Add parallel Print Page Options

จิตใจของผู้มีสติปัญญาคำนึงถึงความหมายของความตาย
    แต่ใจของคนโง่เขลาคิดถึงแต่ความสนุกสนานเท่านั้น
การได้ยินคำตำหนิติเตียนของผู้มีสติปัญญาดีกว่า
    การได้ยินเพลงของผู้โง่เขลา
เสียงกิ่งไม้หนามที่ลุกไหม้อยู่ใต้หม้อเป็นอย่างไร
    เสียงของคนโง่เขลาก็เป็นอย่างนั้น
    นี่ก็ไร้ค่า

Read full chapter