Add parallel Print Page Options

14 แซมสันก็เล่าว่า

“จากตัวที่กิน มีของกินออกมา
    จากตัวที่แข็งแรง มีของหวานออกมา”

แต่ผ่านไปสามวันแล้ว พวกเขาก็ยังแก้ปริศนานี้ไม่ได้

15 ในวันที่สี่[a] พวกเขาได้ไปขอร้องเมียของแซมสันว่า “ไปเกลี้ยกล่อมผัวของเธอให้แก้คำปริศนานั้นกับพวกเราซะ ไม่อย่างนั้นเราจะเผาบ้านเธอและบ้านของพ่อเธอด้วย เธอเชิญพวกเรามาเพื่อทำให้พวกเราจนลงหรือยังไง”

16 เมียของแซมสันจึงซบบนแซมสันและร้องไห้ ต่อว่าเขาว่า “เธอเกลียดฉัน เธอไม่รักฉัน เธอถึงได้ทายคำปริศนาให้กับชาวเมืองของฉัน และเธอก็ไม่เคยแก้คำปริศนานั้นให้ฉันฟัง” แซมสันตอบภรรยาว่า “ดูสิ ขนาดพ่อแม่ฉัน ฉันยังไม่บอก แล้วจะบอกเธอได้ยังไง”

Read full chapter

Footnotes

  1. 14:15 ในวันที่สี่ แปลมาจากสำเนากรีกโบราณ แต่ในสำเนาฮีบรูที่เรามีอยู่เขียนว่า “วันที่เจ็ด” ในภาษาฮีบรู คำว่า “ที่เจ็ด” กับ “ที่สี่” ต่างกันแค่ตัวอักษรเดียว