระองค์ให้ดูแลแผ่นดินโลก
    และใครให้พระองค์รับผิดชอบทั่วทั้งโลก
¹⁴ ถ้าหากว่าพระองค์จะตั้งใจเอา
    วิญญาณและลมหายใจของเขาไป
¹⁵ สิ่งมีชีวิตทั้งปวงก็จะตายทันที
    และมนุษย์ก็จะกลับเป็นฝุ่น

¹⁶ ถ้าท่านมีความเข้าใจ ขอท่านฟังสิ่งต่อไปนี้
    ฟังว่าข้าพเจ้าจะพูดอะไร
¹⁷ ผู้ที่เกลียดชังความเที่ยงธรรมควรเป็นผู้ปกครองหรือ
    ท่านจะตำหนิองค์ผู้มีความชอบธรรมและมีอานุภาพหรือ
¹⁸ พระองค์พูดกับกษัตริย์ได้ว่า ‘คนไร้ค่า’
    และพูดกับผู้สูงศักดิ์ว่า ‘คนชั่ว’
¹⁹ พระองค์ไม่ลำเอียงต่อบรรดาเจ้านายชั้นผู้ใหญ่
    และไม่สนใจคนมั่งมีมากกว่าคนยากไร้
    เพราะพระองค์สร้างเขาเหล่านั้นขึ้นมา
²⁰ พวกเขาสิ้นชีวิตได้อย่างทันควันในยามค่ำคืน
    ผู้คนล้มเจ็บและสิ้นใจ
    และคนมีอำนาจถูกปลดอย่างง่ายดาย

²¹ เพราะพระองค์สังเกตดูวิถีทางของเขา
    และพระองค์เห็นเขาทุกฝีก้าว
²² คนทำความชั่วไม่อาจหลบซ่อนตัวในที่มืด
    หรือเงาแห่งความตายในที่ใดได้
²³ ด้วยว่า พระองค์ไม่จำเป็นต้องพิจารณามนุษย์มากไปกว่านั้น
    ที่จะให้เขาไปยืน ณ เบื้องหน้าพระเจ้าในการตัดสิน
²⁴ พระองค์ถล่มผู้มีอำนาจโดยไม่ต้องสืบสวน
    และตั้งผู้อื่นขึ้นแทนที่เขา
²⁵ ฉะนั้น พระองค์ทราบได้จากการกระทำของพวกเขา
    พระองค์จึงล้มล้างพวกเขาชั่วคืนเดียว และพวกเขาก็พินาศ
²⁶ พวกที่ทำความชั่วถูกพระองค์ลงโทษ
    ต่อหน้าสาธารณชน
²⁷ เพราะพวกเขาเลิกติดตามพระองค์
    และไม่สนใจวิถีทางของพระองค์
²⁸ พวกเขาทำให้ผู้ยากไร้ต้องร้องเรียนต่อพระองค์
    และพระองค์ได้ยินเสียงร้องของคนที่รับทุกข์
²⁹ เมื่อพระองค์เฉยเสีย ใครจะตำหนิพระองค์ได้
    เมื่อพระองค์ซ่อนหน้า แล้วใครจะทำอะไรได้
ไม่ว่าจะเป็นคนทั้งประชาชาติหรือคนๆ เดียว
³⁰     พระองค์ไม่ให้คนที่ไม่เชื่อในพระเจ้าขึ้นครอง
    ไม่ให้เขาเป็นเหตุให้ประชาชนตกในบ่วงแร้ว

³¹ มีใครพูดกับพระเจ้าบ้างว่า
    ‘ข้าพเจ้าเป็นคนบาป แต่ข้าพเจ้าจะหยุดทำบาป
³² ช่วยชี้ให้ข้าพเจ้าเห็นว่า ข้าพเจ้าทำอะไรที่เป็นบาปโดยไม่รู้ตัว
    ถ้าข้าพเจ้าทำบาปไปแล้ว ข้าพเจ้าจะไม่ทำอีกต่อไป’
³³ ในเมื่อท่านไม่เห็นด้วยกับวิธีการของพระเจ้า
    ท่านหวังว่าจะได้สิ่งที่ท่านต้องการหรือ
การตัดสินใจเป็นของท่าน ไม่ใช่ข้าพเจ้า
    ฉะนั้น ท่านบอกเถิดว่าท่านคิดเช่นไร

