The Daily Audio Bible

¹⁰ शत्रुहरूले आफ्ना हात फैलाएका छन्।
    तिनीहरूले उसका सबै बहुमूल्य चीजहरू लगेका छन्।
हे परमप्रभु! विदेशी जातिहरू उसको मन्दिरभित्र पसेको देखी,
    तपाईंले भन्नुभएको थियो,
कि ती मानिसहरू हामीहरूसँग मिसिनु हुँदैन।
¹¹ यरूशलेमका सारा मानिसहरू विलाप गरिरहेकाछन्।
    उसका सबै मानिसहरू भोजन खोज्दैछन्।
तिनीहरूले आफ्नो सारा सुन्दर चीजहरू,
    खाने कुराहरूसित साट्दैछन्।
तिनीहरूले यसो गर्दैछन् ताकि तिनीहरू बाँच्न सकुन्।
    यरूशलेम भन्छे, “हेर्नुहोस्, परमप्रभु मलाई हेर्नुहोस्।
    म तुच्छ ठानिन्छु।
¹² यताबाट भएर जाने सबै मानिसहरू,
    तिमीहरू पर्वाह गर्दैनौ।
तर म प्रति हेर्नुहोस्,
    के मेरो जस्तो पीडा कसैको छ?
    जुन मलाई आई पर्यो?
    के त्यहाँ मेरो जस्तै पीडा,
परमप्रभुले अरू कसैलाई दिनु भएको छ र?
    उहाँले मलाई क्रोधको समयमा दण्ड दिनु भएको छ।
¹³ परमप्रभुले माथिबाट आगो पठाउनु भयो।
    त्यो आगो मेरो हड्डीहरू भित्र पस्यो।
उहाँले मेरो खुट्टातिर जाल फिँजाउनु भयो।
    उहाँले मलाई फर्काउनु भयो
र मलाई बाँझो भूमि तुल्य बनाउँनु भयो।
    म दिनभरि शिथिल भएँ।

¹⁴ “मेरा पापहरू जुवाजस्तै बाँधिएका छन्।
    ती पापहरू परमप्रभुकै हातद्वारा बाँधिएका छन्।
परमप्रभुको जुवा मेरो गर्दनमाथि छ।
    परमप्रभुले मलाई कमजोर बनाउनु भएको छ।
जुन मानिसहरूको विरूद्ध म उठ्न सक्तिनँ
    परमप्रभुले मलाई नै ती मानिसहरूकहाँ सुम्पिनुभएको छ।
¹⁵ “शहरमा भएका मेरा बलिया सिपाहीहरूलाई
    परमप्रभुले रद्द गर्नु भएको थियो।
अनि परमप्रभुले मेरो विरोधमा मानिसहरूको एक समूह पठाउनु भयो।
    उहाँले ती मानिसहरू
मेरा जवान सिपाहीहरूलाई मार्न पठाउनुभयो।
    कोलमा परमप्रभुले यहूदाकी छोरीलाई दाख पेले झैं पेल्नुभयो।

¹⁶ “म यी सारा घटनाहरूको शोक मनाइ रहेको छु।
    मेरो आखाँहरूबाट आँसुको धारा बग्छन्।
तर त्यहाँ मलाई सान्त्वना दिन मेरो नजीक कोही छैन।
    मलाई सान्त्वना दिन सक्ने त्यहाँ कोहि छैन।
मेरा नानीहरू बाँझो भूमि जस्तै छन्।
    तिनीहरू यस्ता भए किनभने तिनीहरूका शत्रुले तिनीहरूलाई जिते।”

¹⁷ सियोनले आफ्ना हातहरू फैलाई
    तर त्यहाँ उसलाई सान्त्वना दिन कोही पनि आएनन्।
परमप्रभुले याकूबका शत्रुहरूलाई
    आदेश दिनुभएको थियो।
परमप्रभुले शहर वरिपरि तिनीहरूलाई घेर्ने आदेश दिनु भएको थियो।
    यरूशलेम उसका ती शत्रुहरू माझ केही मात्रामा कलंकित भई।
¹⁸ अब यरूशलेमले भन्छे, “मैले परमप्रभुको आदेश उल्लंघन गरें।
    यसर्थ परमप्रभुलाई ती कुराहरू गर्ने अधिकार छ।
यसकारण तिमीहरू सबैले सुने।
    हेर मेरा पीडाहरू।
मेरा सबै तरूणी र तन्देरिहरूलाई कैदी बनाइयो।
¹⁹ मैले आफ्ना प्रेमीहरूलाई बोलाएँ।
    तर तिनीहरूले मलाई धोका दिए।
मेरा पूजाहारीहरू र मेरा ज्ञानी मानिसहरू यही शहरमा मरे।
तिनीहरू खानाको खोजीमा थिए।
    तिनीहरूले आफूलाई जिउँदो राख्न चाहन्थें।

²⁰ “हे परमप्रभु मलाई हेर्नुहोस्!
म दु:खमा परेकोछु!
    मेरो प्राण अस्वस्थ छ।
मेरो हृदय अस्वस्थ छ
    किनभने म विद्रोही भएको छु।
मेरा नानीहरू सडकमा तरवारले काटिएर मारिए।
    घर भित्र मृत्युशोक व्याप्त छ।

