Job 19-21
Magandang Balita Biblia
Naniniwala si Job na Pawawalang-sala Siya ng Diyos
19 Ang sagot ni Job,
2 “Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan
sa mga salitang inyong binibitawan?
3 Maraming ulit na ninyo akong nilait,
di na kayo nahiya na sa aki'y magmalabis.
4 Kung nakagawa man ako ng kasalanan;
walang ibang mananagot kundi ako lamang.
5 Akala ninyo kayo'y mas mabuti kaysa akin,
pinagbabatayan ninyo'y ang hirap kong pasanin.
6 Dapat ninyong malaman, ang Diyos ang may gawa nito;
ang bitag niyang iniumang ay nasa paligid ko.
7 Tumututol ako sa ganitong karahasan,
ngunit walang nakikinig
sa sigaw kong katarungan.
8 Hinarangan ng Diyos ang aking daraanan;
binalot niya ng dilim ang landas kong lalakaran.
9 Inalis niyang lahat ang aking kayamanan,
sinira pa niya ang aking karangalan.
10 Saanman ako bumaling, ako'y kanyang pinapalo,
parang punong binunot, pag-asa ko'y natutuyo.
11 Matindi ang galit ng Diyos sa akin;
isang kaaway ang sa aki'y kanyang turing.
12 Ang hukbo niya ay tinipon at ako ay kinubkob,
ang aking tahanan ay kanilang sinakop.
13 “Ang mga kapatid ko'y pinalayo niya sa akin;
mga dating kakilala, hindi na ako pinapansin.
14 Pati mga kamag-anak ko'y nag-alisan; naiwan akong walang kaibigan.
15 Dati kong mga panauhi'y di na ako kilala;
para na akong dayuhan sa aking mga alila.
16 Ang utos ko sa kanila'y hindi na rin pinapansin,
makiusap man ako'y ayaw pa rin akong sundin.
17 Pati na ang asawa ko'y nandidiri sa akin;
mga kapatid ko sa laman, ayaw akong makapiling.
18 Ako'y kinukutya ng mga batang paslit; kapag ako'y nakita, pinagtatawanan at nilalait.
19 Mga(A) kaibigan kong matalik sa akin ay nasusuklam,
ang mga minamahal ko, ako'y nilalayuan.
20 Buto't balat na lamang ang natitira sa akin,
ang pag-asa kong mabuhay, maliit na at katiting.
21 Mga kaibigan ko, sa akin sana'y mahabag;
kamay na ng Diyos ang sa aki'y humahampas.
22 Bakit n'yo ako inuusig tulad ng ginagawa ng Diyos?
Di pa ba kayo masaya sa kahirapan kong lubos?
23 “Ang mga salita ko sana'y maisulat
at maitala sa isang buong aklat!
24 At maiukit sa bato itong mga sinabi ko
upang habang panaho'y mabasa ng mga tao.
25 Ngunit alam kong di natutulog ang aking Tagapagligtas,[a]
na magtatanggol sa akin pagdating ng wakas.
26 Pagkatapos na maubos itong aking buong balat,
makikita ko ang Diyos kahit laman ay maagnas.
27 Siya'y aking mamamasdan, at mukhaang makikita;
siya'y makikilala nitong aking mga mata.
Ang puso ko'y nananabik na masdan ko na siya.
28 “Ako ay patuloy ninyong uusigin,
pagkat iniisip ninyong ang sala nga ay sa akin.
29 Kayo sana ay mag-ingat sa talim nitong tabak,
na siyang maghahatid ng parusa sa kasalanan,
upang inyong malamang may hahatol nga sa wakas.”
Inilarawan ni Zofar ang Bahagi ng Masama
20 Sinabi ni Zofar na Naamita,
2 “Ang iyong mga sinabi ay hindi ko na nagugustuhan
kaya hindi ko na mapigilan ang pagsali sa usapan.
3 Ang iyong mga sinabi ay puro panlalait,
kaya't tugon ko ngayo'y aking ipababatid.
4 “Hindi mo ba nalalaman na buhat pa sa simula,
nang ang tao ay ilagay sa ibabaw ng lupa,
5 ang pagmamataas ng masama ay di nagtatagal,
6 umabot man sa langit ang kanyang katanyagan,
at ang kanyang ulo, sa ulap ay umabot man.
