Numbers 14
Modern English Version
Israel Refuses to Enter Canaan
14 And the whole assembly lifted up their voices and cried, and the people wept that night. 2 All the children of Israel grumbled against Moses and against Aaron, and the whole assembly said to them, “O that we had died in the land of Egypt! Or that we had died in this wilderness! 3 And why has the Lord brought us to this land to fall by the sword, that our wives and our children should become prey? Is it not better for us to return to Egypt?” 4 And they said one to another, “Let us select a leader, and let us return to Egypt.”
5 Then Moses and Aaron fell on their faces before all the congregation of the assembly of the children of Israel. 6 Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, from the ones who explored the land, tore their clothes. 7 And they spoke to all the assembly of the children of Israel, saying, “The land which we passed through to explore it is a very, very good land. 8 If the Lord delights in us, then He will bring us into this land and give it to us, a land which flows with milk and honey. 9 Only do not rebel against the Lord, nor fear the people of the land because they are bread for us. Their defense is gone from them, and the Lord is with us. Do not fear them.”
10 But all the assembly said, “Stone them with stones.” And the glory of the Lord appeared at the tent of meeting before all the children of Israel. 11 The Lord said to Moses, “How long will this people disgrace Me? And how long will they not believe Me, in spite of all the signs which I have done among them? 12 I will strike them with the pestilence, and disinherit them, and will make from you a nation greater and mightier than they.”
Moses Intercedes for the People
13 Moses said to the Lord, “Then the Egyptians will hear of it, for by Your power You brought this people up from among them, 14 and they will say to the inhabitants of this land that they heard that You, Lord, are among this people, that You, Lord, are seen face to face, and Your cloud stands over them, and in the pillar of cloud You go before them by day and by a pillar of fire at night. 15 Now if You kill all this people as one man, then the nations which have heard the fame of You will speak, saying, 16 ‘The Lord was not able to bring this people into the land which He swore to them, so He slaughtered them in the wilderness.’
17 “So now, I pray, let the power of my Lord be great, just as You have spoken, saying, 18 ‘The Lord is slow to anger and abounding in mercy, forgiving iniquity and transgression; but He will by no means clear the guilty, visiting the iniquity of the fathers upon the children to the third and fourth generation.’ 19 Pardon the iniquity of this people, I pray, according to the greatness of Your grace, just as You have pardoned this people, from Egypt even until now.”
20 The Lord said, “I have forgiven according to your word. 21 But truly as I live, all the earth will be filled with the glory of the Lord. 22 Because all those men seeing My glory and My signs which I did in Egypt and in the wilderness, and have tempted Me now these ten times, and have not listened to My voice, 23 surely they will not see the land which I swore to their fathers, nor will any of them who disgraced Me see it. 24 But My servant Caleb, because he had a different spirit with him and followed Me fully, I will bring him into the land where he went, and his seed will possess it. 25 Now the Amalekites and the Canaanites lived in the valley. Tomorrow you will turn, and you will set out for the wilderness by the way of the Red Sea.”
Death of Rebels Predicted
26 The Lord spoke to Moses and to Aaron, saying: 27 How long will this evil assembly be murmuring against Me? I have heard the murmurings of the children of Israel which they murmur against Me. 28 Say to them, “As I live,” says the Lord, “just as you have spoken in My ears, so I will do to you. 29 In this wilderness your corpses will fall, and all who were numbered of you, according to your whole number, from twenty years old and upward, who have murmured against Me, 30 you will not go into the land which I swore by My hand to cause you to dwell in it, except Caleb the son of Jephunneh and Joshua the son of Nun. 31 But your children, whom you said would be a prey, I will bring them in and they will know the land, which you rejected. 32 But as for you, your corpses will fall in this wilderness. 33 Your children will be shepherds in the wilderness forty years, and they will suffer for your fornications, until your corpses are in the wilderness. 34 According to the number of the days in which you spied out the land, forty days, a year for each day you will bear your iniquity, forty years, and you will know My displeasure.” 35 I the Lord have spoken. I will surely do this to all this evil assembly gathered against Me. In this wilderness they will be finished, and there they will die.
