“หากชายใดหย่าขาดจากภรรยา
และนางไปแต่งงานกับชายอีกคน
เขาควรจะกลับไปหานางอีกหรือ?
จะไม่ทำให้แผ่นดินแปดเปื้อนมลทินไปหมดหรอกหรือ?
แต่เจ้าก็ใช้ชีวิตเยี่ยงโสเภณีที่มีชู้รักหลายคน
บัดนี้เจ้าจะกลับมาหาเราหรือ?”
            องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“จงแหงนหน้ามองบนที่สูงอันเริศร้างทั้งหลาย
ดูเถิด มีที่ไหนบ้างที่เจ้าไม่ได้ไปทำตัวแปดเปื้อนด้วยการล่วงประเวณี?
เจ้านั่งคอยบรรดาชู้รักอยู่ริมทาง
นั่งคอยเหมือนชนเผ่าเร่ร่อน[a]ในทะเลทราย
เจ้าทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน
เนื่องด้วยความสำส่อนและความชั่วร้ายของเจ้า

Read full chapter

Footnotes

  1. 3:2 หรือคนอาหรับ