Add parallel Print Page Options

พระพรเป็นดั่งมงกุฎบนศีรษะของผู้มีความชอบธรรม
    แต่ปากของคนชั่วร้ายปกปิดความโหดร้าย
ผู้มีความชอบธรรมเป็นพระพรซึ่งอยู่ในความทรงจำของเรา
    แต่ชื่อของผู้ชั่วร้ายจะไม่ยั่งยืน
จิตใจของผู้มีสติปัญญายอมรับคำบัญญัติ
    แต่คนโง่ปากพล่อยย่อมประสบกับความพินาศ

Read full chapter