7 Ngunit tulad ng alabok, ganap siyang mapaparam;
ang hantungan niya'y hindi alam ng sinuman.
8 Siya'y(B) parang panaginip na mawawala, parang pangitain sa gabi,
di na muling makikita.
9 Di na siya muli pang makikita ng mga dating kaibigan at kapamilya.
10 Makikisama sa mahihirap ang kanyang mga anak;
kayamanang kinamkam, mapapabalik lahat.
11 Ang lakas ng kabataan na dati niyang taglay,
kasama niyang mahihimlay sa alabok na hantungan.
12 “Ang lasa ng kasamaan para sa kanya ay matamis,
ninanamnam pa sa dila, samantalang nasa bibig.
13 Itong kanyang kasamaan ay hindi niya maiwan;
kahit gusto man niyang iluwa ay di niya magagawa.
14 Ngunit nang ito'y lunukin, dumaan sa lalamunan,
ubod pala ng pait, lason sa katawan.
15 Kayamanang kinamkam niya, kanya ngayong isusuka;
palalabasin nga ng Diyos mula sa kanyang bituka.
16 Ang nilulunok ng taong masama ay tulad ng kamandag,
parang tuklaw ng isang ahas na sa kanya ay papatay.
17 Ang mga ilog at batis na siyang dinadaluyan
ng pulot at gatas ay di na niya mamamasdan.
18 Di rin niya papakinabangan lahat ng pinaghirapan;
di niya malalasap ang naipong kayamanan,
19 sapagkat ang mahihirap ay inapi niya,
kinamkam ang mga bahay na itinayo ng iba.
20 “Kanyang pagkagahaman ay walang katapusan,
walang nakakaligtas sa kanyang kasakiman.
21 Kapag siya'y kumakain, wala siyang itinitira,
ngunit ang kasaganaan niya ngayo'y magwawakas na.
22 Sa kanyang kasaganaan, daranas ng kagipitan
at siya'y daratnan ng patung-patong na kahirapan.
23 Kumain na siya't magpakabusog!
Matinding galit ng Diyos sa kanya'y ibubuhos.
24 Makaligtas(C) man siya sa tabak na bakal,
palasong tanso naman ang sa kanya'y magbubuwal.
25 Kapag ito'y itinudla sa apdo niya ay tutusok;
kung makita niya ito,
manginginig siya sa takot.
26 Matinding kadiliman ang sa kanya'y naghihintay;
masusunog siya sa apoy na hindi namamatay.
Wala ring matitira sa kanyang pamilya.
27 Ipahahayag ng langit ang kasamaan ng taong ito,
laban sa kanya, ang lupa'y magpapatotoo.
28 Ang lahat ng kayamanan niya ay sisirain,
sa galit ng Diyos ito ay tatangayin.
29 “Ganito ang sasapitin ng lahat ng masasama,
kapasyahan ng Diyos, sa kanila'y itinakda.”
Pinatunayan ni Job na Masagana ang Buhay ng Masama
21 Ang sagot ni Job,
2 “Pakinggan ninyong mabuti itong aking sasabihin;
ituturing ko nang ito'y pag-aliw sa akin.
3 Ako muna'y inyong pagsalitain,
at pagkatapos nito, saka na ninyo laitin.
4 “Di laban sa tao itong aking hinanakit,
may sapat akong dahilan, kung bakit hindi makatiis.
5 Tingnan ninyo ang hitsura ko, hindi pa ba ito sapat
upang tumahimik na kayo at walang salitang mabigkas?
6 Tuwing iisipin ko itong sinapit ko,
ako'y nanginginig at nanlulumo.
7 Bakit kaya ang masama'y hinahayaan pang mabuhay,
tumatanda pa at nagtatagumpay?
8 Mayroon silang mga anak at mga apo,
naabutan pa nila ang paglaki ng mga ito.
9 Hindi pinipinsala ang kanilang mga tahanan;
parusa ng Diyos ay di nila nararanasan.
10 Ang pagdami ng kanilang mga hayop ay mabilis,
ang inahin nilang baka'y nasa ayos kung magbuntis.
