Add parallel Print Page Options

อย่าจ้องมองฉันเพราะผิวดำคล้ำเลย
    เป็นเพราะดวงตะวันได้แผดเผาฉัน
พวกลูกชายของแม่ฉันก็พากันโกรธ
    และบังคับให้ฉันดูแลไร่องุ่น
    แม้แต่สวนองุ่นของฉันเอง ฉันยังไม่ทันได้ดูแลเลย
ฉันรักท่านจนท่วมท้นจิตวิญญาณ ท่านช่วยบอกฉันหน่อย
    ท่านนำฝูงแกะไปเล็มหญ้าที่ใด
    ท่านให้พวกมันนอนพักที่ใด
ในยามเที่ยงวัน ทำไมฉันจึงจะต้องเป็นอย่างกับคนที่ใช้ผ้าคลุมหน้า
    ที่อยู่ข้างฝูงแกะของพวกเพื่อนๆ ของท่าน

ผู้ชาย

โอ หญิงงามที่สุดในบรรดาหญิงทั้งหลายเอ๋ย ถ้าเธอไม่รู้
    ก็จงไปตามรอยเท้าฝูงแกะ
หาทุ่งหญ้าสำหรับลูกแพะของเธอ
    ที่ข้างกระโจมของเหล่าคนเลี้ยงแกะ

Read full chapter