Bible in 90 Days

² ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ฟังให้ดี
    เพราะพระยาห์เวห์พูดว่า
“เราได้เลี้ยงดูลูกๆของเราและช่วยให้พวกเขาเติบโตขึ้น
    แต่พวกเขากลับกบฏต่อเรา
³ วัวยังรู้จักเจ้าของมัน
    ลาก็ยังรู้จักที่ที่เจ้าของมันเลี้ยงอาหารมัน
แต่คนอิสราเอลไม่รู้จักเรา
    คนของเราไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำให้กับเขา”

²¹ เมืองที่เคยสัตย์ซื่อได้กลายเป็นโสเภณีไปแล้ว
    เมืองเยรูซาเล็ม เคยเต็มไปด้วยความยุติธรรม
ความดีเคยพักอยู่ที่นั่น
    แต่เดี๋ยวนี้ กลับกลายเป็นที่พักของพวกฆาตกรไปแล้ว
²² เงินของเจ้าได้กลายเป็นขี้เงินไปแล้ว
    เหล้าองุ่นของเจ้าก็ได้ผสมน้ำเจือจางไปแล้ว
²³ พวกผู้นำของเจ้าเป็นพวกกบฏที่ไปคบหากับพวกหัวขโมย
    พวกเขาทุกคนรักสินบนและวิ่งตามของกำนัล
    พวกเขาไม่ได้ให้ความยุติธรรมกับพวกเด็กกำพร้าพ่อและไม่ยอมฟังคดีความของแม่ม่าย
²⁴ ดังนั้น พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ผู้ทรงอำนาจของอิสราเอล พูดว่า
    “ทีนี้ล่ะ ศัตรูของเราจะไม่ก่อปัญหาให้กับเราอีกแล้ว เพราะเราจะลงโทษพวกมันให้หมด
²⁵ เราจะโจมตีเจ้า เราจะหลอมละลายเจ้า
    และเราจะขจัดสิ่งเจือปนออกไปจากเจ้าให้หมด
²⁶ แล้วเราจะให้พวกผู้พิพากษาที่ซื่อสัตย์กับเจ้าอีกครั้งหนึ่งเหมือนกับที่เจ้าเคยมี
    และให้ที่ปรึกษาที่ดีกับเจ้าเหมือนที่เจ้าเคยมีในตอนแรก
    และหลังจากนั้น เจ้าจะถูกเรียกว่า ‘เมืองที่ทำตามใจพระเจ้า เมืองแห่งความซื่อสัตย์’”

