Add parallel Print Page Options

10 ผู้เฝ้ายามของเขาตาบอด
    เขาทุกคนขาดความรู้
เขาทุกคนเป็นสุนัขใบ้
    เห่าไม่ได้
เอาแต่นอน ช่างฝัน
    และชอบหลับนอน
11 สุนัขพวกนี้เจริญอาหารมาก
    กินไม่เคยอิ่ม
แต่พวกเขาเป็นผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ไม่มีความเข้าใจ
    พวกเขาทุกคนได้เดินไปตามทางของเขาเอง
    เพื่อผลประโยชน์ของตัวเขาเอง ไม่เว้นสักคน
12 พวกเขาพูดว่า “มาเถิด เราจะหาเหล้าองุ่นมา
    เรามาดื่มสุรากันให้หนัก
และวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นอย่างวันนี้
    สุขสำราญเกินคาด”

Read full chapter