Add parallel Print Page Options

14 มือของเราเอื้อมถึงความมั่งมีของบรรดาชนชาติ
    ประหนึ่งมือที่เอื้อมถึงรังนก
เรารวบดินแดนทั้งปวงได้
    ประหนึ่งคนที่รวบเก็บไข่นกที่ถูกทอดทิ้ง
ไม่มีสักตัวที่ขยับปีก
    หรือเปิดปากหรือร้องเจี๊ยบจ๊าบ”

15 ขวานจะยกยอว่าตนเองเหนือกว่าผู้ที่ใช้มันหรือ
    เลื่อยจะยกยอตนเองว่าเลิศกว่าผู้ที่ใช้มันหรือ
อย่างกับว่าไม้ตะบองจะบังคับผู้ที่ถือมัน
    และอย่างกับว่าไม้เท้าจะยกผู้ที่ไม่ได้เป็นไม้
16 ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่
    จะให้บรรดานักรบฉกรรจ์เกิดโรคที่รักษาไม่หาย
และจะจุดไต้ที่ใต้บารมีของเขา
    จนไฟลุกโพลง

Read full chapter