Bible in 90 Days

²⁷ และถ้าหลังจากสิ่งเหล่านี้แล้วยังจะไม่ฟังเรา แต่กลับดำเนินชีวิตในทางตรงกันข้ามกับเรา ²⁸ เราก็จะเดินในทางตรงกันข้ามกับพวกเจ้าด้วยความโกรธ และจะสั่งสอนอีกให้เป็น 7 เท่าด้วยตัวเราเองเพราะบาปของพวกเจ้า ²⁹ พวกเจ้าจะต้องกินเนื้อลูกชายและลูกสาวของตน ³⁰ และเราจะทำลายสถานบูชาบนภูเขาสูงของพวกเจ้า และพังแท่นทั้งหลายที่ใช้สำหรับเผาเครื่องหอมลง และโยนศพของพวกเจ้าทิ้งไว้บนรูปเคารพที่ผุพัง และจิตวิญญาณของเราจะชิงชังพวกเจ้า ³¹ เราจะทำลายเมืองของพวกเจ้าไม่ให้เหลือซาก และทำให้สถานที่บูชาต่างๆ พังทลายสิ้น เราจะไม่ดมกลิ่นหอมจากเครื่องบูชาของพวกเจ้า ³² และเราจะทำลายแผ่นดินของพวกเจ้าจนพวกศัตรูที่จะมาตั้งรกรากใหม่พากันตกตะลึง ³³ เราจะทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และเราจะให้ดาบไล่ล่าพวกเจ้าไป แผ่นดินจะเป็นที่ร้าง และเมืองของพวกเจ้าจะไม่มีซากเหลือทิ้งไว้เลย

³⁴ จากนั้นแผ่นดินจะยินดีกับปีสะบาโตนานตราบที่ยังเป็นที่ร้าง ขณะที่พวกเจ้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินของศัตรู เมื่อนั้นแหละแผ่นดินจะได้หยุดพักและยินดีกับปีสะบาโต ³⁵ ตราบที่แผ่นดินเป็นที่ร้าง มันจะได้หยุดพัก ซึ่งเป็นการหยุดพักที่มันไม่ได้รับจากพวกเจ้าในระยะปีสะบาโตเมื่อเจ้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น ³⁶ สำหรับพวกเจ้าที่ยังมีชีวิตอยู่ เราจะทำให้ใจพวกเขาหวาดผวาในแผ่นดินของพวกศัตรู แม้ใบไม้ปลิวไปกับสายลมก็ยังทำให้พวกเขาเผ่นหนีได้ และจะหนีไปอย่างกับหนีจากคมดาบ จนถึงกับจะล้มลงแม้ในขณะที่ไม่มีผู้ใดไล่ล่า ³⁷ พวกเขาจะสะดุดชนกันราวกับว่ากำลังหนีจากคมดาบแม้ไม่มีผู้ใดไล่ล่า ฉะนั้นพวกเจ้าจะไม่มีพลังยืนต่อสู้กับศัตรู ³⁸ พวกเจ้าจะตายในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และจะถูกกลืนกินในแผ่นดินของศัตรู ³⁹ ส่วนบรรดาพวกที่ยังมีชีวิตอยู่จะเปื่อยเน่าในแผ่นดินของศัตรูเพราะบาปของพวกเขา และเป็นเพราะบาปของบรรพบุรุษด้วย พวกเขาจะเปื่อยเน่าไปเหมือนกัน

⁴⁰ แต่ถ้าพวกเขาสารภาพบาปของตนและบาปของบรรพบุรุษที่ไม่ภักดี ด้วยการฝ่าฝืนเราและดำเนินชีวิตในทางตรงกันข้ามกับเรา ⁴¹ ถึงกับทำให้เราเดินในทางตรงกันข้ามกับพวกเขา และนำพวกเขาเข้าสู่แผ่นดินของศัตรู แต่ถ้าใจของพวกเขาที่แข็งต่อพระเจ้าถูกทำให้ถ่อมลงและยอมรับโทษบาปของตน ⁴² เราก็จะระลึกถึงพันธสัญญาของเราที่ทำไว้กับยาโคบ และเราจะระลึกถึงพันธสัญญาของเราที่ทำไว้กับอิสอัค และพันธสัญญาของเราที่ทำไว้กับอับราฮัม และเราจะระลึกถึงแผ่นดินนั้น ⁴³ แต่แผ่นดินจะถูกทิ้งไว้และจะยินดีกับปีสะบาโตขณะเป็นที่ร้างเพราะไม่มีพวกเขาอยู่ และพวกเขาจะยอมรับโทษบาปของตน เพราะปฏิเสธคำบัญชาของเรา และจิตวิญญาณก็ละเลยต่อกฎเกณฑ์ของเรา ⁴⁴ ถึงกระนั้นก็ตาม เมื่อพวกเขาอยู่ในแผ่นดินของศัตรู เราก็จะไม่ปฏิเสธและทอดทิ้งพวกเขาจนถึงกับต้องกำจัดจนราบคาบ และยกเลิกพันธสัญญาของเรากับพวกเขา เพราะเราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขา ⁴⁵ แต่เป็นเพราะพวกเขา เราจะระลึกถึงพันธสัญญาที่เราทำไว้กับบรรพบุรุษ ซึ่งเราได้นำออกไปจากแผ่นดินอียิปต์ต่อหน้าบรรดาประชาชาติเพื่อเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา เราคือพระผู้เป็นเจ้า’”

⁴⁶ สิ่งเหล่านี้เป็นกฎเกณฑ์ คำบัญชาและกฎบัญญัติซึ่งพระผู้เป็นเจ้าได้ทำไว้ระหว่างพระองค์กับชาวอิสราเอลโดยผ่านโมเสสที่ภูเขาซีนาย

ถวายสิ่งที่สัญญาแด่พระผู้เป็นเจ้า

27 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ² “จงกล่าวแก่ชาวอิสราเอลว่า ‘เมื่อใครเจาะจงสาบานต่อพระผู้เป็นเจ้า เรื่องการตั้งค่าบุคคล ³ จงให้เป็นไปตามนี้คือ ชายใดมีอายุระหว่าง 20-60 ปีมีค่าเป็นเงินหนัก 50 เชเขลตามมาตราน้ำหนักของสถานที่บริสุทธิ์ ⁴ ถ้าผู้นั้นเป็นหญิง เธอจะมีค่าเป็นเงินหนัก 30 เชเขล ⁵ ผู้ใดมีอายุระหว่าง 5-20 ปี ถ้าเป็นชาย เขามีค่าเป็นเงินหนัก 20 เชเขล และ 10 เชเขลถ้าเป็นหญิง ⁶ ผู้ใดมีอายุระหว่าง 1 เดือนถึง 5 ปี ถ้าเป็นชายจะมีค่าเป็นเงินหนัก 5 เชเขล และ 3 เชเขลถ้าเป็นหญิง ⁷ ผู้ใดมีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป ถ้าเป็นชายจะมีค่าเป็นเงินหนัก 15 เชเขล และ 10 เชเขลถ้าเป็นหญิง ⁸ และถ้าผู้ใดยากจนเกินที่จะจ่ายตามราคาที่กำหนดไว้ ก็ให้เขานำคนนั้นมาหาปุโรหิต และปุโรหิตจะตั้งค่าให้ใหม่ตามกำลังของคนที่สาบานตน

⁹ ถ้าคำสาบานเป็นสัตว์เลี้ยงซึ่งเขาจะมอบแด่พระผู้เป็นเจ้า ทุกสิ่งที่เขามอบแด่พระผู้เป็นเจ้าก็จะบริสุทธิ์ ¹⁰ เขาจะไม่นำสิ่งใดมาทดแทนหรือเปลี่ยนตัว ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ดีแทนสัตว์ไม่ดี หรือสัตว์ไม่ดีแทนสัตว์ดี แต่ถ้าเขาจะเปลี่ยนสัตว์ตัวหนึ่งเป็นอีกตัวหนึ่ง ทั้งตัวเดิมและตัวที่เปลี่ยนจะบริสุทธิ์ ¹¹ แต่ถ้าเป็นสัตว์ไม่สะอาดตามพิธีกรรมซึ่งไม่เหมาะเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า ให้เขานำสัตว์นั้นมายังปุโรหิต ¹² และปุโรหิตจะตั้งค่าว่าดีหรือไม่ดีอย่างไร และจะเป็นไปตามค่าที่ปุโรหิตกำหนด ¹³ ถ้าเขาต้องการไถ่สัตว์คืน เขาจะต้องเพิ่มค่าให้อีกหนึ่งส่วนห้าของค่าที่กำหนดไว้

¹⁴ เมื่อชายใดถวายบ้านของตนแด่พระผู้เป็นเจ้า ปุโรหิตจะตั้งค่าว่าดีหรือไม่ดีอย่างไร และจะเป็นไปตามค่าที่ปุโรหิตกำหนด ¹⁵ และถ้าคนที่ถวายบ้านต้องการไถ่คืน เขาต้องเพิ่มค่าอีกหนึ่งส่วนห้าของค่าที่กำหนดไว้ และบ้านก็จะเป็นของเขา

