Isaiah 1
New Revised Standard Version, Anglicised Catholic Edition
1 The vision of Isaiah son of Amoz, which he saw concerning Judah and Jerusalem in the days of Uzziah, Jotham, Ahaz, and Hezekiah, kings of Judah.
The Wickedness of Judah
2 Hear, O heavens, and listen, O earth;
for the Lord has spoken:
I reared children and brought them up,
but they have rebelled against me.
3 The ox knows its owner,
and the donkey its master’s crib;
but Israel does not know,
my people do not understand.
4 Ah, sinful nation,
people laden with iniquity,
offspring who do evil,
children who deal corruptly,
who have forsaken the Lord,
who have despised the Holy One of Israel,
who are utterly estranged!
5 Why do you seek further beatings?
Why do you continue to rebel?
The whole head is sick,
and the whole heart faint.
6 From the sole of the foot even to the head,
there is no soundness in it,
but bruises and sores
and bleeding wounds;
they have not been drained, or bound up,
or softened with oil.
7 Your country lies desolate,
your cities are burned with fire;
in your very presence
aliens devour your land;
it is desolate, as overthrown by foreigners.
8 And daughter Zion is left
like a booth in a vineyard,
like a shelter in a cucumber field,
like a besieged city.
9 If the Lord of hosts
had not left us a few survivors,
we would have been like Sodom,
and become like Gomorrah.
10 Hear the word of the Lord,
you rulers of Sodom!
Listen to the teaching of our God,
you people of Gomorrah!
11 What to me is the multitude of your sacrifices?
says the Lord;
I have had enough of burnt-offerings of rams
and the fat of fed beasts;
I do not delight in the blood of bulls,
or of lambs, or of goats.
12 When you come to appear before me,[a]
who asked this from your hand?
Trample my courts no more;
13 bringing offerings is futile;
incense is an abomination to me.
New moon and sabbath and calling of convocation—
I cannot endure solemn assemblies with iniquity.
14 Your new moons and your appointed festivals
my soul hates;
they have become a burden to me,
I am weary of bearing them.
15 When you stretch out your hands,
I will hide my eyes from you;
even though you make many prayers,
I will not listen;
your hands are full of blood.
16 Wash yourselves; make yourselves clean;
remove the evil of your doings
from before my eyes;
cease to do evil,
17 learn to do good;
seek justice,
rescue the oppressed,
defend the orphan,
plead for the widow.
18 Come now, let us argue it out,
says the Lord:
though your sins are like scarlet,
they shall be like snow;
though they are red like crimson,
they shall become like wool.
19 If you are willing and obedient,
you shall eat the good of the land;
20 but if you refuse and rebel,
you shall be devoured by the sword;
for the mouth of the Lord has spoken.
The Degenerate City
21 How the faithful city
has become a whore!
She that was full of justice,
righteousness lodged in her—
but now murderers!
22 Your silver has become dross,
your wine is mixed with water.
23 Your princes are rebels
and companions of thieves.
Everyone loves a bribe
and runs after gifts.
They do not defend the orphan,
and the widow’s cause does not come before them.
24 Therefore says the Sovereign, the Lord of hosts, the Mighty One of Israel:
Ah, I will pour out my wrath on my enemies,
and avenge myself on my foes!
25 I will turn my hand against you;
I will smelt away your dross as with lye
and remove all your alloy.
26 And I will restore your judges as at the first,
and your counsellors as at the beginning.
Afterwards you shall be called the city of righteousness,
the faithful city.
27 Zion shall be redeemed by justice,
and those in her who repent, by righteousness.
28 But rebels and sinners shall be destroyed together,
and those who forsake the Lord shall be consumed.
29 For you shall be ashamed of the oaks
in which you delighted;
and you shall blush for the gardens
that you have chosen.
30 For you shall be like an oak
whose leaf withers,
and like a garden without water.
31 The strong shall become like tinder,
and their work[b] like a spark;
they and their work shall burn together,
with no one to quench them.
Footnotes
- Isaiah 1:12 Or see my face
- Isaiah 1:31 Or its makers
Isaias 1
Magandang Balita Biblia
1 Ang(A) aklat na ito ay naglalaman ng pangitain ni Isaias na anak ni Amoz tungkol sa Juda at sa Jerusalem noong panahon ng paghahari sa Juda nina Uzias, Jotam, Ahaz at Hezekias.
Sumbat sa Bayan ng Diyos
2 Makinig ang kalangitan gayundin ang kalupaan,
sapagkat si Yahweh ay nagsasalita,
“Pinalaki ko't inalagaan ang aking mga anak,
ngunit naghimagsik sila laban sa akin.
3 Nakikilala ng baka ang kanyang panginoon,
at ng asno kung saan siya pinapakain ng kanyang amo;
ngunit hindi ako nakikilala ng Israel,
hindi ako nauunawaan ng aking bayan.”
4 Bansang makasalanan,
mga taong puno ng kasamaan,
mga anak ng masasamang tao,
mga anak ng katiwalian!
Itinakwil ninyo si Yahweh,
nilait ang Banal na Diyos ng Israel
at pagkatapos ay tinalikuran ninyo siya.
5 Bakit patuloy kayong naghihimagsik?
Nais ba ninyong laging pinaparusahan?