² ในอนาคตนั้น ภูเขาที่วิหารของพระยาห์เวห์ตั้งอยู่จะถูกยกขึ้นให้สูงกว่าภูเขาทุกลูกและสูงกว่าเนินเขาทั้งหลาย
    คนทุกชนชาติก็จะหลั่งไหลมาที่นั่น
³ จะมีชนชาติต่างๆมากมายพากันมาที่นั่น และพูดว่า
    “ไปกันเถอะพวกเรา ขึ้นไปบนภูเขาของพระยาห์เวห์กัน ไปยังวิหารของพระเจ้าของยาโคบกันเถอะ
แล้วพระเจ้าจะได้สอนพวกเราถึงแนวทางต่างๆของพระองค์ และเราจะได้เดินในเส้นทางเหล่านั้นของพระองค์”
    เพราะคำสอนของพระยาห์เวห์นั้นจะแพร่ออกไปจากศิโยนและถ้อยคำของพระยาห์เวห์ก็จะแพร่ออกไปจากเยรูซาเล็ม
⁴ พระองค์จะเป็นผู้ตัดสินระหว่างชนชาติทั้งหลาย
    และพระองค์จะตัดสินข้อโต้แย้งให้กับคนหลายเชื้อชาติ
และชนชาติต่างๆจะตีดาบของพวกเขาให้เป็นใบมีดของคันไถและตีหอกของพวกเขาเป็นขอลิดกิ่งไม้
    ชนชาติต่างๆจะไม่ยกดาบขึ้นต่อสู้กันอีก และพวกเขาจะไม่มีการฝึกทำสงครามกันอีกต่อไป
⁵ ครอบครัวของยาโคบ มาเถอะ
    มาเดินในความสว่างของพระยาห์เวห์กัน
⁶ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ได้ทอดทิ้งครอบครัวของยาโคบซึ่งเป็นคนของพระองค์
    เพราะพวกเขามีทั้งพวกหมอดูจากตะวันออก
    และพวกผู้ทำนายอนาคตเต็มไปหมดเหมือนกับคนฟีลิสเตีย
    และพวกเขาก็ได้จับมือเป็นพันธมิตรกับคนต่างชาติ
⁷ ดินแดนของพวกเขามีเงินและทองเต็มไปหมดและมีทรัพย์สมบัติมากมายจนนับไม่ถ้วน
    แผ่นดินของเขามีม้าเต็มไปหมดและมีรถรบม้ามากมายจนนับไม่ถ้วน
⁸ แผ่นดินของเขามีรูปเคารพเต็มไปหมด
    พวกเขาก้มกราบสิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมากับมือ เป็นสิ่งที่นิ้วพวกเขาเองได้สร้างขึ้นมา
⁹ อย่างนี้ คนพวกนี้ได้เสื่อมลงและถูกทำให้ตกต่ำ
    ข้าแต่พระยาห์เวห์ อย่าได้ให้อภัยกับพวกมันเลย
¹⁰ รีบหลบเข้าไปอยู่ตามซอกหินและซ่อนอยู่ในรูในดินเพื่อให้พ้นจากความน่าสยองขวัญของพระยาห์เวห์
    และรัศมีที่เปล่งออกมาจากฤทธิ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์
¹¹ สายตาที่เย่อหยิ่งจองหองของมนุษย์จะถูกทำให้ตกต่ำลงและคนที่หยิ่งยโสจะถูกทำให้ถ่อมตัวลง
    ในวันนั้น จะมีแต่พระยาห์เวห์เท่านั้นที่จะได้รับการยกย่องสรรเสริญ
¹² เพราะพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นได้กำหนดวันนั้นไว้แล้ว
    ที่พระองค์จะต่อสู้กับทุกคนที่เย่อหยิ่งจองหอง หัวสูง และทุกคนที่ยกตัวขึ้น
    (พระองค์จะทำให้คนพวกนี้ตกต่ำลง)
¹³ พระองค์จะต่อสู้กับทุกคนที่ยกตัวขึ้นราวกับเป็นต้นสนซีดาร์แห่งเลบานอนที่สูงส่งและถูกยกขึ้น
    จะต่อสู้กับทุกคนที่ทำตัวราวกับเป็นต้นโอ๊กแห่งบาชาน^[h]
14 จะต่อสู้กับทุกคนที่ทำตัว
    ราวกับเป็นภูเขาและเนินเขาสูง
¹⁵ จะต่อสู้กับทุกคนที่ทำตัว
    ราวกับเป็นหอคอยสูงและกำแพงป้อมปราการ
¹⁶ จะต่อสู้กับทุกคนที่ทำตัว
    ราวกับเป็นพวกเรือจากทารชิช^[i] และเรือที่สวยงามทั้งหลาย
¹⁷ มนุษย์ที่เย่อหยิ่งจองหองจะถูกทำให้ถ่อมลง ความหยิ่งยโสของทุกคนจะถูกทำให้ตกต่ำลง
    ในวันนั้น จะมีแต่พระยาห์เวห์เท่านั้นที่จะได้รับการยกย่องสรรเสริญ
¹⁸ แต่พวกรูปเคารพทั้งหลาย
    จะหมดสิ้นไป
¹⁹ ผู้คนจะต้องเข้าไปหลบอยู่ตามถ้ำของซอกหินและซ่อนอยู่ในรูใต้ดินเพื่อให้พ้นจากความน่าสยองขวัญของพระยาห์เวห์
    และรัศมีที่เปล่งออกมาจากฤทธิ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์เมื่อพระองค์ยืนขึ้นเพื่อทำให้คนทั้งโลกกลัวจนตัวสั่น
²⁰ ในวันนั้น ผู้คนจะโยนรูปเคารพที่พวกเขาทำขึ้นมากราบไหว้บูชากัน เป็นรูปเคารพที่ทำจากเงินและทอง
    พวกเขาจะโยนมันทิ้งลงไปในรูของตัวตุ่นและในถ้ำของค้างคาว
²¹ แล้วพวกเขาก็จะไปหลบอยู่ตามถ้ำของซอกหิน
และตามรอยแตกของหินผา ไปให้พ้นจากความน่าสยองขวัญของพระยาห์เวห์
    และรัศมีที่เปล่งออกมาจากฤทธิ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์เมื่อพระองค์ยืนขึ้น เพื่อทำให้คนทั้งโลกกลัวจนตัวสั่น
²² อย่าได้หวังพึ่งในมนุษย์เลย
    พวกเขาหายใจแค่ชั่วครู่ พวกเขาจะช่วยอะไรใครได้