36 The men whom Moses sent to explore the land, who returned and made all the assembly murmur against him by bringing up an evil report about the land, 37 the men who brought an evil report about the land, died by the pestilence before the Lord. 38 But Joshua the son of Nun and Caleb the son of Jephunneh, from the men that went to explore the land, lived.
Defeat in Battle
39 Moses spoke these words to all the children of Israel, and the people mourned greatly. 40 They rose up early in the morning, and they went up to the top of the mountain, saying, “Here we are. We will go up to the place which the Lord has promised, for we have sinned.”
41 Moses said, “Why do you now transgress the commandment of the Lord? This will not prosper. 42 Do not go up, for the Lord is not among you; do not let yourselves be defeated by your enemies. 43 For the Amalekites and the Canaanites are there before you, and you will fall by the sword because you are turned from the Lord, and the Lord will not be with you.”
44 But they presumed to go up to the top of the mountain. But the ark of the covenant of the Lord and Moses did not depart from the midst of the camp. 45 Then the Amalekites and the Canaanites who dwelt on that mountain went down and defeated them, pursuing them as far as Hormah.
Mga Bilang 14
Ang Biblia (1978)
Tumutol ang buong kapisanan.
14 At ang buong kapisanan ay naglakas ng kanilang tinig, (A)at humiyaw; at ang bayan ay umiyak ng gabing yaon.
2 (B)At inupasala ng lahat ng mga anak ni Israel si Moises at si Aaron: at sinabi sa kanila ng buong kapisanan, Nangamatay na sana tayo sa lupain ng Egipto! o kaya'y nangamatay na sana tayo sa ilang na ito!
3 At bakit kaya tayo dinala ng Panginoon sa lupaing ito, upang tayo'y mabuwal sa tabak? Ang ating mga asawa at ang ating mga anak ay magiging mga huli: hindi ba magaling sa atin na tayo'y magbalik sa Egipto?
4 At nagsang-usapan sila, (C)Tayo'y maglagay ng isang kapitan at tayo'y (D)magbalik sa Egipto.
5 Nang magkagayon, si (E)Moises at si Aaron ay nagpatirapa sa harap ng buong kapulungan na kapisanan ng mga anak ni Israel.
6 At hinapak ni Josue na anak ni Nun, at ni Caleb na anak ni Jephone, na mga kasamang tumiktik sa lupain, ang kanilang mga suot:
7 At sinalita nila sa buong kapisanan ng mga anak ni Israel, na sinasabi, (F)Ang lupain na aming dinaanan upang tiktikan ay isang napakainam na lupain.
8 Kung (G)kalulugdan tayo ng Panginoon ay dadalhin nga niya tayo sa lupaing yaon, at ibibigay niya sa atin; na yao'y (H)lupaing binubukalan ng gatas at pulot.
9 Huwag lamang kayong manghimagsik laban sa Panginoon, (I)ni matakot sa bayan ng lupaing yaon, (J)sapagka't sila'y tinapay sa atin; ang kaniyang kalinga ay inilayo sa kanila, at ang Panginoon ay (K)sumasaatin: huwag kayong matakot sa kanila.
10 (L)Datapuwa't tinangka ng buong kapisanan na pagbatuhanan sila. (M)At ang kaluwalhatian ng Panginoon ay lumitaw sa tabernakulo ng kapisanan sa lahat ng mga anak ni Israel.
Ang babala ng Panginoon at ang pamamagitan ni Moises.
11 At sinabi ng Panginoon kay Moises, (N)Hanggang kailan hahamakin ako ng bayang ito? at (O)hanggang kailan hindi sila mananampalataya sa akin, sa lahat ng mga tanda na aking ginawa sa kanila?