11 Ang kanilang mga anak ay naghahabulan, parang tupang naglalaro at mayroon pang sayawan.
12 Umaawit sa saliw ng tamburin at lira, umiindak, nagsasayaw sa tunog ng mga plauta.
13 Ang buong buhay nila'y puspos ng kasaganaan;
at mapayapa ang kanilang pagharap sa kamatayan.
14 “Sinasabi nila sa Diyos, ‘Huwag mo kaming pakialaman.
Ayaw naming alamin ang iyong kalooban!
15 Sino ba ang Makapangyarihang Diyos upang sambahin namin?
At ano bang mapapala kung sa kanya'y mananalangin?’
16 Ang akala nila, sa sariling lakas galing ang tagumpay,
ngunit di ako sang-ayon sa kanilang palagay.
17 “Ilawan ba ng masama'y pinatay nang minsan?
Sila ba ay dumanas ng matinding kahirapan,
at ang parusa ng Diyos, sa kanila ba'y ipinataw?
18 Itinulad ba sa dayaming nililipad nitong hangin
o ipang walang laman, tinatangay sa papawirin?
19 “Sinasabi ninyong ang anak ay pinaparusahan dahil sa sala ng kanyang magulang.
Parusahan sana ng Diyos ang mismong may kasalanan!
20 Sa gayo'y mararanasan nila ang kahirapang sasapitin;
sa parusa ng Makapangyarihang Diyos, sila ang pagdanasin.
21 Kapag ang isang tao'y binawian ng buhay,
ano pang pakialam niya sa pamilyang naiwan?
22 Sinong makakapagturo ng dapat gawin ng Diyos,
na siyang humahatol sa buong sansinukob?
23 “May taong namamatay sa gitna ng kasaganaan,
panatag ang katayuan, maginhawa ang kabuhayan.
24 Katawan niya ay malusog,
at malalakas ang tuhod.
25 Mayroon namang namamatay sa kahirapan,
ni hindi nakalasap kahit kaunting kaligayahan.
26 Ngunit pareho silang sa alabok nahihimlay,
at kapwa inuuod ang kanilang katawan.
27 “Alam ko kung ano ang binabalak ninyong gawin
at ang masamang iniisip ninyo laban sa akin.
28 Tiyak na itatanong ninyo kung nasaan ang tahanan
ng taong namuhay sa kasamaan.
29 “Hindi ba ninyo naitatanong sa mga manlalakbay,
mga ulat nila'y hindi ba ninyo pinaniniwalaan?
30 Sa panahon ng kahirapan at kasawiang-palad,
di ba't ang masama ay laging naliligtas?
31 Sa kanyang kasamaa'y walang nagpapamukha,
walang naniningil sa masama niyang gawa.
32 Kapag siya ay namatay at inihatid na sa hukay,
maraming nagbabantay sa kanyang libingan.
33 Napakaraming sa kanya'y maghahatid sa libing,
pati lupang hihigan niya, sa kanya ay malambing.
34 Ngunit pang-aaliw ninyo'y walang kabuluhan,
pagkat lahat ng sagot ninyo'y pawang kasinungalingan!”
Footnotes
- Job 19:25 Ngunit…Tagapagligtas: o kaya'y Ngunit alam kong buháy ang aking Tagapagligtas .
Job 19-21
New International Version
Job
19 Then Job replied:
2 “How long will you torment(A) me
and crush(B) me with words?
3 Ten times(C) now you have reproached(D) me;
shamelessly you attack me.
4 If it is true that I have gone astray,
my error(E) remains my concern alone.
5 If indeed you would exalt yourselves above me(F)
and use my humiliation against me,
6 then know that God has wronged me(G)
and drawn his net(H) around me.(I)
7 “Though I cry, ‘Violence!’ I get no response;(J)
though I call for help,(K) there is no justice.(L)
8 He has blocked my way so I cannot pass;(M)
he has shrouded my paths in darkness.(N)
9 He has stripped(O) me of my honor(P)
and removed the crown from my head.(Q)
10 He tears me down(R) on every side till I am gone;
he uproots my hope(S) like a tree.(T)
11 His anger(U) burns against me;
he counts me among his enemies.(V)
12 His troops advance in force;(W)
they build a siege ramp(X) against me
and encamp around my tent.(Y)
13 “He has alienated my family(Z) from me;
my acquaintances are completely estranged from me.(AA)
14 My relatives have gone away;
my closest friends(AB) have forgotten me.