3 ดูนั่นสิ องค์เจ้าชีวิต คือพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
    กำลังจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเยรูซาเล็มและยูดาห์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาพึ่งพาอาศัย ไม่ว่าจะเป็นอาหาร และน้ำดื่ม
² ไม่ว่าจะเป็นนักรบหรือทหาร ไม่ว่าจะเป็นผู้พิพากษา
    หรือผู้พูดแทนพระเจ้า หรือ หมอดู หรือผู้นำอาวุโส
³ ไม่ว่าจะเป็นผู้นำทหารห้าสิบคน หรือผู้มีหน้ามีตา หรือที่ปรึกษา
    หรือพ่อมดผู้เก่งกาจ หรือผู้เชี่ยวชาญในด้านเวทมนตร์คาถา
⁴ พระยาห์เวห์พูดว่า
    “เราจะเอาพวกเด็กผู้ชายมาเป็นผู้นำของพวกเขาและจะเอาพวกเด็กโง่ๆมาปกครองเหนือพวกเขา
⁵ ผู้คนจะข่มเหงรังแกกันและกัน
    ทุกคนก็จะข่มเหงรังแกเพื่อนบ้านของเขา
คนหนุ่มก็จะไม่ให้ความเคารพยำเกรงคนที่แก่กว่า
    คนที่ไร้ค่าก็จะไม่ให้ความเคารพยำเกรงต่อคนที่มีเกียรติ”
⁶ บางคนถึงกับไปคว้าเอาญาติของพ่อมา และพูดว่า
    “ไหนๆเจ้าก็ยังมีเสื้อคลุมตัวหนึ่ง มาเป็นผู้นำของเราเถอะ แล้วเจ้าจะได้ครอบครองซากปรักหักพังพวกนี้”
⁷ แต่ในวันนั้น เขาจะตอบว่า
    “ผมไม่สามารถช่วยเหลือเยียวยาอะไรพวกท่านได้หรอก บ้านผมไม่มีแม้แต่อาหารและเสื้อคลุม อย่าตั้งให้ผมเป็นผู้นำประชาชนเลย”
⁸ เยรูซาเล็มได้สะดุดและยูดาห์ได้ล้มคว่ำ เพราะสิ่งต่างๆที่พวกเขาได้พูดและทำไปนั้น มันต่อต้านพระยาห์เวห์
    พวกเขาได้กบฏต่อศักดิ์ศรีของพระเจ้า
⁹ พวกเขาแสดงสีหน้าอวดดี พวกเขาได้ประกาศความบาปของพวกเขาออกมาอย่างโจ่งแจ้งเหมือนเมืองโสโดม
    พวกเขาไม่ได้ปกปิดมันเลย น่าละอายจริงๆ พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
¹⁰ ให้บอกกับคนพวกนั้นที่ทำดีว่าพวกเขาจะได้ดี
    เพราะพวกเขาจะได้กินผลกรรมดีที่พวกเขาทำนั้น
¹¹ แต่คนชั่วนั้น น่าละอายจริงๆเขาจะได้รับสิ่งเลวร้าย
    เพราะสิ่งที่มือพวกเขาได้ทำกับคนอื่นไว้ มันจะย้อนกลับมาหาพวกเขา
¹² เด็กๆจะกดขี่ข่มเหงคนของเรา
    พวกผู้หญิงจะปกครองเหนือคนของเรา
คนของเราเอ๋ย พวกผู้นำของเจ้าได้นำเจ้าออกนอกลู่นอกทาง
    และทำให้ทางที่พวกเจ้าควรจะเดินนั้นสับสนไป

¹³ พระยาห์เวห์ลุกขึ้นมาเพื่อ
    ดำเนินคดีและตัดสินคนของพระองค์
¹⁴ พระยาห์เวห์เริ่มตัดสินพวกผู้นำอาวุโสและพวกเจ้านายของคนของพระองค์ พระองค์พูดว่า
    “พวกเจ้านี่แหละ ที่ได้โกงกินสวนองุ่น และสิ่งของที่เจ้าปล้นมาจากคนจนก็ยังอยู่ในบ้านของพวกเจ้า
¹⁵ พวกเจ้ามีสิทธิ์อะไรไปบดขยี้คนของเรา และบดบี้หน้าคนจนเหล่านั้น”
    พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนั้น

¹⁶ พระยาห์เวห์พูดว่า “พวกผู้หญิงของศิโยนได้กลายเป็นคนเย่อหยิ่งจองหอง
    พวกเขาเดินเชิดคอไปมา ชายตายั่วยวน เดินกระตุ้งกระติ้ง และส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งจากสร้อยข้อเท้า”
¹⁷ พระยาห์เวห์ก็เลยจะทำให้หัวของพวกผู้หญิงของศิโยนกลายเป็นชันนะตุ
    และทำให้หน้าผากของพวกเขาโล้น^[j]

²⁴ ในวันนั้นแทนที่จะมีน้ำหอมก็จะมีกลิ่นเหม็น
    แทนที่จะมีผ้าคาดเอวสวยๆก็จะมีแค่เชือก
แทนที่จะมีทรงผมสวยงามก็จะหัวล้าน
    แทนที่จะมีเสื้อคลุมหรูหราก็จะมีผ้ากระสอบ
    และแทนที่จะสวยงาม ก็จะอับอาย
²⁵ ในเวลานั้น พวกผู้ชายของเจ้าก็จะถูกดาบฆ่าฟัน
    พวกนักรบผู้แข็งแกร่งของเจ้าก็จะถูกฆ่าตายในสงคราม
²⁶ ตามประตูเมืองต่างๆของศิโยนจะมีแต่เสียงร้องไห้เศร้าโศกเสียใจ
    เยรูซาเล็มจะเป็นเหมือนผู้หญิงที่นั่งอยู่กับพื้นสิ้นเนื้อประดาตัว
    เพราะถูกปล้นไปหมดแล้ว

“เราจะหาอาหารกินเองและเย็บเสื้อผ้าใส่เอง
    ขอเพียงแต่ให้ท่านแต่งงานกับเรา
และให้พวกเราได้ใช้ชื่อของท่าน
    เพื่อเราจะได้ไม่อับอายเพราะยังเป็นโสดอยู่”

