Add parallel Print Page Options

26 ผู้อยู่อาศัยในเมืองหมดกำลัง
    หวั่นกลัวและอับอาย
กลายเป็นเหมือนพืชในทุ่งนา
    และเหมือนหญ้าอ่อน
เหมือนหญ้าบนหลังคา
    ซึ่งถูกเผาก่อนที่จะงอกโตขึ้น

27 แต่เรารู้เวลาที่เจ้านั่งลง
    เวลาที่เจ้าไปไหนมาไหน
    และเวลาที่เจ้าเกรี้ยวกราดต่อเรา
28 เพราะเจ้าได้เกรี้ยวกราดต่อเรา
    และเราได้ยินถึงการสบประมาทของเจ้า
เราจะใช้เบ็ดคล้องจมูกเจ้า
    และใส่เหล็กขวางปากเจ้า
และเราจะให้เจ้าหันกลับไปทางที่เจ้ามา’

Read full chapter