Add parallel Print Page Options

เมื่อข้านอนลง ข้าพูดว่า
    ‘เมื่อไหร่จะถึงเวลาลุกขึ้น’
แต่คืนก็ยิ่งยืดยาวออกไปอีก
    ข้าพเจ้าพลิกตัวไปมาจนถึงเช้า
ร่างกายข้าห่อหุ้มไปด้วยตัวหนอนและดิน
    ผิวหนังของข้าแห้งแข็ง แล้วก็แตกเป็นหนองอีก
วันเวลาของข้าผ่านไปรวดเร็วยิ่งกว่ากระสวยทอผ้า
    และถึงจุดจบอย่างสิ้นหวัง

Read full chapter