15 My guests(AC) and my female servants(AD) count me a foreigner;
they look on me as on a stranger.
16 I summon my servant, but he does not answer,
though I beg him with my own mouth.
17 My breath is offensive to my wife;
I am loathsome(AE) to my own family.
18 Even the little boys(AF) scorn me;
when I appear, they ridicule me.(AG)
19 All my intimate friends(AH) detest me;(AI)
those I love have turned against me.(AJ)
20 I am nothing but skin and bones;(AK)
I have escaped only by the skin of my teeth.[a]
21 “Have pity on me, my friends,(AL) have pity,
for the hand of God has struck(AM) me.
22 Why do you pursue(AN) me as God does?(AO)
Will you never get enough of my flesh?(AP)
23 “Oh, that my words were recorded,
that they were written on a scroll,(AQ)
24 that they were inscribed with an iron tool(AR) on[b] lead,
or engraved in rock forever!(AS)
25 I know that my redeemer[c](AT) lives,(AU)
and that in the end he will stand on the earth.[d]
26 And after my skin has been destroyed,
yet[e] in[f] my flesh I will see God;(AV)
27 I myself will see him
with my own eyes(AW)—I, and not another.
How my heart yearns(AX) within me!
28 “If you say, ‘How we will hound(AY) him,
since the root of the trouble lies in him,[g]’
29 you should fear the sword yourselves;
for wrath will bring punishment by the sword,(AZ)
and then you will know that there is judgment.[h]”(BA)
Zophar
20 Then Zophar the Naamathite(BB) replied:
2 “My troubled thoughts prompt me to answer
because I am greatly disturbed.(BC)
3 I hear a rebuke(BD) that dishonors me,
and my understanding inspires me to reply.
4 “Surely you know how it has been from of old,(BE)
ever since mankind[i] was placed on the earth,
5 that the mirth of the wicked(BF) is brief,
the joy of the godless(BG) lasts but a moment.(BH)
6 Though the pride(BI) of the godless person reaches to the heavens(BJ)
and his head touches the clouds,(BK)
7 he will perish forever,(BL) like his own dung;
those who have seen him will say, ‘Where is he?’(BM)
8 Like a dream(BN) he flies away,(BO) no more to be found,
banished(BP) like a vision of the night.(BQ)
9 The eye that saw him will not see him again;
his place will look on him no more.(BR)
10 His children(BS) must make amends to the poor;
his own hands must give back his wealth.(BT)
11 The youthful vigor(BU) that fills his bones(BV)
will lie with him in the dust.(BW)
12 “Though evil(BX) is sweet in his mouth
and he hides it under his tongue,(BY)
13 though he cannot bear to let it go
and lets it linger in his mouth,(BZ)
14 yet his food will turn sour in his stomach;(CA)
it will become the venom of serpents(CB) within him.
15 He will spit out the riches(CC) he swallowed;
God will make his stomach vomit(CD) them up.
16 He will suck the poison(CE) of serpents;
the fangs of an adder will kill him.(CF)
17 He will not enjoy the streams,
the rivers(CG) flowing with honey(CH) and cream.(CI)
18 What he toiled for he must give back uneaten;(CJ)
he will not enjoy the profit from his trading.(CK)
19 For he has oppressed the poor(CL) and left them destitute;(CM)
he has seized houses(CN) he did not build.
20 “Surely he will have no respite from his craving;(CO)
he cannot save himself by his treasure.(CP)
21 Nothing is left for him to devour;
his prosperity will not endure.(CQ)
22 In the midst of his plenty, distress will overtake him;(CR)
the full force of misery will come upon him.(CS)
23 When he has filled his belly,(CT)
God will vent his burning anger(CU) against him
and rain down his blows on him.(CV)
24 Though he flees(CW) from an iron weapon,
a bronze-tipped arrow pierces him.(CX)
25 He pulls it out of his back,
the gleaming point out of his liver.
Terrors(CY) will come over him;(CZ)
26 total darkness(DA) lies in wait for his treasures.
