Add parallel Print Page Options

11 และภาพนิมิตดังกล่าวนี้เป็นเสมือนคำพูดในหนังสือม้วนที่ถูกผนึก เมื่อมีคนมอบหนังสือนี้ให้แก่คนที่อ่านออก และบอกว่า “อ่านสิ” เขาจะตอบว่า “ข้าพเจ้าอ่านไม่ได้ เพราะมันถูกผนึกไว้” 12 เมื่อมีคนมอบหนังสือม้วนนี้ให้แก่คนที่อ่านไม่ออก และบอกว่า “อ่านสิ” เขาจะตอบว่า “ข้าพเจ้าอ่านไม่ออก”

13 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า

“เพราะคนเหล่านี้พูดด้วยปากว่า เขาอยู่ใกล้เรา
    และให้เกียรติเราเพียงแค่ปาก
    แต่ใจของพวกเขาห่างไกลจากเรา
ความเกรงกลัวของพวกเขาที่มีต่อเรา
    ก็มาจากกฎเกณฑ์ที่มนุษย์สั่งสอน[a]
14 ฉะนั้น ดูเถิด เราจะกระทำสิ่งมหัศจรรย์มากมาย
    กับคนเหล่านี้อีก
และสติปัญญาของผู้เรืองปัญญาจะดับสูญไป
    และความฉลาดของผู้เรืองปัญญาจะถูกปิดบังไว้”[b]

15 วิบัติจงเกิดแก่คนที่ซ่อนแผนการ
    จากพระผู้เป็นเจ้า
ซึ่งการกระทำของเขาอยู่ในความมืด
    และเขาพูดว่า “ใครจะรู้เรื่องเรา”
16 พวกท่านกลับพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ
ควรหรือที่จะถือว่าช่างปั้นหม้อเป็นเหมือนกับดินเหนียว
และสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นควรพูดถึงผู้สร้างว่า
    “เขาไม่ได้สร้างฉัน” อย่างนั้นหรือ
สิ่งที่ถูกปั้นขึ้นจะพูดถึงผู้ปั้นของมันว่า
    “เขาไม่มีความเข้าใจ” อย่างนั้นหรือ

17 อีกไม่นานมิใช่หรือ
    ที่เลบานอนจะกลับกลายเป็นไร่นาอันอุดม
    และไร่นาซึ่งอุดมสมบูรณ์ก็จะถือเสมือนว่าเป็นป่าดงดิบ

Read full chapter