Add parallel Print Page Options

Ang Ikaanim na Awit

Mga Babae:

Sino itong dumarating na buhat sa kaparangan,
    hawak-hawak pa ang kamay ng kanyang minamahal?

Babae:

Sa puno ng mansanas, ikaw ay aking ginising,
    doon mismo sa lugar na iyong sinilangan.
Kaya ako'y mahalin mo, sa bisig mo ay ikulong.
O kay lakas ng pag-ibig, panibugho man ay gayon;
    sinlakas ng kamatayan, tumutupok, parang apoy.
Kahit baha ay di kayang pigilin itong paggiliw,
    buhusan man nitong tubig, di makuhang palamigin.
Subukin mong ang pag-ibig ay sa yaman mo daanin,
    baka nga ang mangyari ay ikaw pa ang siyang kutyain.

Read full chapter