11 มาเถอะ ที่รัก ให้เราออกไปกลางทุ่งด้วยกัน
ไปค้างแรมที่หมู่บ้าน[a]
12 ให้เราลุกขึ้นไปสวนองุ่นแต่เช้า
ดูว่าเถาองุ่นแตกหน่อหรือยัง
ดูว่าดอกองุ่นคลี่บานหรือยัง
และดูว่าดอกทับทิมผลิบานหรือยัง
ที่แห่งนั้น ดิฉันจะมอบความรักแก่คุณ
13 ที่นั่น ต้นดูดาอิมส่งกลิ่นหอมอบอวล
และผลไม้เยี่ยมยอดที่สุดอยู่ที่ประตูของเรา
ทั้งผลเพิ่งสุกและผลสุกงอม
ซึ่งดิฉันได้เก็บรวบรวมไว้สำหรับคุณ

Read full chapter

Footnotes

  1. 7:11 หรือพุ่มดอกเทียนขาว