เพื่อนของผมมีสวนองุ่นบนเนินเขาที่อุดมสมบูรณ์มาก
² เขาเตรียมดินและโยนก้อนหินออกไปจนหมด
    แล้วเขาก็ปลูกต้นองุ่นคุณภาพดีเลิศลงไปที่นั่น
เขาได้สร้างหอคอยเฝ้ามองกลางสวนนั้น
    และเขาขุดบ่อย่ำองุ่นไว้ด้วย
เขาคาดหวังว่าสวนนี้จะออกลูกองุ่นรสดี
    แต่มันกลับออกผลองุ่นเปรี้ยวมา

²⁶ พระองค์ได้ส่งสัญญาณให้กับชนชาติหนึ่งที่อยู่ห่างไกล
    และพระองค์ได้ผิวปากให้พวกเขามาจากสุดปลายแผ่นดินโลก
ดูสิ พวกเขามาอย่างรวดเร็ว ว่องไว
²⁷ ในพวกนั้น ไม่มีใครที่เหน็ดเหนื่อยหรือล้มลง
    ไม่มีใครที่ง่วงนอนหรืองีบหลับไป
ไม่มีแม้แต่เข็มขัดสักเส้นที่หลวมหลุด
    ไม่มีแม้แต่สายรัดรองเท้าสานสักเส้นที่ขาดไป
²⁸ ลูกธนูของพวกเขาก็แหลมคม
    คันธนูทั้งหมดก็โก่งพร้อมยิง
กีบม้าของพวกเขาก็เหมือนกับหินเหล็กไฟ
    และล้อรถรบก็เร็วเหมือนพายุหมุน
²⁹ เสียงคำรามของพวกเขาก็เหมือนสิงโต
    พวกเขาคำรามเหมือนพวกสิงห์หนุ่ม
พวกเขาคำรามและตะครุบเหยื่อของพวกเขา
    และขนเหยื่อพวกนั้นไป ไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเหยื่อเหล่านั้น
³⁰ ในวันนั้น พวกศัตรูจะคำรามเหนืออิสราเอล
    เหมือนกับเสียงร้องกึกก้องของคลื่นในทะเล
และเมื่อคนหนึ่งมองเข้าไปในแผ่นดิน
    ก็จะเห็นแต่ความมืดและความเจ็บปวดรวดร้าว
และหมู่เมฆนั้นก็ได้บดบังแสงสว่างไปจนมืดมิด

“ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ พระยาห์เวห์ ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
    ทั่วโลกเต็มไปด้วยรัศมีของพระองค์”

‘ฟังไปเรื่อยๆแต่อย่าเข้าใจ
    ดูต่อไปเรื่อยๆแต่อย่ารู้เรื่อง’
¹⁰ ไปทำให้จิตใจของคนพวกนี้ทึบไป
    และทำให้หูของพวกเขาตึง
    และทำให้ตาของพวกเขาปิดสนิท
ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเห็นด้วยตาของพวกเขา
    และได้ยินกับหูของพวกเขา
และเข้าใจด้วยจิตใจของพวกเขา
    และหันกลับมาหาเรา และได้รับการรักษา”

“ทำอย่างนี้ไปจนกว่าเมืองต่างๆจะถูกทำลาย
    จนไม่หลงเหลือใครอยู่ในเมืองพวกนั้นอีก
จนไม่มีใครเหลืออยู่ตามบ้านเรือนต่างๆ
    และจนกว่าแผ่นดินจะถูกทำลายจนร้างไป
¹² และจนกว่าพระยาห์เวห์จะส่งประชาชนออกไปแดนไกล
    และแผ่นดินก็ถูกทอดทิ้งไปเกือบหมด
¹³ ถึงแม้จะเหลือคนอยู่ที่นั่นแค่สิบเปอร์เซ็นต์
    แผ่นดินก็ยังจะถูกเผาอีก
แต่เหมือนกับต้นโอ๊กหรือต้นสนที่เมื่อถูกโค่นจนเหลือแต่ตอ
    แผ่นดินนี้จะมีตอซึ่งก็คือเมล็ดศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถแตกออกมาได้อีก”

“แผนของพวกมันจะไม่สำเร็จ
    และมันจะไม่เกิดขึ้นตามนั้น
⁸ เพราะหัวของอารามก็เป็นแค่เมืองดามัสกัสนั่น
    และหัวของดามัสกัสก็เป็นแค่ไอ้เรซีนนั่น
(ภายในหกสิบห้าปี เอฟราอิมจะถูกทำลายแตกเป็นชิ้นๆจนไม่เป็นชนชาติอีกต่อไป)
⁹ ส่วนหัวของเอฟราอิมก็เป็นแค่เมืองสะมาเรีย
    และหัวของเมืองสะมาเรียก็เป็นแค่ไอ้ลูกของเรมาลิยาห์คนนั้น
ถ้าเจ้าไม่ยืนหยัดในพระเจ้า
    เจ้าก็จะไม่มีทางยืนอยู่ได้เลย”

