Add parallel Print Page Options

พระผู้เป็นเจ้าไม่ยอมรับแท่นบูชาของพระองค์
    และทอดทิ้งที่พำนักของพระองค์
พระองค์ปล่อยให้ศัตรู
    ทลายกำแพงเมืองของนางลง
พวกเขาตะโกนร้องในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า
    ประหนึ่งวันฉลองเทศกาล

พระผู้เป็นเจ้าตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่า
    จะทลายกำแพงเมืองของธิดาแห่งศิโยน
พระองค์ใช้เชือกเป็นมาตรฐานในการวัด
    และไม่ยั้งมือที่จะทำลาย
พระองค์ทำให้ที่คุ้มกันและกำแพงเมืองร้องร่ำรำพัน
    และทรุดโทรมไปด้วยกัน

ประตูเมืองของนางทรุดลงที่พื้นดิน
    พระองค์ได้หักและพังดาลประตูลง
กษัตริย์และบรรดาผู้สูงศักดิ์ลี้ภัยไปอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
    ไม่มีกฎบัญญัติอีกต่อไป
บรรดาผู้เผยคำกล่าวไม่ได้รับภาพนิมิต
    จากพระผู้เป็นเจ้าอีกต่อไป

Read full chapter