³⁴ บรรดาผู้ที่เข้าใจจะพูดกับข้าพเจ้า
    และคนเรืองปัญญาได้ยินข้าพเจ้า
    เขาก็จะพูดว่า
³⁵ ‘โยบพูดอย่างไร้ความรู้
    คำพูดของเขาไร้ความเข้าใจลึกซึ้ง’
³⁶ โอ โยบถูกทดสอบเรื่อยไป
    เพราะเขาตอบอย่างคนชั่ว
³⁷ เพราะนอกจากบาปแล้ว เขายังดื้อด้านอีกด้วย
    เขาโต้เถียงในหมู่เรา
    และพูดพร่ำต่อว่าพระเจ้า”

⁴ ข้าพเจ้าจะตอบท่าน
    และเพื่อนๆ ของท่านด้วย
⁵ มองดูฟ้าสวรรค์เถิด และดูหมู่เมฆ
    ซึ่งอยู่สูงกว่าท่าน
⁶ ถ้าท่านทำบาป ท่านทำอะไรกระทบพระองค์ได้หรือ
    และถ้าท่านล่วงละเมิดมากขึ้น ท่านจะทำอะไรพระองค์ได้เล่า
⁷ ถ้าท่านมีความชอบธรรม ท่านมอบอะไรแก่พระองค์
    หรือทำอะไรให้แก่พระองค์ได้อย่างนั้นหรือ
⁸ ความชั่วร้ายของท่านมีผลกระทบต่อคนอย่างท่าน
    และสิ่งดีงามที่ท่านทำก็มีผลต่อบุตรของมนุษย์

⁹ เพราะการถูกบีบบังคับอย่างสาหัสประชาชนจึงร้องเรียก
    พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือให้พ้นจากเงื้อมมือของคนมีอำนาจ
¹⁰ แต่ไม่มีผู้ใดพูดว่า ‘พระเจ้า องค์ผู้สร้างของฉันอยู่ที่ไหน
    พระองค์ให้เราร้องเพลงในยามราตรี
¹¹ พระองค์สอนเราด้วยสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลก
    และสอนให้เรามีสติปัญญาด้วยพวกนกในอากาศ’
¹² เหล่ามนุษย์ร้องเรียก แต่พระองค์ไม่ตอบ
    เพราะความหยิ่งของคนชั่ว
¹³ ไม่มีประโยชน์ที่จะส่งเสียงร้องเรียก พระเจ้าไม่ฟังแน่นอน
    องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพไม่เหลียวมองด้วย
¹⁴ และพระองค์จะได้ยินน้อยยิ่งกว่านั้นขนาดไหน
    เมื่อท่านพูดว่าท่านมองไม่เห็นพระองค์
ท่านอ้างว่าร้องทุกข์ ณ เบื้องหน้าพระองค์
    และท่านกำลังรอคอยพระองค์อยู่
¹⁵ บัดนี้ ท่านยังคิดว่าพระองค์ไม่ลงโทษเมื่อโกรธ
    และพระองค์ไม่เอาเรื่องกับการล่วงละเมิด
¹⁶ โยบ ท่านเปิดปากพูดอย่างไร้สาระ
    ท่านใช้คำพูดมากมายทั้งๆ ที่ท่านไม่ทราบอะไรเลย”

⁵ ดูเถิด พระเจ้ามีอานุภาพ และไม่ดูหมิ่นผู้ใด
    พระองค์เข้าใจได้อย่างลึกซึ้งยิ่งนัก
⁶ พระองค์ไม่ปล่อยให้คนชั่วร้ายมีชีวิตอยู่
    แต่พระองค์ให้ผู้มีทุกข์ได้รับความเป็นธรรม
⁷ พระองค์ปกป้องผู้มีความชอบธรรม
    พระองค์แต่งตั้งเขาให้ครองบัลลังก์กับบรรดากษัตริย์ไปตลอดกาล
    และพวกเขาได้รับการยกย่อง
⁸ และถ้าพวกเขาถูกล่ามโซ่
    และติดอยู่ในตรวนแห่งความทุกข์ทรมาน
⁹ และพระองค์จะชี้ให้เห็นถึงสิ่งที่พวกเขาได้กระทำ
    และถึงการล่วงละเมิดของพวกเขาว่า
    พวกเขาประพฤติด้วยความยโส
¹⁰ พระองค์ทำให้พวกเขาตั้งใจฟังคำเตือน
    และบัญชาพวกเขาให้หันจากการทำบาป
¹¹ ถ้าพวกเขาเชื่อฟังและรับใช้พระองค์
    ชีวิตของพวกเขาก็จะประสบความสำเร็จ
    และจะอยู่อย่างมีความสุข
¹² แต่ถ้าพวกเขาไม่เชื่อฟัง
    พวกเขาก็จะวอดวาย
    และตายโดยปราศจากความรู้