ดูนะ หญิงสาวคนนั้น^[z]
    ตั้งท้องอยู่
    และกำลังจะคลอดลูกชาย
    เธอจะตั้งชื่อลูกว่า อิมมานูเอล^[aa]
15 เด็กคนนั้นจะกินเนยและน้ำผึ้ง^[ab]
    จนถึงเวลาที่เขาเริ่มปฏิเสธอาหารที่ไม่ชอบ
    และเลือกอาหารที่ชอบ^[ac]
16 เพราะก่อนที่เด็กจะเริ่มปฏิเสธอาหารที่ไม่ชอบ
    และเลือกอาหารที่ชอบเป็น
    แผ่นดินของกษัตริย์สององค์นั้นที่ท่านกลัว
    ก็จะถูกทิ้งให้รกร้างไปแล้ว

⁹ ชนชาติทั้งหลาย รวมตัวกันไว้
    และให้หวาดกลัว
    ฟังไว้ให้ดี พวกเจ้าทั้งหมดที่อยู่ในดินแดนที่ห่างไกลออกไป
เตรียมตัวออกรบและให้หวาดกลัวไว้
    เตรียมตัวออกรบและให้หวาดกลัวไว้
¹⁰ วางแผนกันไปเลยแต่จะไม่สำเร็จหรอก ออกคำสั่งไปเลยแต่จะไร้ผล
    เพราะพระเจ้าอยู่กับเรา

² คนที่เคยเดินอยู่ในความมืดได้เห็นความสว่างอันยิ่งใหญ่แล้ว
    คนเหล่านั้นที่เคยอยู่ในแผ่นดินที่มืดมน แสงสว่างก็ได้ส่องลงมายังพวกเขาแล้ว
³ พระองค์เจ้าข้า พระองค์ได้ทำให้ชนชาติทวีคูณ
    พระองค์ได้เพิ่มความสุขให้กับพวกเขา
พวกเขาชื่นชมยินดีต่อหน้าพระองค์
    อย่างกับความสุขที่คนมีกันในยามเก็บเกี่ยว
    อย่างกับความสุขที่คนมีกันตอนแบ่งของที่ยึดมาได้จากสงคราม
⁴ เพราะพระองค์ได้หักแอกที่เป็นภาระของพวกเขาทิ้ง
    และเอาคานที่พวกเขาแบกอยู่บนบ่าออกไป
    และเอาไม้ตะบองที่ศัตรูใช้ลงโทษพวกเขาไป อย่างกับตอนที่พระองค์รบชนะชาวมีเดียน^[ap]
5 เพราะรองเท้าทหารทุกคู่ที่มุ่งหน้าสู่สนามรบอย่างกึกก้อง
    และเสื้อทหารทุกตัวที่เกลือกกลิ้งเลือดมา จะต้องถูกเผาทิ้ง เป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟ
⁶ เพราะมีเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเรา
    พระองค์ให้ลูกชายคนหนึ่งกับเรา
และสิทธิอำนาจก็จะตกอยู่ที่บ่าของเด็กคนนี้
    และเขามีชื่อว่า “ที่ปรึกษาอันมหัศจรรย์ นักรบที่ทรงพลังเหมือนพระเจ้า พระบิดาตลอดกาล เจ้าชายแห่งสันติสุข”
⁷ สิทธิอำนาจของพระองค์ จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
    และจะมีสันติสุขสำหรับบัลลังก์ของดาวิดและอาณาจักรของพระองค์อย่างไม่มีวันสิ้นสุด
พระองค์จะก่อตั้งอาณาจักรของพระองค์ขึ้นและพยุงมันไว้ด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรมตั้งแต่เดี๋ยวนี้ไปจนตลอดกาล
    ความรักอันหวงแหนของพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นจะทำให้สิ่งนี้สำเร็จ