¹⁶ ถ้าชายใดถวายที่ดินส่วนหนึ่งที่เป็นมรดกตกทอดถึงเขาแด่พระผู้เป็นเจ้า ค่าที่ดินขึ้นอยู่กับเมล็ดที่ใช้หว่านในนา หว่านเมล็ดข้าวบาร์เลย์ได้จำนวน 1 โฮเมอร์มีค่าเท่ากับเงินหนัก 50 เชเขล ¹⁷ ถ้าเขาถวายที่นาของเขาในวาระฉลองครบรอบ 50 ปี เขาจะได้ราคาเต็มตามที่กำหนดไว้ ¹⁸ แต่ถ้าเขาถวายที่นาหลังจากระยะฉลองครบรอบ 50 ปี ปุโรหิตจะคำนวณค่าตามปีที่เหลือจนถึงปีฉลองครบรอบ 50 ปี ค่าที่ได้ตั้งไว้ก็จะลดและหักออก ¹⁹ ถ้าคนที่ถวายที่นาต้องการไถ่คืน เขาต้องเพิ่มเงินหนึ่งส่วนห้าของราคาที่กำหนดไว้ และบ้านก็จะเป็นของเขา ²⁰ แต่ถ้าเขาไม่ต้องการไถ่ที่นาคืน หรือถ้าเขาขายที่ให้คนอื่น เขาจะไถ่ที่นี้คืนอีกไม่ได้ ²¹ แต่เมื่อถึงเวลาที่ที่นาจะถูกคืนในวาระฉลองครบรอบ 50 ปี ที่นั้นจะเป็นของพระผู้เป็นเจ้า เป็นเช่นที่นาที่ถวายแล้ว ปุโรหิตจะได้รับเป็นเจ้าของ ²² ถ้าเขาถวายที่นาแด่พระผู้เป็นเจ้า อันเป็นที่ดินซึ่งเขาซื้อเองและไม่ได้รับเป็นมรดกตกทอดมา ²³ ปุโรหิตจะคำนวณค่าโดยนับจำนวนปีจนถึงวาระฉลองครบรอบ 50 ปี ชายผู้นั้นจะมอบเงินตามค่าที่กำหนดในวันนั้นซึ่งนับว่าเป็นของพระผู้เป็นเจ้า ²⁴ ในวาระฉลองครบรอบ 50 ปี ต้องคืนที่นาให้แก่เจ้าของเดิม ให้แก่ผู้รับที่นาเป็นมรดก ²⁵ ค่าที่กำหนดไว้ทุกแห่งจะเป็นไปตามมาตราน้ำหนักเงินของสถานที่บริสุทธิ์ 1 เชเขล หนัก 20 เก-ราห์

²⁶ อย่างไรก็ดี ไม่มีผู้ใดถวายลูกตัวแรกของสัตว์เลี้ยงได้ เพราะลูกตัวแรกเป็นของพระผู้เป็นเจ้า ไม่ว่าจะเป็นโคหรือแกะ ก็เป็นของพระผู้เป็นเจ้า ²⁷ และถ้าเป็นสัตว์ที่ไม่สะอาด เขาจะไถ่คืนโดยเพิ่มค่าอีกหนึ่งส่วนห้าของค่าที่กำหนดไว้ หรือถ้าไม่ไถ่สัตว์คืน ก็ขายตามค่าที่กำหนดไว้

²⁸ แต่ถ้าผู้ใดมอบสิ่งที่เขามีอยู่ให้แด่พระผู้เป็นเจ้าแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือที่นาที่เป็นมรดก เขาจะขายหรือไถ่คืนไม่ได้ ทุกสิ่งที่มอบให้แล้วบริสุทธิ์ต่อพระผู้เป็นเจ้ายิ่งนัก ²⁹ ไม่มีมนุษย์ใดที่ถูกกำหนดให้พินาศ แล้วจะไถ่คืนได้ เขาจะต้องถูกสังหาร^[a]

³⁰ หนึ่งในสิบของพืชผลที่ได้จากแผ่นดิน ไม่ว่าจะเป็นเมล็ดพืชจากนาหรือผลไม้จากต้นก็ดี เป็นของพระผู้เป็นเจ้า และบริสุทธิ์ต่อพระผู้เป็นเจ้า ³¹ ถ้าผู้ใดต้องการไถ่หนึ่งส่วนสิบของตน เขาจะต้องเพิ่มค่าขึ้นอีกหนึ่งส่วนห้าด้วย ³² หนึ่งในสิบจากฝูงโคและฝูงแพะแกะ หนึ่งในสิบของสัตว์ทุกตัวที่ลอดใต้ไม้เท้าของผู้เลี้ยงจะเป็นของพระผู้เป็นเจ้า ³³ เจ้าของจะต้องไม่เลือกว่าสัตว์ดีหรือไม่ดี และไม่สามารถเปลี่ยนตัวสัตว์ได้ แต่ถ้าเขาเปลี่ยนตัวสัตว์ ทั้งตัวเดิมและตัวที่เปลี่ยนจะต้องเป็นของพระผู้เป็นเจ้า และจะไถ่คืนไม่ได้’”

³⁴ สิ่งเหล่านี้เป็นพระบัญญัติที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสสไว้สำหรับชาวอิสราเอลบนภูเขาซีนาย

การสำรวจสำมะโนประชากร

1 ในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง ปีที่สอง หลังจากพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์แล้ว พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสส ณ กระโจมที่นัดหมายในถิ่นทุรกันดารซีนายว่า ² “จงจดทะเบียนสำมะโนประชากรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของตน นับจำนวนรายชื่อผู้ชายทุกคน ³ เจ้ากับอาโรนจงนับผู้ชายทุกคนในอิสราเอลที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ที่สามารถสู้รบได้โดยจัดเป็นกองทัพ ⁴ แต่ละเผ่าจะส่งชาย 1 คนให้มาอยู่กับเจ้า แต่ละคนเป็นผู้นำครอบครัวของตน ⁵ ชื่อของบรรดาชายที่จะยืนหยัดอยู่กับเจ้าคือ เอลีซูร์บุตรเชเดเออร์จากเผ่ารูเบน ⁶ เชลูมิเอลบุตรศูริชัดดัยจากเผ่าสิเมโอน ⁷ นาโชนบุตรอัมมีนาดับจากเผ่ายูดาห์ ⁸ เนธันเอลบุตรศุอาร์จากเผ่าอิสสาคาร์ ⁹ เอลีอับบุตรเฮโลนจากเผ่าเศบูลุน ¹⁰ จากบรรดาบุตรของโยเซฟ เอลีชามาบุตรอัมมีฮูดจากเผ่าเอฟราอิม และกามาลิเอลบุตรเปดาห์ซูร์จากเผ่ามนัสเสห์ ¹¹ อาบีดันบุตรกิเดโอนีจากเผ่าเบนยามิน ¹² อาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัยจากเผ่าดาน ¹³ ปากีเอลบุตรโอครานจากเผ่าอาเชอร์ ¹⁴ เอลียาสาฟบุตรเดอูเอลจากเผ่ากาด ¹⁵ อาหิราบุตรเอนันจากเผ่านัฟทาลี ¹⁶ ชายเหล่านี้คือกลุ่มคนที่ถูกคัดเลือกมาจากมวลชน เป็นหัวหน้าเผ่าของบรรพบุรุษของเขา พวกเขาเป็นผู้นำของตระกูลชาวอิสราเอล”

¹⁷ โมเสสและอาโรนนำชายเหล่านี้ที่ถูกคัดชื่อมา ¹⁸ และในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง พวกท่านเรียกประชุมผู้คนทั้งมวล แล้วลงทะเบียนผู้ชายที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ตามลำดับเชื้อสาย ตระกูล และลำดับครอบครัวของตน ตามรายชื่อของแต่ละคน ¹⁹ โมเสสจึงนับจำนวนคนในถิ่นทุรกันดารซีนาย ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาท่านไว้ดังนี้คือ

²⁰ จากบรรดาบุตรของรูเบนผู้เป็นบุตรหัวปีของอิสราเอล ผู้ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปซึ่งออกรบได้ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา เรียงเป็นรายบุคคล ²¹ นับจำนวนจากเผ่ารูเบนได้ 46,500 คน

²² จากบรรดาบุตรของสิเมโอน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา นับจำนวนชายตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²³ นับจำนวนจากเผ่าสิเมโอนได้ 59,300 คน

²⁴ จากบรรดาบุตรของกาด ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁵ นับจำนวนจากเผ่ากาดได้ 45,650 คน

²⁶ จากบรรดาบุตรของยูดาห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁷ นับจำนวนจากเผ่ายูดาห์ได้ 74,600 คน

