คนหยิบมือที่เหลือของยาโคบ
จะอยู่ท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
เหมือนน้ำค้างจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
เหมือนสายฝนโปรยปรายลงบนหญ้า
ซึ่งไม่ต้องรอคอย
หรือพึ่งพามนุษย์
คนหยิบมือที่เหลือของยาโคบจะอยู่ในหมู่ประชาชาติ
อยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ
ดั่งราชสีห์ในหมู่สัตว์ป่า
เหมือนสิงห์หนุ่มในหมู่ฝูงแกะ
ซึ่งเหยียบย่ำและขยี้ขณะย่างไป
โดยไม่มีใครช่วยได้
เจ้าจะชูมือขึ้นด้วยชัยชนะเหนือข้าศึก
ศัตรูทั้งปวงของเจ้าจะถูกทำลาย

Read full chapter