⁸ พระยาห์เวห์ส่งข้อความที่ต่อว่ายาโคบ
    และมันตกอยู่บนอิสราเอล
⁹ ทุกคนรู้เรื่องนี้
    ทั้งเอฟราอิมและคนที่อาศัยอยู่ในสะมาเรีย
    แต่คนพวกนั้นมีจิตใจที่เย่อหยิ่งจองหอง พวกเขาพูดว่า
¹⁰ “ถึงพวกอิฐนี้จะพังลงแล้ว
    แต่เราก็จะสร้างอาคารเหล่านี้ขึ้นมาใหม่ด้วยหินสกัด
ถึงพวกคานไม้มะเดื่อจะถูกตัดเป็นชิ้นๆแล้ว
    แต่เราก็จะเอาไม้สนซีดาร์เข้าไปแทนที่พวกมัน”
¹¹ พระยาห์เวห์ได้หนุนพวกข้าศึกขึ้นมาต่อสู้อิสราเอล^[aq]
    พระองค์ได้ยุแหย่พวกศัตรูของเขา
¹² มีคนอารามจากทางตะวันออกและคนฟีลิสเตียจากทางตะวันตก
    และพวกเขาก็ได้อ้าปากกว้างกลืนกินอิสราเอลเข้าไป
ถึงจะเกิดเรื่องทั้งหมดนี้แล้วก็ตาม พระองค์ก็ยังไม่หายโกรธอยู่ดี
    มือของพระองค์ก็ยังคงเงื้อขึ้นมาฟาดพวกเขา
¹³ ผู้คนก็ยังไม่ยอมหันกลับมาหาพระองค์ผู้ที่ตีสอนพวกเขา
    พวกเขาก็ยังไม่ยอมแสวงหาพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
¹⁴ ดังนั้นพระยาห์เวห์จึงตัดหัวตัดหางของอิสราเอล
    ตัดทั้งกิ่งปาล์มและต้นกกในวันเดียวกัน
¹⁵ หัวในที่นี้ หมายถึงพวกผู้นำอาวุโสและพวกที่มีเกียรติ
    ส่วนหางในที่นี้หมายถึงพวกผู้พูดแทนพระเจ้าที่พูดโกหก
¹⁶ เพราะคนเหล่านั้นที่นำประชาชนพวกนี้ได้นำพวกเขาให้หลงทางไป
    คนที่ถูกนำไปนั้นก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย
¹⁷ เพราะอย่างนี้พระยาห์เวห์จึงไม่สงสารทหารหนุ่มของพวกเขา
    และไม่เมตตาพวกเด็กกำพร้าและพวกแม่ม่ายของพวกเขา
เพราะประชาชนพวกนี้ทั้งหมดเป็นคนที่ไม่เคารพพระเจ้าและเป็นคนชั่วช้า
    และปากแต่ละคนก็พูดแต่เรื่องโง่ๆ
ถึงจะเกิดเรื่องทั้งหมดนี้แล้วก็ตาม พระองค์ก็ยังไม่หายโกรธอยู่ดี
    มือของพระองค์ก็ยังคงเงื้อขึ้นมาฟาดพวกเขา
¹⁸ เพราะความเลวทรามของพวกเขาเผาอยู่อย่างไฟ
    ตอนแรกมันก็เผาหญ้าและหนาม
ต่อมาก็ลุกลามเผาพงไม้ใหญ่ในป่า
    และพวกมันทุกคนถูกเผากลายเป็นควันม้วนขึ้นไปในอากาศ
¹⁹ เพราะความโกรธของพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นทำให้แผ่นดินนั้นถูกเผาผลาญ
    และประชาชนก็กลายเป็นเชื้อเพลิงสำหรับไฟนั้นไม่มีใครพยายามช่วยชีวิตใครเลย
²⁰ ประชาชนหันไปทางขวาและกินอย่างตะกละตะกลามแต่ก็ยังหิวอยู่
    พวกเขาก็เลยหันไปทางซ้ายและเขมือบเข้าไปแต่ก็ยังไม่พอ
แต่ละคนก็เลยหันไปกินเนื้อลูกหลานของตัวเอง
²¹ มนัสเสห์กัดกินเอฟราอิม เอฟราอิมก็กัดกินมนัสเสห์
    และทั้งสองก็ไปต่อสู้กับยูดาห์
ถึงจะเกิดเรื่องทั้งหมดนี้แล้วก็ตาม พระองค์ก็ยังไม่หายโกรธอยู่ดี
    มือของพระองค์ก็ยังคงเงื้อขึ้นมาฟาดพวกเขา

⁵ พระยาห์เวห์พูดว่า “เฮ้ย ไอ้พวกอัสซีเรีย ซึ่งเป็นไม้ที่เราใช้ตีเมื่อเราโกรธ
    ที่ถือไม้กระบองแห่งความโกรธแค้นของเราอยู่ในมือ
⁶ เราได้ส่งอัสซีเรียไปต่อสู้กับชนชาติที่ไม่เคารพพระเจ้า
    และเราสั่งให้พวกเขาต่อสู้กับคนเหล่านั้นที่ทำให้เราโกรธ
เพื่อจะริบเอาทรัพย์สมบัติของพวกนั้น
    และจะเหยียบย่ำพวกนั้นเหมือนโคลนตมบนถนนต่างๆ
⁷ แต่อัสซีเรียไม่รู้หรอกว่าเรากำลังใช้พวกเขาอยู่
    ในใจของพวกเขาไม่ได้คิดอย่างนั้น
ในใจพวกเขาคิดแต่จะทำลายล้าง
    และกำจัดชนชาติจำนวนมากให้สิ้นซากไป
⁸ เพราะอัสซีเรียพูดว่า
    ‘ผู้นำกองทัพของเราแต่ละคนก็มีอำนาจอย่างกับกษัตริย์ ไม่ใช่หรือ
⁹ เมืองคาลโนกลายเป็นเหมือนเมืองคารเคมิชไปแล้วไม่ใช่หรือ
    เมืองฮามัทกลายเป็นเหมือนเมืองอารปัดไปแล้วไม่ใช่หรือ
    เมืองสะมาเรียกลายเป็นเหมือนเมืองดามัสกัส^[ar]ไปแล้วไม่ใช่หรือ
¹⁰ มือของเราได้ยึดอาณาจักรทั้งหลายที่มีรูปเคารพครอบครองอยู่
    และรูปเคารพเหล่านั้นยังมีฤทธิ์อำนาจมากกว่าพวกรูปเคารพของเยรูซาเล็มและสะมาเรียเสียอีก
¹¹ เราจะไม่จัดการกับเยรูซาเล็มและพวกรูปเคารพต่างๆของมัน
    เหมือนกับที่เราได้จัดการกับสะมาเรียและรูปเคารพต่างๆของมันหรือ’”