²⁸ จากบรรดาบุตรของอิสสาคาร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁹ นับจำนวนจากเผ่าอิสสาคาร์ได้ 54,400 คน

³⁰ จากบรรดาบุตรของเศบูลุน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³¹ นับจำนวนจากเผ่าเศบูลุนได้ 57,400 คน

³² จากบรรดาบุตรของโยเซฟ จากบรรดาบุตรของเผ่าเอฟราอิม ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³³ นับจำนวนจากเผ่าเอฟราอิมได้ 40,500 คน

³⁴ จากบรรดาบุตรของมนัสเสห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁵ นับจำนวนจากเผ่ามนัสเสห์ได้ 32,200 คน

³⁶ จากบรรดาบุตรของเบนยามิน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁷ นับจำนวนจากเผ่าเบนยามินได้ 35,400 คน

³⁸ จากบรรดาบุตรของดาน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁹ นับจำนวนจากเผ่าดานได้ 62,700 คน

⁴⁰ จากบรรดาบุตรของอาเชอร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ⁴¹ นับจำนวนจากเผ่าอาเชอร์ได้ 41,500 คน

⁴² จากบรรดาบุตรของนัฟทาลี ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ⁴³ นับจำนวนจากเผ่านัฟทาลีได้ 53,400 คน

⁴⁴ นี่คือกลุ่มคนที่โมเสสและอาโรนและผู้นำของอิสราเอล 12 คนนับจำนวนได้ ผู้นำแต่ละคนเป็นผู้แทนของครอบครัวของตน ⁴⁵ ดังนั้นจึงนับจำนวนคนที่เป็นชาวอิสราเอลในตระกูลของพวกเขาที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบเพื่ออิสราเอลได้ ⁴⁶ รวมเป็นจำนวน 603,550 คน

⁴⁷ อย่างไรก็ตาม ทั้งนี้ไม่ได้รวมเอาพวกเลวีไว้ในจำนวนที่นับจากเผ่าของครอบครัวของเขา ⁴⁸ เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสว่า ⁴⁹ “เผ่าเลวีเท่านั้นที่เจ้าไม่ต้องนับ และไม่ต้องคัดจำนวนร่วมกับชาวอิสราเอล ⁵⁰ แต่เจ้าจงกำหนดให้ชาวเลวีดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญาและเครื่องใช้ทั้งหมด รวมถึงข้าวของที่เกี่ยวข้องกับกระโจม พวกเขาจะต้องขนกระโจมที่พำนักและเครื่องใช้ทั้งหมด และจะต้องดูแลรักษา พวกเขาต้องไปตั้งค่ายในบริเวณรอบๆ กระโจมที่พำนักด้วย ⁵¹ ฉะนั้นเมื่อมีการย้ายกระโจมที่พำนัก พวกเลวีจะต้องรื้อ และเป็นพวกเลวีที่ต้องตั้งกระโจมที่พำนัก แต่ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย ⁵² และให้ชาวอิสราเอลทั้งปวงไปตั้งค่าย โดยให้แต่ละคนอยู่ตามค่ายและตามธงของตน ตามแต่กองทัพของพวกเขา ⁵³ แต่พวกเลวีจะไปตั้งค่ายอยู่รอบๆ กระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญา เพื่อโทษทัณฑ์จะไม่ตกอยู่กับบุตรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ฉะนั้นพวกเลวีจึงมีหน้าที่ดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญา” ⁵⁴ ชาวอิสราเอลก็กระทำตามทุกสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสส

2 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสและอาโรนว่า ² “ชาวอิสราเอลจะไปตั้งค่าย โดยให้แต่ละคนอยู่ตามธงของตน ตามป้ายของตระกูลของเขา พวกเขาจะไปตั้งค่ายที่รอบๆ กระโจมที่นัดหมาย แต่ให้อยู่ห่างออกไป ³ กองทัพของค่ายยูดาห์จะไปตั้งค่ายอยู่ตามธงของพวกเขาที่ทางทิศตะวันออกซึ่งเป็นทิศที่ดวงอาทิตย์ขึ้น ผู้นำของชาวยูดาห์คือนาโชนบุตรอัมมีนาดับ ⁴ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 74,600 คน ⁵ พวกที่ไปตั้งค่ายถัดไปเป็นเผ่าอิสสาคาร์ ผู้นำของชาวอิสสาคาร์คือเนธันเอลบุตรศุอาร์ ⁶ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 54,400 คน ⁷ ต่อไปเป็นเผ่าเศบูลุน ผู้นำของชาวเศบูลุนคือเอลีอับบุตรเฮโลน ⁸ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 57,400 คน ⁹ จำนวนคนทั้งหมดที่นับรวมได้ สำหรับค่ายยูดาห์ตามกองทัพของพวกเขา คือ 186,400 คน ค่ายนี้จะออกเดินนำหน้า

¹⁰ กองทัพของค่ายรูเบนจะไปตั้งค่ายอยู่ตามธงของพวกเขาทางทิศใต้ ผู้นำของชาวรูเบนคือเอลีซูร์บุตรเชเดเออร์ ¹¹ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 46,500 คน ¹² พวกที่ไปตั้งค่ายถัดไปเป็นเผ่าสิเมโอน ผู้นำของชาวสิเมโอนคือเชลูมิเอลบุตรศูริชัดดัย ¹³ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 59,300 คน ¹⁴ ต่อไปเป็นเผ่ากาด ผู้นำของชาวกาดคือเอลียาสาฟบุตรเรอูเอล ¹⁵ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 45,650 คน ¹⁶ จำนวนคนทั้งหมดที่นับรวมได้ สำหรับค่ายรูเบนตามกองทัพของพวกเขาคือ 151,450 คน เป็นค่ายที่สองที่จะออกเดิน

¹⁷ แล้วกระโจมที่นัดหมายจะไปกับค่ายเลวีที่ออกเดินอยู่กลางกระบวนค่ายทั้งหมด พวกเขาไปตั้งค่ายอย่างไร ก็ให้เขาออกเดินตามลำดับอย่างนั้น คือทุกคนอยู่ประจำที่และตามธงของตน

¹⁸ กองทัพของค่ายเอฟราอิมจะไปตั้งค่ายอยู่ตามธงของพวกเขาที่ทางทิศตะวันตก ผู้นำของชาวเอฟราอิมคือเอลีชามาบุตรอัมมีฮูด ¹⁹ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 40,500 คน ²⁰ ถัดจากนี้ไป เป็นเผ่ามนัสเสห์ ผู้นำของชาวมนัสเสห์คือกามาลิเอลบุตรเปดาห์ซูร์ ²¹ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 32,200 คน ²² ต่อไปเป็นเผ่าเบนยามิน ผู้นำของชาวเบนยามินคืออาบีดันบุตรกิเดโอนี ²³ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 35,400 คน ²⁴ จำนวนคนทั้งหมดที่นับรวมได้ สำหรับค่ายเอฟราอิมตามกองทัพของพวกเขาคือ 108,100 คน เป็นค่ายที่สามที่จะออกเดิน

²⁵ กองทัพของค่ายดานจะไปตั้งค่ายอยู่ตามธงของพวกเขาที่ทางทิศเหนือ ผู้นำของชาวดานคืออาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัย ²⁶ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 62,700 คน ²⁷ พวกที่ไปตั้งค่ายถัดไป เป็นเผ่าอาเชอร์ ผู้นำของชาวอาเชอร์คือปากีเอลบุตรโอคราน ²⁸ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 41,500 คน ²⁹ ต่อไปเป็นเผ่านัฟทาลี ผู้นำของชาวนัฟทาลี คืออาหิราบุตรเอนัน ³⁰ กองทัพของเขารวมเป็นจำนวน 53,400 คน ³¹ จำนวนคนทั้งหมดที่นับรวมได้ สำหรับค่ายดานตามกองทัพของพวกเขา คือ 157,600 คน ค่ายนี้จะออกเดินลำดับท้ายสุดตามธงของพวกเขา”

³² นี่คือจำนวนชาวอิสราเอลที่นับได้ตามตระกูลของพวกเขา จำนวนคนทั้งหมดที่นับรวมได้จากทุกค่ายตามกองทัพของพวกเขา คือ 603,550 คน ³³ ทั้งนี้ไม่รวมชาวเลวีเข้ากับชาวอิสราเอล เพื่อให้เป็นไปตามที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสส

³⁴ ชาวอิสราเอลได้กระทำทุกสิ่งตามที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสส ดังนั้นพวกเขาจึงไปตั้งค่ายอยู่ตามธง รวมถึงลำดับการออกเดิน ทุกคนอยู่กับตระกูลตามลำดับครอบครัวของตน

