2 i Kronikave 28
Albanian Bible
28 Ashazi ishte njëzet vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Ai nuk bëri atë që është e drejtë në sytë e Zotit, siç kishte bërë Davidi, i ati;
2 por ndoqi rrugët e mbretërve të Izraelit, madje bëri shëmbëlltyra prej metali të shkrirë për Baalët.
3 Ai dogji temjan në luginën e Birit të Hinomit dhe dogji në zjarr bijtë e tij, duke ndjekur veprimet e neveritshme të kombeve që Zoti kishte dëbuar përpara bijve të Izraelit;
4 përveç kësaj bënte flijime dhe dogji temjan mbi vendet e larta, mbi kodrat dhe nën çdo pemë të gjelbëruar.
5 Prandaj Zoti, Perëndia i tij, ia dha në dorë mbretit të Sirisë; ky i mundi dhe zuri një numër të madh robërish që i çuan në Damask. U dha gjithashtu në dorë të mbretit të Izraelit, që i shkaktoi një humbje të madhe.
6 Në të vërtetë Pekahu, bir i Remaliahut, brenda një dite vrau njëqind e njëzet mijë burra në Judë, tërë trima, sepse kishin braktisur Zotin, Perëndinë e etërve të tyre.
7 Zikri, një trim nga Efraimi, vrau Maasejahun, birin e mbretit, Azrikam, prefektin e pallatit, dhe Elkanahun, që zinte vendin e dytë pas mbretit.
8 Bijtë e Izraelit çuan robër, midis vëllezërve të tyre, dyqind mijë gra, bij dhe bija; u morën atyre edhe një plaçkë të madhe, që e çuan në Samari.
9 Por aty ishte një profet i Zotit, që quhej Obed. Ai doli para ushtrisë që po kthehej në Samari dhe tha: "Ja, me qenë se Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ishte i zemëruar me Judën, ju dha ata në duart tuaja, por ju i vratë me tërbim, që arriti deri në qiell.
10 Dhe tani doni t’i nënshtroni, si skllevërit tuaj dhe skllavet tuaja, bijtë dhe bijat e Judës dhe të Jeruzalemit. Por në realitet a nuk jeni fajtorë ju vetë përpara Zotit, Perëndisë tuaj?
11 Dëgjomëni, pra, dhe kthejini robërit që keni zënë midis vëllezërve tuaj, sepse përndryshe zemërimi i zjarrtë i Zotit do të bjerë mbi ju".
12 Atëherë disa nga krerët e bijve të Efraimit, Azariahu, bir i Johananit, Berekiahu, bir i Meshilemothit, Ezekia, bir i Shalumit, dhe Amasa, bir i Hadlait, u ngritën kundër atyre që ktheheshin nga lufta,
13 dhe u thanë: "Ju nuk do t’i sillni këtu robërit, sepse mbi ne rëndon tanimë një faj kundër Zotit; ajo që keni ndër mend të bëni do t’i shtojë edhe më tepër mëkatet dhe fajin tonë, sepse faji ynë është mjaft i madh dhe një zemërim i zjarrtë i kërcënohet Izraelit".
14 Atëherë ushtarët i lanë robërit dhe plaçkën përpara komandantëve dhe tërë asamblesë.
15 Pastaj disa njerëz të thirrur me emër u ngritën dhe morën robërit dhe me rrobat e plaçkës veshën tërë ata që ishin lakuriq; u dhanë rroba dhe sandale, për të ngrënë dhe për të pirë dhe i vajosën; pastaj i mbartën tërë të dobëtit mbi gomarë dhe i çuan në Jeriko, qyteti i palmave, pranë vëllezërve të tyre, pastaj u kthyen në Samari.
16 Në atë kohë mbreti Ashaz shkoi t’i kërkojë ndihmë mbretit të Asirisë.
17 Edomitët kishin ardhur përsëri, kishin mundur Judën dhe kishin marrë me vete robërit.
18 Filistejtë kishin pushtuar edhe qytetet e fushës dhe të Negevit të Judës dhe kishin marrë Beth-Shemeshin, Ajalonin, Gederothin, Sokon me fshatrat e tij, Timnahun me fshatrat e tij, Gimzon me fshatrat e tij, dhe ishin vendosur aty.
19 Zoti në fakt kishte poshtëruar Judën për shkak të Ashazit, mbretit të Izraelit, që kishte nxitur rënien morale në Judë dhe kishte kryer mëkate të rënda kundër Zotit.
20 Kështu Tilgath-Pilneseri, mbret i Asirisë, doli kundër tij dhe e shtypi në vend që ta ndihmonte,
21 megjithatë Ashazi kishte marrë një pjesë të thesareve të shtëpisë të Zotit, të pallatit të mbretit dhe të krerëve, dhe ia kishte dhënë të gjitha mbretit të Asirisë; megjithatë kjo nuk i vlejti fare.
22 Edhe kur ishte i shtypur, mbreti Ashaz mëkatoi edhe më shumë kundër Zotit.
23 U ofroi flijime perëndive të Damaskut që e kishin mundur, duke thënë: Me qenë se perënditë e mbretit të Sirisë i ndihmojnë ata, unë do t’i ofrojj atyre flijime që të më ndimojnë edhe mua". Por qenë pikërisht ata që shkaktuan shkatërrimin e tij dhe atë të të gjithë Izraelit.
