ภายใต้ผ้าคลุมหน้า ขมับของเธอ
เหมือนทับทิมผ่าซีก
อาจมีราชินีถึงหกสิบองค์
นางสนมแปดสิบคน
และสาวพรหมจารีอีกนับไม่ถ้วน
แต่แม่นกพิราบของผม คนดีของผมไม่มีใครเหมือน
เป็นลูกสาวคนโปรด
เป็นลูกสาวคนเดียวของแม่
บรรดาหญิงสาวเห็นเธอ ก็เรียกเธอว่า ผู้เป็นสุข
แม้แต่มเหสีและเหล่านางห้ามก็ยกย่องเธอ

Read full chapter