ชาวเลวี

3 ต่อไปนี้เป็นการลำดับทายาทของอาโรนและโมเสส ในครั้งที่พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสบนภูเขาซีนาย ² บุตรของอาโรนชื่อ นาดับบุตรหัวปี อาบีฮู เอเลอาซาร์ และอิธามาร์ ³ ชายเหล่านี้เป็นบุตรของอาโรนที่ได้รับการเจิมเป็นปุโรหิตซึ่งท่านแต่งตั้งให้รับใช้เป็นปุโรหิต ⁴ แต่นาดับและอาบีฮูตาย ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าเมื่อถวายไฟต้องห้าม ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าในถิ่นทุรกันดารซีนาย^[b] และทั้งสองไม่มีบุตร ดังนั้นเอเลอาซาร์และอิธามาร์จึงเข้ารับใช้เป็นปุโรหิตในช่วงอายุของอาโรนผู้เป็นบิดา

⁵ แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ⁶ “จงพาเผ่าเลวีเข้ามาใกล้และให้มาอยู่ที่ตรงหน้าอาโรนปุโรหิตเพื่อรับใช้เขา ⁷ ให้พวกเขาช่วยอาโรนและมวลชน ปฏิบัติหน้าที่ที่หน้ากระโจมที่นัดหมายเพื่อรับใช้งานในกระโจมที่พำนัก ⁸ พวกเขาจะต้องรักษาเครื่องใช้ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกระโจมที่นัดหมาย และปฏิบัติหน้าที่ให้ชาวอิสราเอล อันเป็นการรับใช้งานของกระโจมที่พำนัก ⁹ เจ้าจงมอบชาวเลวีให้แก่อาโรนและบุตรของเขา และพวกเขาถูกแยกออกจากชาวอิสราเอล เพื่อมอบให้แก่เรา^{[c] 10} ฉะนั้นจงแต่งตั้งอาโรนและบุตรของเขาให้ปฏิบัติหน้าที่ปุโรหิต แต่ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย”

¹¹ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสอีกว่า ¹² “ดูเถิด เราได้เลือกชาวเลวีจากท่ามกลางชาวอิสราเอลแทนบุตรหัวปีทุกคนจากครรภ์ของชาวอิสราเอล ฉะนั้นชาวเลวีจะเป็นของเรา ¹³ เพราะบุตรหัวปีทุกคนเป็นของเรา ในวันที่เราฆ่าบุตรหัวปีทุกคนในแผ่นดินอียิปต์ เราคัดบุตรหัวปีทุกคนในอิสราเอลให้เป็นของเรา ทั้งมนุษย์และสัตว์จะเป็นของเรา เราคือพระผู้เป็นเจ้า”

¹⁴ แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสในถิ่นทุรกันดารซีนายว่า ¹⁵ “จงนับจำนวนชาวเลวีตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา เจ้าจงนับชายทุกคนที่มีอายุ 1 เดือนขึ้นไป” ¹⁶ ดังนั้นโมเสสจึงนับจำนวนคนตามคำของพระผู้เป็นเจ้า ดังที่พระองค์บัญชาไว้ ¹⁷ บุตรของเลวีชื่อ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี ¹⁸ บุตรของเกอร์โชนตามครอบครัวของพวกเขาชื่อ ลิบนีและชิเมอี ¹⁹ และบุตรของโคฮาทตามครอบครัวของพวกเขาชื่อ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล ²⁰ บุตรของเมรารีตามครอบครัวของพวกเขาชื่อ มัคลีและมูชี เขาเหล่านี้เป็นครอบครัวของชาวเลวีตามตระกูลของพวกเขา

²¹ ตระกูลลิบนีและตระกูลชิเมอีสืบเชื้อสายมาจากตระกูลเกอร์โชน คนเหล่านี้เป็นเชื้อสายของตระกูลชาวเกอร์โชน ²² นับชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไป มีจำนวนชาย 7,500 คน ²³ ตระกูลเกอร์โชนต้องไปตั้งค่ายอยู่ทางทิศตะวันตกหลังกระโจมที่พำนัก ²⁴ ผู้นำครอบครัวของเกอร์โชนคือ เอลียาสาฟบุตรลาเอล ²⁵ บุตรของเกอร์โชนปฏิบัติงานในกระโจมที่นัดหมายมีหน้าที่เกี่ยวกับกระโจมที่พำนัก กระโจม ที่คลุมกระโจม และม่านบังตาที่ประตูทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย ²⁶ และผ้าแขวนที่ลาน ม่านบังตาที่ประตูทางเข้าลานซึ่งอยู่รอบกระโจมที่พำนัก แท่นบูชา และเชือก และทุกสิ่งที่ใช้ในการปฏิบัติงาน

²⁷ ครอบครัวชาวอัมราม ครอบครัวชาวอิสฮาร์ ครอบครัวชาวเฮโบรน และครอบครัวชาวอุสซีเอลสืบเชื้อสายมาจากครอบครัวชาวโคฮาท คนเหล่านี้เป็นเชื้อสายของตระกูลชาวโคฮาท ²⁸ นับชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไป มีจำนวน 8,600 คนทำหน้าที่ดูแลสถานที่บริสุทธิ์ ²⁹ ครอบครัวชาวโคฮาทต้องไปตั้งค่ายอยู่ทางทิศใต้ด้านข้างกระโจมที่พำนัก ³⁰ ผู้นำครอบครัวของตระกูลโคฮาทคือเอลีซาฟานบุตรอุสซีเอล ³¹ ทำหน้าที่เกี่ยวกับหีบพันธสัญญา โต๊ะ คันประทีป แท่นบูชา และภาชนะของสถานที่บริสุทธิ์ที่พวกเขาใช้ปฏิบัติงาน ม่านบังตา และงานรับใช้สารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ³² หัวหน้าบรรดาผู้นำของชาวเลวีคือเอเลอาซาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต เขาควบคุมบรรดาผู้รับผิดชอบดูแลสถานที่บริสุทธิ์

³³ ครอบครัวชาวมัคลีและครอบครัวชาวมูชีสืบเชื้อสายมาจากครอบครัวชาวเมรารี คนเหล่านี้เป็นเชื้อสายของตระกูลชาวเมรารี ³⁴ นับชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไปมีจำนวน 6,200 คน ³⁵ ผู้นำบรรดาครอบครัวเมรารีคือศุรีเอลบุตรอาบีฮาอิล พวกเขาต้องไปตั้งค่ายอยู่ทางทิศเหนือของกระโจมที่พำนัก ³⁶ หน้าที่ซึ่งกำหนดให้แก่บรรดาบุตรของเมรารีเกี่ยวกับโครงสร้างกระโจมที่พำนัก คาน เสาหลัก ฐาน และเครื่องอุปกรณ์ทุกชิ้น อีกทั้งงานรับใช้สารพัดที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ³⁷ เสาหลักรอบลานพร้อมฐานกับหมุดและเชือก

³⁸ โมเสส อาโรน และบรรดาบุตรของอาโรนต้องไปตั้งค่ายอยู่เบื้องหน้าของกระโจมที่พำนักทางทิศตะวันออก เบื้องหน้ากระโจมที่นัดหมาย ด้านที่ดวงอาทิตย์ขึ้น พวกเขารับผิดชอบดูแลสถานที่บริสุทธิ์แทนชาวอิสราเอล ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย ³⁹ จำนวนผู้ชายชาวเลวีทั้งหมดที่โมเสสและอาโรนนับตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าตามลำดับครอบครัวของพวกเขา นับผู้ชายทุกคนตั้งแต่อายุ 1 เดือนขึ้นไปมีจำนวน 22,000 คน

⁴⁰ แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “จงนับจำนวนผู้ชายทุกคนที่เป็นบุตรหัวปีในบรรดาชาวอิสราเอลที่มีอายุ 1 เดือนขึ้นไป และจดรายชื่อไว้ ⁴¹ จงให้ชาวเลวีเป็นของเรา แทนบุตรหัวปีทุกคนของชาวอิสราเอลอายุตั้งแต่ 1 เดือนขึ้นไป และสัตว์เลี้ยงของชาวเลวีแทนลูกตัวแรกทุกตัวของสัตว์เลี้ยงของชาวอิสราเอล เราคือพระผู้เป็นเจ้า” ⁴² ดังนั้นโมเสสจึงนับจำนวนบุตรหัวปีของชาวอิสราเอลทุกคน ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชา ⁴³ บุตรชายหัวปีที่มีอายุ 1 เดือนขึ้นไปตามรายชื่อมีจำนวนรวมได้ 22,273 คน

