Add parallel Print Page Options

16 ฉันร้องคร่ำครวญเพราะเรื่องเหล่านี้
    ดวงตาของฉันนองไปด้วยน้ำตา
ฉันรู้สึกอย่างนี้ เพราะไม่มีผู้ปลอบใจอยู่ใกล้ฉัน
    ไม่มีใครทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น
ลูกๆของฉันเป็นเหมือนกับดินแดนที่รกร้าง
    เพราะศัตรูของพวกเขามีชัยเหนือพวกเขา

17 ศิโยนได้ยื่นมือออกมาทั้งสองข้าง
    แต่ไม่มีใครจะปลอบโยนเธอ
พระยาห์เวห์ได้สั่งให้ชนชาติรอบๆยาโคบให้กลายเป็นศัตรูของเขา
    เยรูซาเล็มได้กลายเป็นเหมือนสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ท่ามกลางพวกเขา

18 เยรูซาเล็มพูดว่า “พระยาห์เวห์นั้นทำถูกต้องแล้วที่ลงโทษฉัน
    เพราะฉันไม่เชื่อฟังคำสั่งของพระองค์
ชนชาติทั้งหลายในโลกนี้ ฟังให้ดี
    ดูความเจ็บปวดของฉันสิ
    ทั้งคนหนุ่มสาวของฉันถูกจับไปเป็นเชลยหมดแล้ว

Read full chapter