ให้เขาดื่มจะได้ลืมความอับจน
และไม่นึกถึงทุกข์เข็ญของตนอีก

“จงเป็นปากเป็นเสียงให้ผู้ที่ไม่อาจปริปากเพื่อตนเอง
เพื่อสิทธิ์ของผู้ที่สิ้นไร้ไม้ตอก
จงเป็นปากเป็นเสียงให้พวกเขาและตัดสินอย่างยุติธรรม
จงออกบทบัญญัติเพื่อประโยชน์ของผู้ยากไร้และขัดสน”

Read full chapter