⁴⁴ และพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสอีกว่า ⁴⁵ “จงเอาชาวเลวีมาแทนบุตรหัวปีของชาวอิสราเอลทุกคน และให้สัตว์เลี้ยงของชาวเลวีแทนสัตว์เลี้ยงของพวกเขา ชาวเลวีจะต้องเป็นของเรา เราคือพระผู้เป็นเจ้า ⁴⁶ บุตรหัวปีของชาวอิสราเอลมีจำนวนมากกว่าชาวเลวี 273 คน ฉะนั้นราคาค่าไถ่เกินจากจำนวนนั้น ⁴⁷ เจ้าก็จงเก็บเงิน 5 เชเขลต่อ 1 คน^[d] ตามมาตราน้ำหนักเงินของสถานที่บริสุทธิ์ 1 เชเขล หนัก 20 เก-ราห์ ⁴⁸ จงให้เงินจำนวนนั้นแก่อาโรนและบุตรของเขาเป็นราคาค่าไถ่ตามจำนวนของคนเกิน” ⁴⁹ ดังนั้นโมเสสจึงเอาเงินค่าไถ่จากคนที่เกินจากจำนวนที่ชาวเลวีไถ่ได้ ⁵⁰ ท่านเก็บเงินจากบุตรหัวปีของชาวอิสราเอลเป็นเงินหนัก 1,365 เชเขล ตามมาตราน้ำหนักของสถานที่บริสุทธิ์ ⁵¹ โมเสสมอบเงินจากการไถ่ตัวให้แก่อาโรนและบรรดาบุตรของท่าน ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า ดังที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาโมเสส

ชาวโคฮาท

4 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสและอาโรนว่า ² “จงจดทะเบียนสำมะโนประชากรของชาวโคฮาทในหมู่ชาวเลวีตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ³ จงนับจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุระหว่าง 30-50 ปีที่มารับใช้งานในกระโจมที่นัดหมาย ⁴ งานของชาวโคฮาทในกระโจมที่นัดหมายคือ ดูแลสิ่งบริสุทธิ์ที่สุด ⁵ ในยามที่ต้องเคลื่อนย้ายค่าย ให้อาโรนและบรรดาบุตรของเขาเข้าไปข้างในหยิบม่านกั้น ใช้ผ้าผืนนั้นคลุมหีบพันธสัญญา ⁶ ให้พวกเขาเอาหนังปลาโลมาหุ้มหีบ แล้วใช้ผ้าสีน้ำเงินล้วนคลุมทับ และสอดคานหามเข้าที่ ⁷ ให้พวกเขาใช้ผ้าสีน้ำเงินคลุมโต๊ะสำหรับขนมปังอันบริสุทธิ์ วางจาน ชาม ถ้วย และโถสำหรับเครื่องดื่มบูชา ขนมปังที่ถวายเป็นประจำก็ต้องวางไว้บนโต๊ะนั้นด้วย ⁸ ให้พวกเขาใช้ผ้าสีแดงสดคลุมเครื่องตั้งโต๊ะ และคลุมทับด้วยหนังปลาโลมาก่อนจะสอดคานหามเข้าที่ ⁹ ให้พวกเขาใช้ผ้าสีน้ำเงินคลุมคันประทีปที่ใช้เป็นแสงสว่าง ดวงประทีป กรรไกรตัดไส้ดวงประทีป ถาด และโถน้ำมันทั้งหมดที่ใช้ในการปฏิบัติงาน ¹⁰ พวกเขาต้องใช้หนังปลาโลมาห่อทับทุกสิ่ง และวางไว้บนแคร่ ¹¹ ให้พวกเขาใช้ผ้าสีน้ำเงินคลุมแท่นบูชาทองคำ และคลุมทับด้วยหนังปลาโลมาก่อนจะสอดคานหามเข้าที่ ¹² ให้พวกเขาใช้ผ้าสีน้ำเงินห่อภาชนะทุกชิ้นที่ใช้ในการปฏิบัติงานในสถานที่บริสุทธิ์ และใช้หนังปลาโลมาคลุมทับและวางไว้บนแคร่ ¹³ ให้พวกเขาเอาขี้เถ้าออกจากแท่นบูชา ใช้ผ้าสีม่วงคลุมแท่น ¹⁴ และให้เขาวางเครื่องใช้ประกอบทุกชิ้นไว้บนแท่น สิ่งที่ใช้ปฏิบัติงานที่นั่น เช่น ถาดเก็บถ่านร้อน ส้อม ช้อนตัก และอ่างน้ำ เขาต้องวางสิ่งเหล่านี้ไว้บนแท่นก่อน แล้วจึงใช้หนังปลาโลมาคลุม และสอดคานหามเข้าที่ ¹⁵ หลังจากที่อาโรนและบรรดาบุตรของเขาคลุมสิ่งของเครื่องใช้ของสถานที่บริสุทธิ์ทุกชิ้นเสร็จแล้ว ค่ายก็พร้อมที่จะเคลื่อนย้าย ชาวโคฮาทจะต้องเป็นผู้ยกหามสิ่งเหล่านี้ แต่ห้ามจับต้องสิ่งบริสุทธิ์ทั้งปวง มิฉะนั้นเขาจะต้องตาย ชาวโคฮาทต้องยกหามทุกสิ่งที่อยู่ในกระโจมที่นัดหมาย

¹⁶ ให้เอเลอาซาร์บุตรของอาโรนปุโรหิตเป็นผู้ดูแลเรื่องน้ำมันสำหรับจุดดวงประทีป เครื่องหอม เครื่องธัญญบูชาที่ถวายเป็นประจำ และน้ำมันเจิม เขาต้องดูแลกระโจมที่พำนักทั้งหมดและทุกสิ่งที่อยู่ในกระโจม รวมทั้งภาชนะอันบริสุทธิ์”

¹⁷ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสและอาโรนว่า ¹⁸ “อย่าทำลายเชื้อสายของตระกูลชาวโคฮาทไปจากชาวเลวี ¹⁹ จงกระทำตามนี้แล้วพวกเขาจะได้ไม่ตาย เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้สิ่งบริสุทธิ์ที่สุด อาโรนและบรรดาบุตรของเขาจะกำหนดหน้าที่ให้ผู้ชายแต่ละคนปฏิบัติ และรับผิดชอบงานของตน ²⁰ โดยจะต้องไม่มองสิ่งบริสุทธิ์เหล่านั้นโดยเด็ดขาด แม้เพียงชั่วขณะเดียวก็ไม่ได้ มิฉะนั้นเขาจะต้องตาย”

ชาวเกอร์โชน

²¹ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ²² “จงจดทะเบียนสำมะโนประชากรของชาวเกอร์โชนตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขาด้วย ²³ จงนับจำนวนผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่ 30-50 ปีที่มารับใช้งานของกระโจมที่นัดหมาย ²⁴ งานรับใช้ของตระกูลชาวเกอร์โชนที่เขาต้องปฏิบัติและรับผิดชอบมีดังนี้ ²⁵ พวกเขาต้องหามม่านของกระโจมที่พำนัก กระโจมที่นัดหมายกับที่คลุม และที่คลุมชั้นนอกเย็บด้วยหนังปลาโลมา ม่านบังตาที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย ²⁶ ผ้าแขวนที่ลานรอบกระโจมที่พำนักและแท่นบูชา ม่านบังตาที่ประตูทางเข้าลาน เชือกและเครื่องอุปกรณ์ทุกชิ้นที่ใช้ในงานรับใช้ ชาวเกอร์โชนต้องปฏิบัติงานที่จำเป็นเหล่านี้ทุกอย่าง ²⁷ งานรับใช้ของชาวเกอร์โชนในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นการรับผิดชอบหรืองานรับใช้ เขาต้องกระทำภายใต้การควบคุมของอาโรนและบรรดาบุตรของเขา และเจ้าจะต้องกำหนดงานแบกหามแก่พวกที่มีหน้าที่ดูแล ²⁸ นี่เป็นงานรับใช้ของครอบครัวชาวเกอร์โชน ณ กระโจมที่นัดหมาย หน้าที่การงานของพวกเขาต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของอิธามาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต

ชาวเมรารี

²⁹ จงนับจำนวนชาวเมรารีตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ³⁰ นับจำนวนผู้ชายทุกคนที่มีอายุ 30-50 ปีที่มารับใช้งานของกระโจมที่นัดหมาย ³¹ การงานรับใช้ของพวกเขาที่ต้องปฏิบัติที่กระโจมที่นัดหมายมีดังนี้คือ หามโครงสร้างกระโจมที่พำนัก คาน เสาหลัก และฐาน ³² อีกทั้งเสาหลักรอบลานพร้อมฐาน หมุดกระโจม และเชือก เครื่องอุปกรณ์ทุกชิ้นและทุกสิ่งที่ต้องใช้งาน กำหนดงานเจาะจงที่ผู้ชายแต่ละคนต้องแบกหาม ³³ นี่คืองานรับใช้ของครอบครัวชาวเมรารีเวลาเขาปฏิบัติงานในกระโจมที่นัดหมายภายใต้การควบคุมของอิธามาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต”

จำนวนคนในตระกูลเลวี

³⁴ โมเสส อาโรน และบรรดาหัวหน้าของมวลชนนับจำนวนชาวโคฮาทตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ³⁵ ที่มีอายุตั้งแต่ 30-50 ปีและได้มารับใช้งานในกระโจมที่นัดหมาย ³⁶ นับตามลำดับครอบครัวแล้วมีจำนวน 2,750 คน ³⁷ นี่คือจำนวนคนทั้งหมดที่อยู่ในครอบครัวชาวโคฮาทที่ปฏิบัติงานรับใช้ในกระโจมที่นัดหมาย โมเสสและอาโรนนับพวกเขาตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าโดยผ่านโมเสส