A fire(DB) unfanned will consume him(DC)
and devour what is left in his tent.(DD)
27 The heavens will expose his guilt;
the earth will rise up against him.(DE)
28 A flood will carry off his house,(DF)
rushing waters[j] on the day of God’s wrath.(DG)
29 Such is the fate God allots the wicked,
the heritage appointed for them by God.”(DH)
Job
21 Then Job replied:
2 “Listen carefully to my words;(DI)
let this be the consolation you give me.(DJ)
3 Bear with me while I speak,
and after I have spoken, mock on.(DK)
4 “Is my complaint(DL) directed to a human being?
Why should I not be impatient?(DM)
5 Look at me and be appalled;
clap your hand over your mouth.(DN)
6 When I think about this, I am terrified;(DO)
trembling seizes my body.(DP)
7 Why do the wicked live on,
growing old and increasing in power?(DQ)
8 They see their children established around them,
their offspring before their eyes.(DR)
9 Their homes are safe and free from fear;(DS)
the rod of God is not on them.(DT)
10 Their bulls never fail to breed;
their cows calve and do not miscarry.(DU)
11 They send forth their children as a flock;(DV)
their little ones dance about.
12 They sing to the music of timbrel and lyre;(DW)
they make merry to the sound of the pipe.(DX)
13 They spend their years in prosperity(DY)
and go down to the grave(DZ) in peace.[k](EA)
14 Yet they say to God, ‘Leave us alone!(EB)
We have no desire to know your ways.(EC)
15 Who is the Almighty, that we should serve him?
What would we gain by praying to him?’(ED)
16 But their prosperity is not in their own hands,
so I stand aloof from the plans of the wicked.(EE)
17 “Yet how often is the lamp of the wicked snuffed out?(EF)
How often does calamity(EG) come upon them,
the fate God allots in his anger?(EH)
18 How often are they like straw before the wind,
like chaff(EI) swept away(EJ) by a gale?(EK)
19 It is said, ‘God stores up the punishment of the wicked for their children.’(EL)
Let him repay the wicked, so that they themselves will experience it!(EM)
20 Let their own eyes see their destruction;(EN)
let them drink(EO) the cup of the wrath of the Almighty.(EP)
21 For what do they care about the families they leave behind(EQ)
when their allotted months(ER) come to an end?(ES)
22 “Can anyone teach knowledge to God,(ET)
since he judges even the highest?(EU)
23 One person dies in full vigor,(EV)
completely secure and at ease,(EW)
24 well nourished(EX) in body,[l]
bones(EY) rich with marrow.(EZ)
25 Another dies in bitterness of soul,(FA)
never having enjoyed anything good.
26 Side by side they lie in the dust,(FB)
and worms(FC) cover them both.(FD)
27 “I know full well what you are thinking,
the schemes by which you would wrong me.
28 You say, ‘Where now is the house of the great,(FE)
the tents where the wicked lived?’(FF)
29 Have you never questioned those who travel?
Have you paid no regard to their accounts—
30 that the wicked are spared from the day of calamity,(FG)
that they are delivered from[m] the day of wrath?(FH)
31 Who denounces their conduct to their face?
Who repays them for what they have done?(FI)
32 They are carried to the grave,
and watch is kept over their tombs.(FJ)
33 The soil in the valley is sweet to them;(FK)
everyone follows after them,
and a countless throng goes[n] before them.(FL)
Footnotes
- Job 19:20 Or only by my gums
- Job 19:24 Or and
- Job 19:25 Or vindicator
- Job 19:25 Or on my grave
- Job 19:26 Or And after I awake, / though this body has been destroyed, / then
- Job 19:26 Or destroyed, / apart from
- Job 19:28 Many Hebrew manuscripts, Septuagint and Vulgate; most Hebrew manuscripts me
- Job 19:29 Or sword, / that you may come to know the Almighty
- Job 20:4 Or Adam
- Job 20:28 Or The possessions in his house will be carried off, / washed away
- Job 21:13 Or in an instant
- Job 21:24 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
- Job 21:30 Or wicked are reserved for the day of calamity, / that they are brought forth to
- Job 21:33 Or them, / as a countless throng went
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.