12 Aking sasaktan sila ng salot, at hindi ko sila pamamanahan at (P)gagawin kita na isang bansang malaki at matibay kay sa kanila.
13 (Q)At sinabi ni Moises sa Panginoon, Kung gayo'y mababalitaan ng mga taga Egipto; sapagka't isinampa mo ang bayang ito ng iyong kapangyarihan sa gitna nila;
14 At kanilang sasaysayin sa mga tumatahan sa lupaing ito. (R)Kanilang nabalitaan na ikaw Panginoon, ay nasa gitna ng bayang ito; sapagka't ikaw Panginoon, ay napakita ng mukhaan, (S)at ang iyong ulap ay nakatindig sa ibabaw ng mga yaon, at ikaw ay nangunguna sa kanila, sa isang haliging ulap sa araw, at sa isang haliging apoy sa gabi.
15 Kung iyong papatayin nga ang bayang ito na parang isang tao, ay magsasalita nga ang mga bansang nakabalita ng iyong kabantugan na sasabihin,
16 (T)Sapagka't hindi madadala ng Panginoon ang bayang ito sa lupain, na kaniyang isinumpa sa kanila, kaya't kaniyang pinatay sila sa ilang.
17 At ngayon, idinadalangin ko sa iyo, na itulot mo na ang kapangyarihan ng Panginoon ay maging dakila, ayon sa iyong sinalita, na sinasabi,
18 Ang Panginoon ay (U)banayad sa pagkagalit at sagana sa kaawaan, na nagpapatawad ng kasamaan at ng pagsalangsang; at sa anomang paraan ay hindi aariing walang muang ang may sala, na (V)dinadalaw ang kasamaan ng mga ama sa mga anak sa ikatlo at sa ikaapat na salin ng lahi.
19 (W)Ipatawad mo, isinasamo ko sa iyo, ang kasamaan ng bayang ito (X)ayon sa kalakhan ng iyong kaawaan, at (Y)ayon sa iyong pagkapatawad sa bayang ito, mula sa Egipto hanggang ngayon.
20 At sinabi ng Panginoon, Aking pinatawad (Z)ayon sa iyong salita:
21 Nguni't tunay, na kung paanong ako'y buháy at kung paanong mapupuspos ng (AA)kaluwalhatian ng Panginoon ang buong lupa:
22 (AB)Sapagka't ang lahat ng taong yaon na nakakita ng aking kaluwalhatian at ng aking mga tanda, na aking ginawa sa Egipto at sa ilang ay tinukso pa rin ako nitong (AC)makasangpu, at hindi dininig ang aking tinig;
23 (AD)Tunay na hindi nila makikita ang lupain na aking isinumpa sa kanilang mga magulang, ni sinoman sa kanila na humamak sa akin ay hindi makakakita:
24 Kundi ang (AE)aking lingkod na si Caleb, sapagka't siya'y nagtaglay ng ibang diwa (AF)at siya'y sumunod na lubos sa akin, ay aking dadalhin siya sa lupain na kaniyang pinaroonan; at aariin ng kaniyang lahi.
25 Ngayon nga'y ang mga (AG)Amalecita at ang mga Cananeo ay tumatahan sa libis: bukas ay magbalik kayo at (AH)kayo'y pasa ilang sa daang patungo sa Dagat na Mapula.
Apat na pung taon na magiging gala.
26 At sinalita ng Panginoon kay Moises at kay Aaron, na sinasabi,
27 (AI)Hanggang kailan titiisin ko ang masamang kapisanang ito, na naguupasala laban sa akin? Aking narinig ang mga pag-upasala ng mga anak ni Israel na kanilang inuupasala laban sa akin.