Ang isip ninyo'y gulung-gulo,
ang damdamin ninyo'y nanlulumo.
6 Kayo'y punô ng karamdaman mula ulo hanggang paa;
katawan ninyo'y tadtad ng pasa, latay, at dumudugong sugat.
Ang mga ito'y nagnanaknak na at wala pang benda,
at wala man lamang gamot na mailagay.
7 Sinalanta ang inyong bayan,
tupok ang inyong mga lunsod,
sinamsam ng mga dayuhan ang inyong mga lupain,
at winasak ang mga ito sa inyong harapan.
8 Ang Jerusalem lang ang natira,
parang kubong iniwan sa gitna ng ubasan,
parang isang silungan sa gitna ng taniman ng pipino,
parang isang lunsod na kinukubkob ng kalaban.
9 Kung(B) si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat
ay hindi nagtira ng ilan sa ating lahi,
tayo sana'y natulad sa Sodoma at Gomorra.
10 Mga pinuno ng Israel,
pakinggan ninyo si Yahweh!
Ang inyong mga gawa ay kasinsama
ng sa Sodoma at Gomorra.
Kaya't pakinggan ninyo at pag-aralan
ang katuruan ng Diyos ng ating bayan.
11 “Walang(C) halaga sa akin ang dami ng inyong mga handog.
Sawa na ako sa mga tupang sinusunog
at sa taba ng bakang inyong inihahandog;
hindi ako nalulugod sa dugo ng mga toro,
mga kordero at mga kambing.
12 Sinong nag-utos sa inyo na maghandog sa harap ko?
Huwag na ninyong lapastanganin ang aking templo.
13 Huwag na kayong magdala ng mga handog na walang halaga;
nasusuklam ako sa usok ng insenso.
Nababagot na ako sa inyong mga pagtitipon,
kung Pista ng Bagong Buwan at Araw ng Pamamahinga;
ang mga ito'y walang saysay dahil sa inyong mga kasalanan.
14 “Labis akong nasusuklam
sa inyong pagdiriwang ng Pista ng Bagong Buwan at ng iba pang kapistahan;
sawang-sawa na ako sa mga iyan
at hindi ko na matatagalan.
15 Kapag kayo'y nanalangin sa akin,
hindi ko kayo papansinin;
kahit na kayo'y manalangin nang manalangin,
hindi ko kayo papakinggan
sapagkat marami na ang inyong pinaslang.
16 Linisin ninyo ang inyong sarili at magbalik-loob sa akin;
sa aking harapan, kasamaan ninyo'y inyong tigilan.
17 Pag-aralan ninyong gumawa ng makatuwiran;
pairalin ang katarungan;
tulungan ang naaapi;
ipagtanggol ninyo ang mga ulila,
at tulungan ang mga biyuda.
18 “Halikayo at tayo'y magpaliwanagan,” sabi ni Yahweh.
Gaano man kapula ang inyong mga kasalanan,
kayo'y aking papuputiin, tulad ng yelo o bulak.
19 Kung susundin ninyo ang aking sinasabi,
tatamasahin ninyo ang ani ng inyong lupain.
20 Ngunit kung susuway kayo at maghihimagsik,
tiyak na kayo'y mamamatay.
Ito ang mensahe ni Yahweh.
Ang Makasalanang Lunsod
21 “Ang Jerusalem na dating tapat sa akin,
ngayo'y naging isang masamang babae.
Dati'y puspos siya ng katarungan at katuwiran!
Ngayon nama'y tirahan na ng mga mamamatay-tao.
22 Ang iyong pilak ay naging bato,
nahaluan ng tubig ang iyong alak.
23 Naging suwail ang iyong mga pinuno,
kasabwat sila ng mga magnanakaw;
tumatanggap ng mga suhol at mga regalo;
hindi ipinagtatanggol ang mga ulila;
at walang malasakit sa mga biyuda.”
24 Kaya sinabi ng Panginoong Yahweh, ang Makapangyarihan sa lahat, ang Diyos ng Israel,
“Ibubuhos ko ang aking poot sa aking mga kaaway,
maghihiganti ako sa aking mga kalaban!
25 Paparusahan kita at lilinisin,
gaya ng pilak na pinadadaan sa apoy
at tinutunaw upang dumalisay.
26 Bibigyan kita uli ng mga tagapamahalang tulad noong una,
at ng mga tagapayo gaya noong simula,
pagkatapos ay tatawagin kang Lunsod ng Katuwiran,
ang Lunsod na Matapat.”
27 Maliligtas ang Zion sa pamamagitan ng katarungan,
at kayong nagsisisi at nagbabalik-loob.
28 Mapupuksang lahat ang mga suwail at makasalanan,
malilipol ang mga tumalikod kay Yahweh.
29 Mapapahiya kayo dahil sa mga punongkahoy na inyong sinamba,
at sa mga halamanang itinuring ninyong banal.
30 Makakatulad ninyo'y mga nalalagas na dahon ng puno
at halamanang hindi na nadidilig.
31 Ang malalakas na tao'y matutulad sa mga tuyong kahoy,
mga gawa nila'y madaling magliliyab,
parehong matutupok,
sa apoy na walang makakapigil.
New Revised Standard Version Bible: Anglicised Catholic Edition, copyright © 1989, 1993, 1995 the Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