24 Ashazi mblodhi gjithë veglat e shtëpisë së Perëndisë, i bëri ato copë-copë, mbylli portat e shtëpisë të Zotit, ndërtoi altare në çdo kënd të Jeruzalemit,
25 dhe në çdo qytet të Judës vendosi vende të larta për t’u djegur temjan perëndive të tjera, duke shkaktuar kështu zemërimin e Zotit, Perëndisë të etërve të tij.
26 Pjesa tjetër e bëmave të tij dhe tërë sjelljet e tij, nga e para në të fundit, janë shkruar në librin e mbretërve të Judës dhe të Izraelit.
27 Pastaj Ashazin pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytet, në Jeruzalem, por nuk deshën ta vënë në varrezat e mbretërve të Izraelit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ezekia.
2 Chronicles 28
International Children’s Bible
Ahaz King of Judah
28 Ahaz was 20 years old when he became king. And he ruled 16 years in Jerusalem. He was not like his ancestor David. He did not do what the Lord said was right. 2 Ahaz did the same things the kings of Israel had done. He made metal idols to worship Baal. 3 He burned incense in the Valley of Ben Hinnom. He sacrificed his own sons by burning them in the fire. He did the same terrible sins as the other nations had done. And the Lord had forced these nations out of the land ahead of the Israelites. 4 Ahaz offered sacrifices and burned incense at the places where false gods were worshiped. And he did this on the hills and under every green tree.
5 So the Lord his God let the king of Aram defeat Ahaz. The Arameans defeated Ahaz and took many people of Judah as prisoners. The Arameans took them to Damascus.
The Lord also let Pekah king of Israel defeat Ahaz. Pekah’s army killed many soldiers of Ahaz. 6 Pekah was the son of Remaliah. Pekah’s army killed 120,000 brave soldiers from Judah in one day. Pekah defeated them because they had left the Lord. He is the God their ancestors obeyed. 7 Zicri was a warrior from Ephraim. He killed King Ahaz’s son Maaseiah. He also killed Azrikam, the officer in charge of the palace and Elkanah, second in command to the king. 8 The Israelite army captured 200,000 of their own relatives. They took women, sons and daughters and many valuable things from Judah. Then they carried them back to Samaria. 9 But a prophet of the Lord named Oded was there. He met the Israelite army when it returned to Samaria. He said to them, “The Lord is the God your ancestors obeyed. He let you defeat Judah because he was angry with those people. But God has seen the cruel way you killed them. 10 Now you plan to make the people of Judah and Jerusalem your slaves. But you also have sinned against the Lord your God. 11 Now listen to me. Send back your brothers and sisters whom you captured. Do this because the Lord is very angry with you.”
12 Then some of the leaders in Israel met the Israelite soldiers coming home from war. These leaders were Azariah son of Jehohanan, Berekiah son of Meshillemoth, Jehizkiah son of Shallum and Amasa son of Hadlai. 13 They warned the soldiers, “Don’t bring the prisoners from Judah here. If you do, we will be guilty of sin. That will make our sin and guilt even worse. And our guilt is already so much that the Lord is angry with Israel.”
14 So the soldiers left the prisoners and valuable things in front of the officers and people there. 15 The leaders who were named took the prisoners. These four men got the clothes that the Israelite army had taken. And they gave them to these people who were naked. They gave the prisoners clothes, sandals, food, drink and medicine. They put the weak prisoners on donkeys. Then they took them back to their families in Jericho, the city of palm trees. Then they returned home to Samaria.
16-17 At that same time the Edomites came again. They attacked Judah and carried away prisoners. So King Ahaz asked the king of Assyria for help. 18 The Philistines also robbed the towns in the western mountain slopes and in southern Judah. They captured the towns of Beth Shemesh, Aijalon, Gederoth, Soco, Timnah and Gimzo. They also captured the villages around them. Then the Philistines lived in those towns. 19 The Lord brought trouble on Judah because of Ahaz their king. Ahaz had caused the people of Judah to sin. And he had been unfaithful to the Lord. 20 Tiglath-Pileser king of Assyria came to Ahaz. But he gave Ahaz trouble instead of help. 21 Ahaz took some valuable things from the Temple of the Lord. He also took some from the king’s palace and from the princes. Ahaz gave them to the king of Assyria, but it did not help.
22 In Ahaz’s troubles he was even more unfaithful to the Lord. 23 He offered sacrifices to the gods the people of Damascus worshiped. These people had defeated him. So he thought, “The gods of the kings of Aram helped them. If I offer sacrifices to them, they will help me also.” But this brought ruin to Ahaz and all Israel.
24 Ahaz gathered the things from the Temple of God and broke them into pieces. Then he closed the doors of the Temple of the Lord. He made altars and put them on every street corner in Jerusalem. 25 In every town in Judah, Ahaz made places for burning sacrifices to worship other gods. He made the Lord, the God his ancestors worshiped, very angry.
26 The other things Ahaz did as king, from the beginning to the end, are written down. They are in the book of the kings of Judah and Israel. 27 Ahaz died and was buried in the city of Jerusalem. But he was not buried in the graves of the kings of Israel. Ahaz’s son Hezekiah became king in his place.
The Holy Bible, International Children’s Bible® Copyright© 1986, 1988, 1999, 2015 by Thomas Nelson. Used by permission.
