เยเรมียาห์ 4:29-31

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

²⁹ เมื่อได้ยินเสียงม้าและพวกพลธนู ชาวเมืองทุกเมืองก็หนีไป
    พวกเขาหนีเข้าไปแอบอยู่ในพงไม้
และปีนขึ้นไปแอบอยู่ตามซอกหิน^[a]
    เมืองทุกเมืองถูกปล่อยทิ้งร้าง
    ไม่มีใครอาศัยอยู่ในเมืองเลยสักคน

³⁰ เจ้าถูกทำลายจนยับเยินแล้ว
    แต่ทำไมเจ้ายังสวมใส่เสื้อผ้าสีแดงสดอย่างนั้น
เพราะเจ้ายังประดับประดาด้วยทองคำ
    และยังใช้สีดำทาตาให้สวยงาม
เจ้าทำตัวเองสวยงาม โดยไม่มีประโยชน์อะไรเลย
    คนรักของพวกเจ้าก็ปฏิเสธเจ้าแล้ว
    และตอนนี้พวกเขาก็หมายจะเอาชีวิตเจ้า
³¹ เราพูดอย่างนี้ เพราะเราได้ยินเสียงเหมือนเสียงร้องของผู้หญิง
    ที่ดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดจากการคลอดลูกคนแรก
เราได้ยินเสียงร้องของลูกสาวศิโยนเธอไขว่คว้าหาอากาศ
    เธอยืดแขนออกไปขอความช่วยเหลือ
    เธอร้องว่า “ความหายนะเกิดกับฉันแล้วเพราะฉันเหนื่อยจนหนีฆาตกรไม่ไหวแล้ว”