“ข้าทำสิ่งนี้ได้ด้วยพละกำลังและสติปัญญาของข้าเอง
    เพราะข้ามีความเข้าใจ
ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติต่างๆออกไปและได้ปล้นเอาทรัพย์สมบัติของพวกเขามา
    ข้าเป็นเหมือนวัวตัวผู้ที่ได้ชนคนพวกนั้นที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ให้ล้มลง
¹⁴ ข้าใช้มือของข้าเองหยิบฉวยเอาทรัพย์สมบัติของชนชาติอื่นๆมา
    เหมือนคนที่หยิบไข่จากรังนก
และข้าก็รวบรวมประเทศทั้งหลายทั่วโลกมา
    เหมือนรวบรวมไข่ที่ถูกทิ้งแล้ว ไม่มีแม่นกมากระพือปีกหรืออ้าปากร้อง”
¹⁵ แต่พระเจ้าตอบเขาไปว่า
อ้าว ขวานจะอ้างว่าตัวมันเองยิ่งใหญ่กว่าคนที่ใช้มันฟันได้หรือ
    หรือเลื่อยจะอ้างว่ามันสำคัญกว่าคนที่ใช้มันเลื่อยได้หรือ
หรือไม้พลองจะสามารถยกเจ้าของมันขึ้นมาได้หรือ
    หรือไม้ตะบองสามารถยกผู้นั้นที่ไม่ใช่ไม้ขึ้นมาได้หรือ
¹⁶ ดังนั้น พระยาห์เวห์ ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นผู้เป็นองค์เจ้าชีวิตจะส่งเชื้อโรคมาทำให้พวกทหารที่บึกบึนของอัสซีเรียซูบผอมไป
    พระองค์ก็จะก่อไฟเผาผลาญสิ่งทั้งหมดที่ทำให้อัสซีเรียยิ่งใหญ่
¹⁷ แสงสว่างของอิสราเอลจะกลายเป็นไฟ พระองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอลจะเป็นเปลวเพลิง
    พระองค์จะเผาผลาญและทำลายต้นหนามและหญ้าคาทั้งหลายหมดในวันเดียว
¹⁸ พระยาห์เวห์จะทำลายความสวยงามของผืนป่าและสวนของอัสซีเรียจนสิ้นซากไป
    และมันจะเป็นเหมือนกับคนป่วยที่ซูบผอมไป
¹⁹ จะมีต้นไม้เหลืออยู่น้อยมาก
    แม้แต่เด็กก็นับมันได้

²⁸ กองทัพของผู้รุกรานได้บุกขึ้นมาถึงซากปรักหักพังที่อัยยาทแล้ว
    พวกเขาผ่านลานนวดข้าวที่มิโกรนมาแล้ว
    พวกเขาสะสมเสบียงไว้ที่มิคมาช
²⁹ พวกเขาได้ข้ามแม่น้ำตรงทางข้ามมาบาราห์แล้ว
    พวกเขาพูดว่า “พวกเราจะตั้งค่ายค้างคืนที่เกบา”
เมืองรามาห์ก็กลัวจนตัวสั่น
    ผู้คนที่กิเบอาห์ของซาอูลก็วิ่งหนีไปหมดแล้ว
³⁰ นางสาวกัลลิม^[av] เอ๋ย ให้ร้องตะโกนออกมา
    ไลชาห์เอ๋ย ตั้งใจฟังให้ดี
    อานาโธทเอ๋ย ตอบเรามาสิ
³¹ ชาวเมืองมัดเมนาห์กำลังวิ่งหนีกัน
    ชาวเมืองเกบิมวิ่งหาที่หลบภัย
³² ในวันนี้เอง กองทัพผู้บุกรุกจะหยุดอยู่ที่โนบ
    พวกเขาจะชูกำปั้นขึ้นเตรียมรบกับภูเขาแห่งนางสาวศิโยน
    เตรียมเข้าประจัญบานกับเนินเขาของเยรูซาเล็ม
³³ ดูสิ พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
    กำลังจะตัดกิ่งไม้ใหญ่ด้วยกำลังอันน่าสะพรึงกลัวของพระองค์
พวกต้นที่อยู่สูงลิบลิ่วนั้น^[aw] ก็จะถูกโค่นลง
    และพวกผู้สูงส่งจะถูกทลายลง
³⁴ พระยาห์เวห์จะเอาขวานฟันป่าทึบลง
    และต้นไม้อันยิ่งใหญ่อลังการของเลบานอนก็จะถูกโค่นลง

