Add parallel Print Page Options

เป็นเรานี่แหละ ที่รู้จักเจ้าในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งนั้น
    ในแผ่นดินที่ร้อนแผดเผานั้น
ตอนที่เราเลี้ยงดูและนำทางพวกเขานั้น
    พวกเขามีกินอย่างเหลือเฟือ
    แต่พวกเขาก็เย่อหยิ่งจองหองขึ้นมา และลืมเรา
ดังนั้นเราจะเป็นเหมือนสิงโตต่อพวกเขา
    เราจะซุ่มคอยพวกเขาเหมือนเสือดาวข้างทาง

Read full chapter