³⁸ ชาวเกอร์โชนถูกนับตามตระกูล และลำดับครอบครัวของเขา ³⁹ ผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่ 30-50 ปีที่มาปฏิบัติงานรับใช้ในกระโจมที่นัดหมาย ⁴⁰ นับตามตระกูล และลำดับครอบครัวแล้วมีจำนวน 2,630 คน ⁴¹ นี่คือจำนวนคนทั้งหมดที่อยู่ในครอบครัวชาวเกอร์โชนที่มาปฏิบัติงานในกระโจมที่นัดหมาย โมเสสและอาโรนนับพวกเขาตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า

⁴² ครอบครัวชาวเมรารีถูกนับตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ⁴³ ผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่ 30-50 ปีที่มาปฏิบัติงานในกระโจมที่นัดหมาย ⁴⁴ ถูกนับตามลำดับครอบครัวแล้วมีจำนวน 3,200 คน ⁴⁵ นี่คือจำนวนคนทั้งหมดที่อยู่ในตระกูลชาวเมรารี โมเสสและอาโรนนับพวกเขาตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า

⁴⁶ ดังนั้น โมเสส อาโรน และบรรดาหัวหน้าของอิสราเอลก็ได้นับชาวเลวีทุกคนตามตระกูล และลำดับครอบครัว ⁴⁷ ผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่ 30-50 ปีที่มาปฏิบัติงานรับใช้และหามกระโจมที่นัดหมาย ⁴⁸ มีจำนวน 8,580 คน ⁴⁹ ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าโดยผ่านโมเสส แต่ละคนได้รับมอบหมายงานและได้รับคำสั่งว่าจะต้องแบกหามสิ่งใด ด้วยการกระทำดังกล่าวพวกเขาถูกนับตามที่พระผู้เป็นเจ้าสั่งโมเสสไว้

ความบริสุทธิ์ของค่าย

5 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ² “จงสั่งชาวอิสราเอลว่า ให้คนที่เป็นโรคเรื้อนหรือมีสิ่งใดไหลออกทางร่างกาย หรือมีมลทินทางพิธีกรรมเนื่องจากแตะต้องซากศพ ก็ให้เขาออกไปจากค่าย ³ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย จงให้เขาออกไปจากค่าย เพื่อให้ค่ายของพวกเขาจะได้ไม่เป็นมลทิน เนื่องจากเราอยู่ท่ามกลางพวกเขา” ⁴ ชาวอิสราเอลกระทำตามนั้นคือ ให้พวกเขาออกไปจากค่าย พวกเขาก็ทำตามที่พระผู้เป็นเจ้าได้สั่งโมเสส

การจ่ายคืนเมื่อกระทำบาป

⁵ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ⁶ ‘เมื่อผู้ชายหรือผู้หญิงได้กระทำบาปอย่างที่มนุษย์กระทำกัน ถือว่าเป็นการไม่ภักดีต่อพระผู้เป็นเจ้า ผู้นั้นมีความผิด ⁷ และต้องสารภาพบาปที่ตนกระทำ โดยเขาต้องชำระคืนให้ครบตามความผิด และจะต้องเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งในห้าส่วนให้แก่ผู้กระทำผิด ⁸ แต่ถ้าบุคคลดังกล่าวไม่มีพี่น้องเป็นผู้รับคืน ปุโรหิตจะเป็นผู้รับแทน นอกเหนือจากแกะตัวผู้ที่ปุโรหิตใช้ในพิธีชดใช้บาปให้เขา ⁹ และของถวายบริสุทธิ์ทั้งปวงของชาวอิสราเอลที่นำมามอบแก่ปุโรหิตจะเป็นของปุโรหิต ¹⁰ ของถวายบริสุทธิ์ของทุกคนจะเป็นของปุโรหิต อะไรก็ตามที่เขามอบแก่ปุโรหิตจะเป็นของปุโรหิต’”

ภรรยาไม่ซื่อสัตย์

¹¹ แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ¹² “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘ถ้าภรรยาของชายใดผิดประเวณีและไม่ซื่อสัตย์ต่อเขา ¹³ นางมีเพศสัมพันธ์กับชายอื่นลับหลังสามี และไม่มีใครจับนางได้ แต่ก็ถือเป็นมลทิน แม้จะไม่มีพยานให้การปรักปรำนาง หรือไม่มีใครจับการกระทำของนางได้ ¹⁴ กรณีที่สามีเกิดหึงหวงนางขึ้นมา และนางมีมลทิน หรือแม้ว่าสามีเกิดหึงหวงนางทั้งๆ ที่นางไม่มีมลทิน ¹⁵ ชายคนนั้นต้องพาภรรยาของเขาไปยังปุโรหิต โดยจะต้องนำแป้งบาร์เลย์หนึ่งส่วนสิบเอฟาห์^[e]มาเป็นของถวาย ไม่ราดน้ำมันหรือกำยาน เพราะเป็นเครื่องธัญญบูชาแห่งความหวงแหนอันเป็นเครื่องธัญญบูชาแห่งการจารึกเพื่อเตือนใจในความผิด

¹⁶ ปุโรหิตจะให้นางยืน ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า ¹⁷ เขาจะหยิบโถดินเผาที่มีน้ำบริสุทธิ์ใส่ไว้ แล้วผสมฝุ่นที่หาได้จากพื้นกระโจมที่พำนักลงในน้ำ ¹⁸ หลังจากปุโรหิตให้นางยืน ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าแล้ว เขาจะให้นางปล่อยผมสยายลง ใส่เครื่องธัญญบูชาแห่งเครื่องเตือนใจในมือนาง ซึ่งเป็นเครื่องธัญญบูชาแห่งความหึงหวง ขณะที่ปุโรหิตถือน้ำแห่งความขมซึ่งนำการสาปแช่ง ¹⁹ แล้วปุโรหิตจะให้นางสาบาน และพูดกับนางว่า “หากว่าเจ้าไม่มีเพศสัมพันธ์กับชายใด และไม่ได้ผิดประเวณีหรือมีมลทินขณะที่สมรสอยู่กับสามีของเจ้า ก็ขอให้น้ำแห่งความขมที่นำการสาปแช่งอย่าได้ทำร้ายเจ้าเลย ²⁰ แต่ถ้าเจ้าผิดประเวณีขณะที่สมรสอยู่กับสามี ทำให้ตนมีมลทินโดยมีเพศสัมพันธ์กับชายอื่นนอกเหนือสามีของตน” ²¹ แล้วปุโรหิตจะให้นางกล่าวคำสาบานของการสาปแช่ง ปุโรหิตจะพูดกับนางว่า “พระผู้เป็นเจ้าแช่งสาปและให้คำปฏิญาณแก่เจ้าท่ามกลางชนชาติของเจ้า ถ้าพระผู้เป็นเจ้าทำให้ขาอ่อนของเจ้าง่อยเปลี้ยและท้องของเจ้าบวม ²² และน้ำนี้ซึ่งนำการสาปแช่งผ่านลงท้องของเจ้า ทำให้ท้องของเจ้าบวมและขาอ่อนของเจ้าง่อยเปลี้ย” และหญิงนั้นจะพูดว่า “อาเมน อาเมน”

²³ ปุโรหิตต้องเขียนคำสาปแช่งเหล่านี้ลงบนหนังสือม้วน แล้วแกว่งลงในน้ำแห่งความขมขื่น ²⁴ เขาจะให้หญิงคนนั้นดื่มน้ำแห่งความขมขื่นที่มีคำสาปแช่ง น้ำก็จะเข้าสู่ตัวนาง และเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ทรมานแสนสาหัส ²⁵ ปุโรหิตต้องเอาเครื่องธัญญบูชาแห่งความหึงหวงออกจากมือนาง โบกถวาย ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า และนำมาไว้ที่แท่นบูชา ²⁶ แล้วปุโรหิตต้องเอาเครื่องธัญญบูชา 1 กำมือเป็นของถวายที่เตือนความทรงจำ เพื่อเผาบนแท่นบูชา หลังจากนั้นเขาจะให้นางดื่มน้ำนั้น ²⁷ ถ้านางทำให้ตนมีมลทิน และไม่ซื่อสัตย์ต่อสามีของนาง เมื่อนางจำต้องดื่มน้ำที่มีคำสาปแช่งเข้าไป น้ำนั้นจะเข้าสู่ตัวนางและเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ทรมานแสนสาหัส ท้องของนางจะบวมและขาอ่อนจะง่อยเปลี้ย และนางจะเป็นคำสาปแช่งท่ามกลางชนชาติของนาง ²⁸ อย่างไรก็ตาม ถ้าหากว่าหญิงคนนั้นไม่ได้ทำตนให้มีมลทิน และนางบริสุทธิ์ นางก็จะมีอิสระและตั้งครรภ์ได้

