Add parallel Print Page Options

Ang mabuting tao ay namatay sa lupa,
    at wala nang matuwid sa mga tao;
silang lahat ay nag-aabang upang magpadanak ng dugo;
    hinuhuli ng bawat isa ang kanyang kapatid sa pamamagitan ng lambat.
Ang kanilang mga kamay ay nasa kasamaan upang sikaping isagawa;
    ang pinuno at ang hukom ay humihingi ng suhol;
at ang dakilang tao ay nagsasalita ng masamang pagnanasa ng kanyang kaluluwa,
    ganito nila ito pinagtatagni-tagni.
Ang pinakamahusay sa kanila ay parang dawag;
    ang pinakamatuwid sa kanila ay gaya ng bakod na tinikan.
Ang araw ng kanilang mga bantay, ang araw ng kanilang kaparusahan ay dumating;
    ngayo'y dumating na ang kanilang pagkalito.

Read full chapter