Add parallel Print Page Options

คนในเมืองเฮชโบน และเอเลอาเลห์
    ส่งเสียงร้อง ดังไปไกลถึงเมืองยาฮาส
เพราะอย่างนี้จึงทำให้พวกผู้ชายที่ถืออาวุธของโมอับ
    พลอยร้องเสียงดังไปด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
จิตใจของผมร้องด้วยความเศร้าให้กับโมอับ
    คนของโมอับวิ่งหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไปถึงเอกลัทเชลีชิยาห์
ผู้คนหนีขึ้นไปตามทางบนภูเขาไปถึงลูฮีท
    พวกเขาก็ร้องไห้ในระหว่างทางที่ไปโฮโรนาอิม พวกเขาร้องไห้เสียงดังมาก
ลำธารนิมริมได้เหือดแห้งไป
    หญ้าก็เหี่ยวแห้งตาย
    พืชพันธุ์ก็ตายหมด
    ไม่เหลือความเขียวขจีให้เห็นอีกเลย

Read full chapter