²⁹ นี่คือกฎแห่งความหึงหวง เมื่อหญิงผิดประเวณีและมีมลทินขณะที่สมรสกับสามีของนาง ³⁰ หรือเมื่อสามีเกิดหึงหวงและเกิดความสงสัยในภรรยา ปุโรหิตต้องให้นางยืน ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า และใช้กฎนี้กับนางทุกประการ ³¹ และชายคนนี้จะไม่มีความผิด แต่หญิงคนนี้จะแบกรับความผิดของตน’”

ชาวนาศีร์

6 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ² “จงบอกชาวอิสราเอลว่า ‘ถ้าชายหรือหญิงต้องการสาบานตนอย่างเจาะจง ซึ่งเป็นคำสาบานของชาวนาศีร์เพื่อถวายตัวแด่พระผู้เป็นเจ้า ³ เขาต้องงดเหล้าองุ่นและสุรา เขาต้องไม่ดื่มน้ำส้มสายชูที่กลั่นจากเหล้าองุ่นหรือสุรา ไม่ดื่มน้ำองุ่น ไม่รับประทานองุ่นทั้งสดหรือแห้ง ⁴ ตลอดเวลาที่ถวายตัว เขาจะไม่รับประทานสิ่งที่กลั่นจากเถาองุ่นไม่ว่าจะเป็นเมล็ดหรือเปลือกองุ่นก็ตาม

⁵ ตลอดเวลาของคำสาบานที่เขาถวายตัว จะไม่มีมีดโกนแตะต้องศีรษะของเขาตราบจนระยะถวายตัวแด่พระผู้เป็นเจ้าจะจบสิ้นแล้ว เขาต้องบริสุทธิ์ เขาต้องไว้ผมยาว

⁶ ตลอดเวลาถวายตัวแด่พระผู้เป็นเจ้า เขาจะต้องไม่เฉียดใกล้คนตาย ⁷ ไม่ว่าจะเป็นบิดา มารดา หรือพี่น้องชายหญิงของเขา เขาต้องไม่ทำตนให้มีมลทินเพราะการตายของญาติเหล่านั้น เพราะเขาถวายตัวแด่พระเจ้าของเขาทั้งชีวิต ⁸ ตลอดเวลาถวายตัวของเขา เขาบริสุทธิ์ต่อพระผู้เป็นเจ้า

⁹ ถ้ามีผู้ใดตายกะทันหันต่อหน้าต่อตาเขา เขาทำให้ศีรษะที่เขาอุทิศเป็นมลทิน เขาก็ต้องโกนศีรษะในวันชำระตัว เขาต้องโกนศีรษะในวันที่เจ็ด ¹⁰ และในวันที่แปดเขาต้องนำนกเขา 2 ตัวหรือนกพิราบหนุ่ม 2 ตัวมาให้ปุโรหิตที่ประตูกระโจมที่นัดหมาย ¹¹ ปุโรหิตจะถวายตัวหนึ่งเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ส่วนอีกตัวเป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย เป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปให้แก่เขา เพราะเขากระทำบาปที่อยู่กับคนตาย และเขาจะทำให้ศีรษะของเขาบริสุทธิ์ในวันเดียวกันนั้น ¹² เขาจะอุทิศตนในวันถวายตัวแด่พระผู้เป็นเจ้า เขาต้องนำแกะตัวผู้ 1 ตัวอายุ 1 ปีเป็นของถวายเพื่อไถ่โทษ ฉะนั้นวันถวายตัวที่ผ่านมาไม่นับเพราะเขามีมลทินในระยะนั้น

¹³ เมื่อวันถวายตัวของเขาจบสิ้นแล้ว กฎสำหรับชาวนาศีร์มีดังนี้คือ ให้นำตัวเขามายังประตูกระโจมที่นัดหมาย ¹⁴ เขาต้องนำเครื่องสักการะมาถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า คือลูกแกะตัวผู้ 1 ตัวที่ปราศจากตำหนิอายุ 1 ปีเป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย แกะสาว 1 ตัวที่ปราศจากตำหนิอายุ 1 ปีเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป แกะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิเป็นของถวายเพื่อสามัคคีธรรม ¹⁵ พร้อมด้วยเครื่องธัญญบูชาของพวกเขา และเครื่องดื่มบูชา ขนมปังไร้เชื้อ 1 ตะกร้า อบด้วยแป้งชั้นเยี่ยมผสมน้ำมัน และขนมปังกรอบไร้เชื้อทาน้ำมัน ¹⁶ ปุโรหิตจะต้องถวายสิ่งเหล่านี้ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า และเขาจะถวายเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปและสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย ¹⁷ เขาจะต้องถวายขนมปังไร้เชื้อจากตะกร้า และแกะตัวผู้เป็นของถวายเพื่อสามัคคีธรรมแด่พระผู้เป็นเจ้า พร้อมด้วยเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชา ¹⁸ ชาวนาศีร์ต้องโกนศีรษะที่เขาอุทิศแล้วที่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย เขาจะต้องโยนผมทิ้งในไฟใต้ของถวายเพื่อสามัคคีธรรม ¹⁹ หลังจากชาวนาศีร์ได้โกนศีรษะที่เขาถวายเสร็จแล้ว ปุโรหิตจะต้องยื่นเนื้อสันขาหน้าของแกะตัวผู้ที่ต้มแล้ว พร้อมด้วยขนมไร้เชื้อ 1 ก้อน และขนมปังกรอบไร้เชื้อ 1 แผ่นจากตะกร้าให้เขารับไว้ในมือ ²⁰ แล้วปุโรหิตจะโบกของถวายเหล่านี้ขึ้นลง ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าเป็นเครื่องโบกอันบริสุทธิ์ซึ่งเป็นของปุโรหิต พร้อมด้วยส่วนอกที่โบกถวายและต้นขาที่ถวายแล้ว จากนั้นชาวนาศีร์ก็ดื่มเหล้าองุ่นได้

²¹ นี่เป็นกฎของชาวนาศีร์ที่ให้คำสาบาน มอบของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้าตามที่เขาได้ถวายตัว นอกจากสิ่งอื่นๆ ที่เขาพอจะมอบให้ได้ เขาต้องปฏิบัติตามคำสาบานซึ่งเป็นไปตามกฎของการถวายตัว’”

คำอวยพรแบบปุโรหิต

²² พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ²³ “จงบอกอาโรนและบรรดาบุตรของเขาว่า ‘จงให้พรชาวอิสราเอลดังนี้ จงพูดกับพวกเขาว่า

²⁷ แล้วพวกเขาจะประทับนามของเราไว้กับชาวอิสราเอล และเราจะให้พรแก่พวกเขา”

ของถวายในงานถวายที่พำนัก

7 เมื่อโมเสสจัดตั้งที่พำนักเสร็จแล้ว ท่านจะเจิมและชำระเครื่องใช้ทั้งหมดให้บริสุทธิ์ ท่านเจิมและชำระแท่นบูชารวมทั้งเครื่องใช้ประกอบทั้งหมดให้บริสุทธิ์ด้วย ² หัวหน้าของชาวอิสราเอลและหัวหน้าตระกูลซึ่งเป็นบรรดาหัวหน้าเผ่าและเป็นผู้บงการพวกที่ลงทะเบียนไว้ก็ถวายเครื่องบูชา ³ เครื่องบูชาที่พวกเขานำมาถวาย ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้ามีจำนวน 6 เล่มเกวียนและโค 12 ตัว 1 เล่มเกวียนจากผู้นำ 2 คน และโค 1 ตัวจากผู้นำแต่ละคน พวกเขาถวายสิ่งเหล่านี้ที่หน้ากระโจมที่พำนัก ⁴ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ⁵ “จงรับสิ่งเหล่านี้จากพวกเขา เพื่อใช้ในงาน ณ กระโจมที่นัดหมาย จงให้แก่ชาวเลวีแต่ละคนตามแต่งานที่เขารับใช้” ⁶ ดังนั้นโมเสสรับเกวียนกับโค และมอบให้แก่ชาวเลวี ⁷ ท่านให้ 2 เล่มเกวียนกับโค 4 ตัวแก่บรรดาบุตรของเกอร์โชนตามงานรับใช้ของเขา ⁸ และท่านให้ 4 เล่มเกวียนกับโค 8 ตัวแก่บรรดาบุตรของเมรารีตามงานรับใช้ของเขา พวกเขาอยู่ภายใต้การควบคุมของอิธามาร์บุตรของอาโรนปุโรหิต ⁹ แต่โมเสสไม่ได้ให้สิ่งใดแก่บุตรของโคฮาท เพราะพวกเขาต้องรับผิดชอบเรื่องการแบกหามสิ่งบริสุทธิ์ทั้งปวง ¹⁰ ในวันที่เจิมแท่นบูชา บรรดาหัวหน้าก็นำเครื่องบูชาสำหรับงานถวายมามอบที่หน้าแท่นบูชา ¹¹ เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสว่า “ในแต่ละวัน ให้หัวหน้า 1 คนนำของถวายของตนมาสำหรับงานถวายแท่นบูชา”

