The Believer’s Rest

Therefore, let us fear if, while a promise remains of entering His rest, any one of you may seem to have (A)come short of it. For indeed we have had good news preached to us, just as they also; but (B)the word [a]they heard did not profit them, because [b]it was not united by faith in those who heard. For we who have believed enter that rest, just as He has said,

(C)As I swore in My wrath,
They shall not enter My rest,”

although His works were finished (D)from the foundation of the world. For He has said (E)somewhere concerning the seventh day: “(F)And God (G)rested on the seventh day from all His works”; and again in this passage, “(H)They shall not enter My rest.” Therefore, since it remains for some to enter it, and those who formerly had good news preached to them failed to enter because of (I)disobedience, He again fixes a certain day, “Today,” saying [c]through David after so long a time just (J)as has been said before,

(K)Today if you hear His voice,
Do not harden your hearts.”

For (L)if [d]Joshua had given them rest, He would not have spoken of another day after that. So there remains a Sabbath rest for the people of God. 10 For the one who has entered His rest has himself also (M)rested from his works, as (N)God did from His. 11 Therefore let us be diligent to enter that rest, so that no one will fall, through following the same (O)example of (P)disobedience. 12 For (Q)the word of God is (R)living and (S)active and sharper than any two-edged (T)sword, and piercing as far as the division of (U)soul and (V)spirit, of both joints and marrow, and (W)able to judge the thoughts and intentions of the heart. 13 And (X)there is no creature hidden from His sight, but all things are (Y)open and laid bare to the eyes of Him with whom we have to do.

14 Therefore, since we have a great (Z)high priest who has (AA)passed through the heavens, Jesus (AB)the Son of God, let us hold fast our (AC)confession. 15 For we do not have (AD)a high priest who cannot sympathize with our weaknesses, but One who has been (AE)tempted in all things as we are, yet (AF)without sin. 16 Therefore let us (AG)draw near with (AH)confidence to the throne of grace, so that we may receive mercy and find grace to help in time of need.

Footnotes

  1. Hebrews 4:2 Lit of hearing
  2. Hebrews 4:2 Two early mss read they were...faith with those who heard
  3. Hebrews 4:7 Or in
  4. Hebrews 4:8 Gr Jesus

Kaya nga habang nananatili ang pangako ng Diyos, na tayo'y makakapasok sa kapahingahang sinabi niya, mag-ingat kayo at baka mayroon sa inyong hindi makatanggap ng pangakong ito. Sapagkat tulad nila'y napakinggan din natin ang Magandang Balita, ngunit hindi nila pinakinabangan ang balitang kanilang narinig dahil hindi nila ito tinanggap nang may pananampalataya. Tayong(A) mga sumampalataya ay tumatanggap ng kapahingahang ipinangako. Ito'y ayon sa kanyang sinabi,

“Sa galit ko'y aking isinumpa,
    ‘Hindi sila makakapasok sa lupain ng kapahingahang aking ipinangako.’”

Sinabi niya ito kahit tapos na niya ang kanyang mga gagawin mula nang likhain ang sanlibutan. Sapagkat(B) sinasabi sa isang bahagi ng kasulatan ang ganito tungkol sa ikapitong araw, “At sa ikapitong araw, nagpahinga ang Diyos sa kanyang paglikha.” At(C) muli pang sinabi, “Hindi sila makakapasok sa lupain ng kapahingahang aking ipinangako.” Ang mga unang nakarinig ng Magandang Balita ay hindi nakapasok sa lupain ng kapahingahan dahil hindi sila sumampalataya. Ngunit may mga inaanyayahan pa ring pumasok sa lupaing iyon ng kapahingahan. Kaya't(D) muling nagtakda ang Diyos ng isa pang araw na tinawag niyang “Ngayon”. Pagkalipas ng mahabang panahon, sinabi sa pamamagitan ni David sa kasulatang nabanggit,

“Ngayon, kapag narinig ninyo ang tinig ng Diyos,
    huwag ninyong patigasin ang inyong mga puso.”

Kung(E) ang mga tao noon ay nabigyan ni Josue ng lubos na kapahingahan, hindi na sana ipinangako pa ng Diyos ang tungkol sa isa pang araw ng kapahingahan. Kung paanong nagpahinga ang Diyos sa ikapitong araw, mayroon ding kapahingahang nakalaan sa mga taong sumasampalataya sa Diyos, 10 sapagkat(F) ang sinumang makapasok sa lupain ng kapahingahang ipinangako ng Diyos ay magpapahinga rin sa kanyang pagpapagal, tulad ng Diyos na nagpahinga sa kanyang paglikha. 11 Kaya't sikapin nating makamtan ang kapahingahang iyon at huwag mabigong tulad ng mga hindi sumasampalataya.

12 Ang salita ng Diyos ay buháy at mabisa, mas matalas kaysa alinmang tabak na sa magkabila'y may talim. Ito'y tumatagos maging sa kaibuturan ng kaluluwa at espiritu, ng mga kasukasuan at buto, at nakakaalam ng mga iniisip at binabalak ng puso. 13 Walang(G) nilalang na makakapagtago sa Diyos; ang lahat ay hayag at lantad sa kanyang paningin, at sa kanya tayo magsusulit ng ating mga sarili.

Si Jesus ang Pinakapunong Pari

14 Kaya nga, magpakatatag tayo sa ating pananampalataya, dahil mayroon tayong Dakilang Pinakapunong Pari na pumasok na sa kalangitan, doon mismo sa harap ng Diyos. Siya'y walang iba kundi si Jesus na Anak ng Diyos. 15 Ang ating Pinakapunong Paring ito ay nakakaunawa sa ating mga kahinaan sapagkat tulad natin, tinukso siya sa lahat ng paraan, subalit kailanma'y hindi siya nagkasala. 16 Kaya't huwag tayong mag-atubiling lumapit sa trono ng mahabaging Diyos upang makamtan natin ang habag at pagpapala na tutulong sa atin sa panahon ng ating pangangailangan.