Add parallel Print Page Options

ดินแดนนั้นจะเป็นของผู้ที่มีชีวิตเหลืออยู่
    ของพงศ์พันธุ์ยูดาห์
    พวกเขาจะพบทุ่งหญ้าที่นั่น
ในเวลาเย็น พวกเขาจะนอนพัก
    ในบ้านเรือนของเมืองอัชเคโลน
พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขาจะดูแลพวกเขา
    พระองค์จะทำให้ความอุดมสมบูรณ์ของเขาคืนสู่สภาพเดิม

“เราได้ยินคำดูหมิ่นของโมอับ
    และคำถากถางของชาวอัมโมน
ซึ่งดูหมิ่นชนชาติของเรา
    และคุยโวข่มอาณาเขตของพวกเขา”

ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลประกาศดังนี้

“ตราบที่เรามีชีวิตอยู่ฉันใด โมอับจะเป็นเหมือนโสโดม
    และอัมโมนจะเป็นเหมือนโกโมราห์[a]
แผ่นดินซึ่งมีแต่ต้นตำแยและบ่อเกลือ
    และเป็นที่รกร้างตลอดไป
ชนชาติที่เหลือของเราที่ยังมีชีวิตอยู่
    จะปล้นระดมพวกเขา
และบรรดาผู้มีชีวิตรอดของประชาชาติของเรา
    จะยึดดินแดนพวกนั้นไว้”

Read full chapter