¹² ผู้ที่นำของถวายในวันแรกคือนาโชนบุตรอัมมีนาดับจากเผ่ายูดาห์ ¹³ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองจะบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ¹⁴ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ¹⁵ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ¹⁶ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ¹⁷ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของนาโชนบุตรของอัมมีนาดับ

¹⁸ ในวันที่สองเนธันเอลบุตรศุอาร์หัวหน้าเผ่าอิสสาคาร์นำของถวายของเขามา ¹⁹ สิ่งที่เขานำมาถวายคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ²⁰ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ²¹ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ²² แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ²³ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของเนธันเอลบุตรของศุอาร์

²⁴ ในวันที่สามเอลีอับบุตรเฮโลนหัวหน้าเผ่าเศบูลุนนำของถวายของเขามา ²⁵ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ²⁶ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ²⁷ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ²⁸ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ²⁹ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของเอลีอับบุตรของเฮโลน

³⁰ ในวันที่สี่เอลีซูร์บุตรเชเดเออร์หัวหน้าเผ่ารูเบนนำของถวายของเขามา ³¹ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ³² ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ³³ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ³⁴ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ³⁵ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของเอลีซูร์บุตรของเชเดเออร์

³⁶ ในวันที่ห้าเชลูมิเอลบุตรศูริชัดดัยหัวหน้าเผ่าสิเมโอนนำของถวายของเขามา ³⁷ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ³⁸ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ³⁹ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะอายุ 1 ปีสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁴⁰ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁴¹ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของเชลูมิเอลบุตรของศูริชัดดัย

⁴² ในวันที่หกเอลียาสาฟบุตรเดอูเอลหัวหน้าเผ่ากาดนำของถวายของเขามา ⁴³ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁴⁴ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁴⁵ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะอายุ 1 ปีสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁴⁶ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁴⁷ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของเอลียาสาฟบุตรของเดอูเอล

⁴⁸ ในวันที่เจ็ดเอลีชามาบุตรอัมมีฮูดหัวหน้าเผ่าเอฟราอิมนำของถวายของเขามา ⁴⁹ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁵⁰ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁵¹ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁵² แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁵³ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัว เป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของเอลีชามาบุตรของอัมมีฮูด

⁵⁴ ในวันที่แปดกามาลิเอลบุตรเปดาห์ซูร์หัวหน้าเผ่ามนัสเสห์นำของถวายของเขามา ⁵⁵ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁵⁶ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁵⁷ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁵⁸ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁵⁹ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัว เป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของกามาลิเอลบุตรของเปดาห์ซูร์

⁶⁰ ในวันที่เก้าอาบีดันบุตรกิเดโอนีหัวหน้าเผ่าเบนยามินนำของถวายของเขามา ⁶¹ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁶² ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁶³ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁶⁴ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁶⁵ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัวและลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัว เป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของอาบีดันบุตรของกิเดโอนี

⁶⁶ ในวันที่สิบอาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัยหัวหน้าเผ่าดานนำของถวายของเขามา ⁶⁷ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁶⁸ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁶⁹ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁷⁰ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁷¹ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของอาหิเยเซอร์บุตรของอัมมีชัดดัย

⁷² ในวันที่สิบเอ็ดปากีเอลบุตรโอครานหัวหน้าเผ่าอาเชอร์นำของถวายของเขามา ⁷³ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁷⁴ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁷⁵ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁷⁶ แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁷⁷ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของปากีเอลบุตรของโอคราน

⁷⁸ ในวันที่สิบสองอาหิราบุตรเอนันหัวหน้าเผ่านัฟทาลีนำของถวายของเขามา ⁷⁹ ของถวายของเขาคือ ถาดเงิน 1 ใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงิน 1 ใบหนัก 70 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ภาชนะทั้งสองบรรจุแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันสำหรับเครื่องธัญญบูชา ⁸⁰ ชามทองคำ 1 ใบหนัก 10 เชเขลบรรจุเครื่องหอม ⁸¹ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 1 ตัวสำหรับเผาเป็นของถวาย ⁸² แพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁸³ โค 2 ตัว แกะตัวผู้ 5 ตัว แพะตัวผู้ 5 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 5 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรม นี่เป็นของถวายของอาหิราบุตรของเอนัน

⁸⁴ ของถวายจากบรรดาหัวหน้าชาวอิสราเอลสำหรับงานถวายแท่นบูชาในวันที่มีการเจิมคือ ถาดเงิน 12 ใบ อ่างเงิน 12 ใบ ชามทองคำ 12 ใบ ⁸⁵ ถาดเงินแต่ละใบหนัก 130 เชเขล และอ่างเงินแต่ละใบหนัก 70 เชเขล รวมน้ำหนักเงินสำหรับภาชนะทั้งหมดได้ 2,400 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ ⁸⁶ ชามทองคำ 12 ใบที่บรรจุเครื่องหอมหนักใบละ 10 เชเขล ตามมาตราเชเขลของสถานที่บริสุทธิ์ รวมน้ำหนักทองที่ใช้ทำชามทั้งหมดได้ 120 เชเขล ⁸⁷ จำนวนสัตว์ทั้งหมดสำหรับเผาเป็นของถวายคือ โคหนุ่ม 12 ตัว แกะตัวผู้ 12 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 12 ตัว พร้อมกับเครื่องธัญญบูชา แพะตัวผู้ 12 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁸⁸ จำนวนสัตว์ทั้งหมดที่เป็นเครื่องสักการะเพื่อสามัคคีธรรมคือ โค 24 ตัว แกะตัวผู้ 60 ตัว แพะตัวผู้ 60 ตัว และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 60 ตัว สิ่งเหล่านี้เป็นของถวายสำหรับงานถวายแท่นบูชาหลังจากที่ได้เจิมแล้ว

⁸⁹ เมื่อโมเสสเข้าไปในกระโจมที่นัดหมายเพื่อสนทนากับพระองค์ ท่านได้ยินเสียงที่พูดกับท่านดังออกมาจากเบื้องบนของฝาหีบแห่งการชดใช้บาป ตรงระหว่างเครูบสองตัวบนหีบพันธสัญญา และท่านก็สนทนากับพระองค์

ดวงประทีป 7 ดวง

8 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ² “จงพูดกับอาโรนว่า ‘เวลาจัดตั้งดวงประทีป 7 ดวง จงให้แสงส่องทางด้านหน้าคันประทีป’” ³ อาโรนก็ปฏิบัติตาม ท่านจัดตั้งดวงประทีปให้แสงส่องทางด้านหน้าคันประทีปตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาโมเสส ⁴ และคันประทีปตีขึ้นตามนี้คือเป็นทองคำตีด้วยค้อน ทั้งเชิงและกลีบดอกก็ตีด้วยค้อน ท่านตีคันประทีปตามแบบที่พระผู้เป็นเจ้าได้ชี้แจงแก่โมเสสไว้แล้ว

การแต่งตั้งชาวเลวี

⁵ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า ⁶ “จงแยกชาวเลวีออกจากชาวอิสราเอลและทำตามพิธีเพื่อให้พวกเขาบริสุทธิ์ ⁷ เจ้าจงทำสิ่งเหล่านี้เพื่อทำให้พวกเขาบริสุทธิ์คือ จงใช้น้ำในพิธีชำระตัวประพรมพวกเขา ให้โกนขนทั่วกาย ซักเสื้อผ้าและชำระร่างกายให้สะอาด ⁸ ให้พวกเขาเอาโคหนุ่มกับเครื่องธัญญบูชา แป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมัน เจ้าจงเอาโคหนุ่มตัวที่สองเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป ⁹ จงพาชาวเลวีมายังด้านหน้าของกระโจมที่นัดหมาย และเรียกประชุมชาวอิสราเอลทั้งมวล ¹⁰ และเจ้าจงนำชาวเลวีมา ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า ให้ชาวอิสราเอลวางมือบนตัวชาวเลวี ¹¹ อาโรนต้องถวายชาวเลวี ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า ดั่งเครื่องโบกจากชาวอิสราเอล เพื่อพวกเขาจะได้พร้อมในการทำงานของพระผู้เป็นเจ้า ¹² ชาวเลวีจะวางมือบนหัวโค 2 ตัวนั้น แล้วเจ้าจงถวายตัวหนึ่งเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปแด่พระผู้เป็นเจ้า และอีกตัวเป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายในพิธีชดใช้บาปให้แก่ชาวเลวี ¹³ เจ้าจงกำชับให้ชาวเลวียืนที่ตรงหน้าอาโรนและบรรดาบุตรของเขา แล้วถวายชาวเลวีเป็นเครื่องโบกแด่พระผู้เป็นเจ้า

¹⁴ เจ้าจงแยกชาวเลวีออกจากชาวอิสราเอล และชาวเลวีจะเป็นของเรา