28 Sabihin mo sa kanila, (AJ)Ako'y buháy, sabi ng Panginoon, tunay na (AK)kung paano ang sinalita ninyo sa aking pakinig ay gayon ang gagawin ko sa inyo:
29 Ang inyong mga bangkay ay mangabubuwal sa ilang na ito; at yaong (AL)lahat na nangabilang sa inyo ayon sa inyong kabuoan ng bilang, mula sa dalawang pung taong gulang na patanda na nag-upasala laban sa akin,
30 Ay tunay na hindi kayo papasok sa lupaing (AM)pinagtaasan ko ng aking kamay, na patatahanan ko sana sa inyo, (AN)maliban si Caleb na anak ni Jephone, at si Josue na anak ni Nun.
31 (AO)Nguni't ang inyong mga bata, na inyong sinabing magiging mga huli ay aking papapasukin, at kanilang makikilala ang lupain na (AP)inyong itinakuwil.
32 (AQ)Nguni't tungkol sa inyo, ang inyong mga bangkay ay mangabubuwal sa ilang na ito.
33 At ang inyong mga anak ay magiging gala sa ilang na (AR)apat na pung taon, at kanilang (AS)tataglayin ang inyong pakikiapid, hanggang sa ang inyong mga bangkay ay matunaw sa ilang.
34 (AT)Ayon sa bilang ng mga araw na inyong itiniktik sa lupain, sa makatuwid baga'y apat na pung araw, (AU)sa bawa't araw ay isang taon, ay inyong (AV)tataglayin ang inyong mga kasamaan, na apat na pung taon, at inyong makikilala ang pagsira ko ng kapangakuan.
35 Akong Panginoon ang nagsalita, tunay na ito'y aking gagawin sa buong masamang kapisanang (AW)ito, na nagpipisan laban sa akin: sa ilang na ito matutunaw sila, at diyan sila mamamatay.
36 (AX)At ang mga lalake, na sinugo ni Moises upang tumiktik ng lupain, na nagsipagbalik, at nagpaupasala ng buong kapisanan laban sa kaniya sa paghahatid ng masamang balita laban sa lupain,
37 Sa makatuwid baga'y ang mga taong yaon na nagsipaghatid ng masamang balita ng lupain, ay (AY)nangamatay sa salot sa harap ng Panginoon.
38 (AZ)Nguni't si Josue na anak ni Nun, at si Caleb na anak ni Jephone, ay naiwang buháy sa mga taong yaon na nagsiparoong tumiktik ng lupain.
Hinabol hanggang sa Horma.
39 At sinaysay ni Moises ang mga salitang ito sa lahat ng mga anak ni Israel: at (BA)ang bayan ay tumaghoy na mainam.
40 At sila'y bumangong maaga sa kinaumagahan, at umakyat sila sa taluktok ng bundok, na sinasabi, Narito (BB)kami, at kami ay aakyat sa dakong ipinangako ng Panginoon: sapagka't kami ay nagkasala.
41 At sinabi ni Moises, Bakit sinasalangsang ninyo ngayon ang (BC)utos ng Panginoon, sa bagay ay hindi ninyo ikasusulong?
42 (BD)Huwag kayong umakyat, sapagka't ang Panginoon ay wala sa gitna ninyo; upang huwag kayong masaktan sa harap ng inyong mga kaaway.
43 Sapagka't nandoon ang mga (BE)Amalecita at ang mga Cananeo sa harap ninyo, at kayo'y mangabubuwal sa tabak: sapagka't kayo'y humiwalay sa pagsunod sa Panginoon, kaya't ang Panginoon ay wala sa inyo.
44 (BF)Nguni't sila'y nagpumilit umakyat sa taluktok ng bundok: gayon ma'y ang (BG)kaban ng tipan ng Panginoon, at si Moises ay hindi nagsilabas sa kampamento.
45 Nang (BH)magkagayon ang mga Amalecita ay bumaba at ang mga Cananeo na tumatahan sa bundok na yaon, ay sinaktan sila at nilupig silang hinabol, hanggang sa (BI)Horma.
The Holy Bible, Modern English Version. Copyright © 2014 by Military Bible Association. Published and distributed by Charisma House.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