¹³ จิตใจของคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้าเก็บความโกรธไว้เรื่อยไป
    เมื่อได้รับโทษ พวกเขาก็ไม่ร้องขอความช่วยเหลือ
¹⁴ พวกเขาตายเมื่อยังหนุ่ม
    และชีวิตจบลงท่ามกลางโสเภณีชาย
¹⁵ พระองค์ช่วยผู้ทนทุกข์ด้วยบทเรียนที่เขาประสบ
    และให้เขาฟังพระองค์เมื่อมีความลำบาก

¹⁶ พระองค์นำท่านให้หลุดพ้นจากความทุกข์
    และดูแลท่านให้อยู่ดีมีสุข
    และเพียบพร้อมด้วยอาหารอันสมบูรณ์
¹⁷ แต่ท่านจะได้รับโทษหนักอย่างคนชั่วได้รับ
    ท่านจะหนีไม่พ้นจากการตัดสินลงโทษ
¹⁸ จงระวังไม่ให้ผู้ใดล่อท่านด้วยความมั่งมี
    และอย่าให้สินบนจำนวนมหาศาลเปลี่ยนใจท่าน
¹⁹ ความมั่งมีหรืออำนาจของท่านทั้งหมด
    จะช่วยให้ท่านพ้นจากความทุกข์ได้หรือ
²⁰ อย่าตั้งตาคอยให้ถึงเวลาค่ำ
    ซึ่งเป็นเวลาที่คนถูกพรากจากไป
²¹ จงไปให้พ้นจากบาป
    เพราะเดิมท่านก็ปรารถนาเช่นนั้นมากกว่าความทุกข์อยู่แล้ว

²² ดูเถิด อานุภาพของพระเจ้าได้รับการยกย่อง
    ผู้ใดจะสั่งสอนได้เหมือนพระองค์
²³ ผู้ใดจะบอกพระเจ้าให้ทำอะไรได้
    หรือผู้ใดจะพูดได้ว่า ‘พระองค์ทำผิด’
²⁴ อย่าลืมสรรเสริญพระองค์ในสิ่งที่พระองค์ทำ
    ซึ่งผู้คนก็ได้ร้องเพลงถวายมาแล้ว
²⁵ มนุษย์ทั้งหลายเห็นงานของพระองค์แล้ว
    พวกเขามองดูได้แต่ไกล
²⁶ ดูเถิด พระเจ้ายิ่งใหญ่ และพวกเรายังไม่รู้จักพระองค์ดี
    เราไม่สามารถคำนวณอายุของพระองค์ได้

²⁷ เพราะพระองค์ดึงหยดน้ำขึ้นจากแผ่นดิน
    และหยดน้ำถูกกลั่นเป็นหมอกและฝน
²⁸ ซึ่งทำให้ท้องฟ้าหลั่งน้ำนั้นลงมา
    และหยดลงบนมนุษย์จนชื่นฉ่ำ
²⁹ ผู้ใดสามารถเข้าใจเมฆที่แผ่กระจายออกไหม
    แล้วเสียงฟ้าร้องจากพลับพลาของพระองค์ล่ะ
³⁰ ดูเถิด พระองค์ให้ฟ้าแลบกระจายอยู่รอบพระองค์
    และปกความลึกที่ใต้ท้องทะเล
³¹ นี่แหละเป็นวิธีที่พระองค์ควบคุมชนชาติทั้งหลาย
    พระองค์ให้อาหารอย่างบริบูรณ์
³² พระองค์กำแสงฟ้าแลบในมือของพระองค์
    และบัญชาให้ผ่าตรงจุดที่พระองค์ต้องการ
³³ เสียงฟ้าร้องประกาศถึงพายุที่กำลังพัดมา
    ฝูงปศุสัตว์ประกาศว่า มันใกล้เข้ามาแล้ว