Add parallel Print Page Options

พระองค์ตอบว่า “เราเหยียบย่ำองุ่นอยู่ในบ่อเพียงคนเดียว
    ไม่มีชนชาติไหนช่วยเราเลย
เราเหยียบย่ำพวกชนชาติเหล่านั้นด้วยความโกรธ เราได้บดขยี้พวกมันด้วยความโกรธแค้น
    เลือดของพวกมันกระเด็นใส่เสื้อผ้าเรา
    เราได้ทำให้เสื้อผ้าของเราเปรอะเปื้อนไปหมด
ตอนนั้น เราได้กำหนดวันลงโทษชนชาติต่างๆ
    ตอนนั้น ปีที่จะปลดปล่อยคนของเราให้เป็นอิสระได้มาถึงแล้ว
เรามองไป แต่ไม่มีใครมาช่วย
    เราแปลกใจมากที่ไม่มีใครสนับสนุนเรา
เราก็เลยชนะด้วยแขนอันทรงพลังของเราเอง
    ความโกรธของเราเองสนับสนุนเรา

Read full chapter