11 จะมีหน่อหนึ่ง^[ax] แตกออกมาจากตอแห่งเจสซี
    จะมีกิ่งหนึ่งงอกออกมาจากรากทั้งหลายของเจสซี
² พระวิญญาณของพระยาห์เวห์จะสถิตอยู่บนเขา
    เป็นวิญญาณแห่งสติปัญญาและความเข้าใจ
    เป็นวิญญาณแห่งการวางแผนและฤทธิ์อำนาจ
    เป็นวิญญาณแห่งความรู้และการยำเกรงพระยาห์เวห์
³ และเขาก็จะมีความสุขที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์
    เขาจะไม่พิพากษาอย่างชุ่ยๆตามที่ตาเขามองเห็น
    และเขาก็จะไม่ตัดสินตามข่าวลือที่เขาได้ยิน
⁴ แต่เขาจะพิพากษาคนจนอย่างยุติธรรม
    และเขาจะตัดสินคนที่ต่ำต้อยที่สุดในแผ่นดินอย่างเป็นธรรม
เมื่อเขาออกคำสั่ง ชาวโลกก็จะถูกลงโทษ^[ay]
    ด้วยคำพูดของเขา คนชั่วร้ายก็จะต้องถูกฆ่าตาย^[az]
5 ความดีจะเป็นเข็มขัดคาดรอบเอวของเขา
    ความยุติธรรมจะเป็นเข็มขัดคาดบั้นเอวของเขา
⁶ หมาป่าก็จะอยู่ด้วยกันกับลูกแกะ
    เสือดาวก็จะนอนอยู่ข้างๆลูกแพะ
ลูกวัว สิงโต และวัวหนุ่มก็จะอยู่ด้วยกัน
    และจะมีเด็กเล็กๆคนหนึ่งคอยดูแลพวกมัน
⁷ วัวและหมีจะหากินอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข
    และลูกๆของพวกมันก็จะนอนอยู่ด้วยกัน
    และสิงโตก็จะกินฟางเหมือนวัว
⁸ เด็กทารกก็เล่นอยู่ที่ปากหลุมของงูเห่าได้
    เด็กที่หย่านมแล้วก็เอามือแหย่เข้าไปในรังของงูพิษได้
⁹ พวกเขาจะไม่ทำร้ายหรือทำลายซึ่งกันและกันตลอดทั่วภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา
    เพราะทั้งโลกก็จะเต็มไปด้วยความรู้เรื่องของพระยาห์เวห์ เหมือนกับน้ำที่ปกคลุมอยู่ทั่วท้องทะเลนั้น

¹² พระองค์จะยกธงขึ้นให้กับชนชาติต่างๆ
    และพระองค์ก็จะรวบรวมคนที่ถูกขับไล่ออกไปจากอิสราเอลกลับมา
    และพระองค์ก็จะรวบรวมคนยูดาห์ที่เคยกระจัดกระจายไปนั้นจากทั่วทั้งสี่มุมโลก
¹³ เอฟราอิมก็จะเลิกอิจฉา
    และยูดาห์ก็จะเลิกทำตัวเป็นศัตรู
เอฟราอิมก็จะไม่อิจฉายูดาห์
    และยูดาห์ก็จะไม่เป็นศัตรูกับเอฟราอิม
¹⁴ แต่ทั้งอิสราเอลและยูดาห์
    ก็จะโฉบเข้าโจมตีด้านหลังของคนฟีลิสเตีย^[bd]ไปทางด้านตะวันตก
และพวกเขาก็จะร่วมกันปล้นทรัพย์สมบัติของผู้คนทางตะวันออกด้วย
    รวมทั้งเมืองเอโดม และโมอับ^[be] ที่จะตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกเขา
    และคนอัมโมนก็จะเชื่อฟังพวกเขา
¹⁵ และพระยาห์เวห์ก็จะทำลายอ่าวของทะเลแห่งอียิปต์ให้สิ้นซากไป
    และพระองค์จะซัดมือของพระองค์เหนือแม่น้ำยูเฟรติส ด้วยลมแรง
และพระองค์จะแบ่งแม่น้ำนั้นออกเป็นลำน้ำเล็กๆเจ็ดสาย
    แม้แต่คนที่สวมรองเท้าสานก็เดินข้ามไปได้
¹⁶ จะมีถนนทางหลวงจากอัสซีเรียให้คนที่เหลือของพระองค์ใช้กลับมา
    อย่างที่อิสราเอลมีตอนที่พวกเขาขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์

12 ในเวลานั้นเจ้าจะพูดว่า
“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าจะขอบคุณพระองค์
    ใช่แล้ว พระองค์โกรธข้าพเจ้าอยู่
ขอให้ความโกรธของพระองค์หันไปจากข้าพเจ้าด้วยเถิด
    ขอให้พระองค์ปลอบโยนข้าพเจ้าด้วยเถิด^[bf]
2 ดูสิ พระเจ้าคือผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าจะไว้วางใจในพระองค์และข้าพเจ้าจะไม่กลัว
เพราะพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์นั่นแหละเป็นกำลังและที่ปกป้องของข้าพเจ้า
    และพระองค์ได้มาเป็นผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า”

“ยกธงขึ้นบนภูเขาที่ไม่มีต้นไม้ขึ้นนั้น
    ให้ร้องตะโกนเรียกทหารทั้งหลาย
กวักมือเรียกพวกเขาให้เข้าไป
    ทางประตูเหล่านั้นของพวกสูงศักดิ์
³ เราได้ออกคำสั่งกับคนพวกนั้นที่เราได้แยกออกมาโดยเฉพาะสำหรับเรา
    เราได้เรียกพวกนักรบของเราที่มีความภาคภูมิใจและมีความมั่นใจให้ไปลงโทษคนพวกนั้นที่เราโกรธ”