யோபு 17

Tamil Bible: Easy-to-Read Version

³ “தேவனே, நீர் என்னை ஆதரிக்கிறீர் என்பதை எனக்குக் காட்டும்.
    வேறெவரும் என்னை ஆதரிக்கமாட்டார்கள்.
⁴ நீர் என் நண்பர்களின் மனத்தை மூடி வைத்திருக்கிறீர்,
    அவர்கள் என்னை புரிந்துக்கொள்ளார்கள்.
    தயவுசெய்து அவர்கள் வெற்றியடையாதபடிச் செய்யும்.
⁵ ஜனங்கள் கூறுவதை நீர் அறிவீர்:
    ‘ஒருவன் அவனது நண்பர்களுக்கு உதவுவதற்காகத் தன் பிள்ளைகளைக்கூடப் பொருட்படுத்தமாட்டான்’^[a]
    ஆனால் என் நண்பர்களோ எனக்கெதிராகத் திரும் பியிருக்கிறார்கள்.
⁶ எல்லோருக்கும் ஒரு கெட்ட சொல்லாக, தேவன் என் பெயரை மாற்றியிருக்கிறார்.
    ஜனங்கள் என் முகத்தில் உமிழ்கிறார்கள்.
⁷ என் கண்கள் குருடாகும் நிலையில் உள்ளன ஏனெனில், நான் மிகுந்த துக்கமும் வேதனையும் உள்ளவன்.
    என் உடம்பு முழுவதும் ஒரு நிழலைப் போல மெலிந்துவிட்டது.
⁸ நல்லோர் இதைப்பற்றிக் கலங்கிப்போயிருக்கிறார்கள்.
    தேவனைப்பற்றிக் கவலையுறாத ஜனங்களுக்கு எதிராக, களங்கமற்றோர் கலக்கமடைந்துள்ளனர்.
⁹ ஆனால் நல்லோர் நல்ல வழியில் தொடர்ந்து வாழ்கிறார்கள்.
    களங்கமற்றோர் இன்னும் வலிமை பெறுவார்கள்.

¹⁰ “ஆனால் நீங்கள் எல்லோரும் வாருங்கள், இது எனது தவறால் விளைந்ததே எனக் காட்ட முயலுங்கள்.
    உங்களில் ஒருவரும் ஞானமுடையவன் அல்லன்.
¹¹ என் வாழ்க்கை கடந்து போகிறது, என் திட்டங்கள் அழிக்கப்பட்டன.
    என் நம்பிக்கை போயிற்று.
¹² ஆனால் என் நண்பர்கள் குழம்பிப்போயிருக்கிறார்கள்.
    அவர்கள் இரவைப் பகலென்று நினைக்கிறார்கள்.
    அவர்கள் இருள் ஒளியை விரட்டி விடுமென நினைக்கிறார்கள்.

¹³ “கல்லறையே என் புது வீடாகும் என நான் எதிர்பார்க்கலாம்.
    இருண்ட கல்லறையில் என் படுக்கையை விரிக்கலாம் என நான் எதிர்பார்க்கலாம்.
¹⁴ நான் கல்லறையிடம், ‘நீயே என் தந்தை’ என்றும்,
    புழுக்களிடம் ‘என் தாய்’ அல்லது ‘என் சகோதரி’ என்றும் கூறலாம்.
¹⁵ ஆனால் அதுவே என் ஒரே நம்பிக்கையாயிருந்தால், அப்போது எனக்கு நம்பிக்கையே இல்லை!
    அதுவே என் ஒரே நம்பிக்கையாக இருந்தால், அந்த நம்பிக்கை நிறைவுப்பெறுவதை காண்பவர் யார்?
¹⁶ என் நம்பிக்கை என்னோடு மறையுமோ?
    அது மரணத்தின் இடத்திற்குக் கீழே போகுமா?
    நாம் ஒருமித்துத் துகளில் இறங்குவோமா?” என்றான்.