²¹ “मेरो कुरा सुन, किनभने म पीडाले रूँदै छु।
    मलाई सान्त्वना दिने कोही पनि छैन।
सबै शत्रुहरूले मेरो दुर्बलताहरूको बारेमा थाहा पाइसकेकाछन।
    त्यसेले तिनीहरू सुखी छन्।
किनभने तपाईंले मलाई यस्तो गर्नु भयो।
    तिनीहरू सुखी छन् तपाईंले भन्नुभयो कि,
मेरा शत्रुहरूलाई तपाईंले दण्ड दिनुहुनेछ।
    अब तपाईंले जे भन्नुभएको थियो त्यो गर्नुहोस्।
अब त्यही गर्नुहोस्।
    मेरा शत्रुहरू पनि अहिले मेरो जुन अवस्था छ,
त्यही अवस्थामा होउन्।

²² “मेरा शत्रुहरू कति दुष्ट छन्, हेर्नुहोस्,
    तपाईंले उनीहरूसित त्यस्तो व्यवहार गर्न सक्नु हुन्छ,
    मैले जस्तो पाप गरेको थिएँ मसित त्यस्तो व्यवहार गर्नु भएको थियो,
तिनीहरू संग पनि त्यस्तौ गर्नु होस्।
    किनभने मेरो हृदय निर्बल छ, म व्यावस्थामा कराइरहेकीछु।”

⁵ परमप्रभु शत्रु जस्तै हुनु भएकोछ।
    उहाँले इस्राएलका सबै राजमहलहरू
र सबै किल्लाहरू
    निल्नु भएकोछ।
उहाँले यहूदाको छोरीलाई,
    यस्तो दु:खी र मृत्युमा रूने बनाउनु भयो।

⁶ परमप्रभुले आफ्नो पाल यसरी उखाल्नु भयो,
    मानौ त्यो एउटा बगैंचा हो।
जुन ठाँउमा मानिसहरू भेला भएर उहाँको पूजा गर्थे,
    उहाँले त्यस ठाउँलाई ध्वंश पार्नु भएको छ।
उनीहरू कुनै विशेष पवित्र दिन सियोनमा विशेष सम्मेलन गर्थे।
    परमप्रभुले मानिसहरूलाई भुल्न लगाउनु भयो।
परमप्रभुले राजा र पूजाहारीलाई त्याग्नु भयो।
    किनभने उहाँ रिसाउनु भएको थियो र त्याग्नु भएको हो।
⁷ परमप्रभुले आफ्नो वेदी त्याग गर्नु भयो,
    उहाँले आफ्नो उपासनाको पवित्र स्थान पनि त्याग्नु भयो।
उहाँले शत्रुलाई यरूशलेम राजप्रसादहरूका
    पर्खाल पनि ढाल्न लगाउनु भयो।
परमप्रभुको भवनमा शत्रुहरू आनन्दले चित्कार गर्न लागे।
    उनीहरूको चित्कारले छुट्टीको जस्तो परिवेश बनिएको थियो।
⁸ परमप्रभुले सियोनकी छोरीको पर्खाललाई
    ध्वंश गर्ने योजना गर्नुभयो।
त्यसकारण उहाँले ती पर्खालहरू
    ध्वंश गर्नु पर्ने ठाउँमा
चिन्ह लगाउन गजले नाप्नु भयो।
    त्यस पछि तिनीहरू सबै भत्के।

⁹ यरूशलेमका सबै फाटकहरू भूइँमा भासिए।
    यहाँले फाटकका सबै डण्डाहरू टुक्राई धुलो पार्नुभयो।
उहाँका राजा र राजकुमारहरू अरू कुनै राष्ट्रमा छन्।
    उनीहरूलाई अब शिक्षा दिइने छैन।
र यरूशलेमका अगमवक्ताहरूले पनि परमप्रभुबाट कुनै दर्शन पाएनन्।

¹⁰ सियोनका सबै बूढा-प्रधानहरू भूइँमा बसिरहेका छन्।
    उनीहरू भूइँमा चुपचाप बसिरहेका छन्।
उनीहरूले आफ्नो टाउकोमा धूलो हाले,
    अनि भाङ्ग्राको लुगा लगाएका छन्।
यरूशलेमका तरूणीहरू दु:खले टाउको भूइँमा झुकाएकाछन्।

¹¹ मेरो आँखा रोएर राता भएका छन् र फुलेका छन्।
    मेरो हृदय दु:खीरहेकोछ।
मेरो हृदय भूइँमा खनिए झैं अनुभव गर्छु।
मेरा मानिसहरू नष्ट भएकाले मलाई यस्तो अनुभव भएको हो।
नानीहरू र दूधे शिशुहरू मूर्छा पर्दैछन्।
    उनीहरू शहरका गल्लीहरूमा मूर्छा पर्दैछन्।
¹² जब आफ्ना आमाहरूका काखमा नानीहरूको प्राण शिथिल हुँदै जान्छ
    तिनीहरू आफ्ना आमालाई सोध्छन्,
“रोटी र दुध कहाँ छन्?”
¹³ सियोनको छोरी तिमीहरूलाई म कोसित तुलना गरूँ?
    हे सियोनकी कन्या-छोरी तिमीलाई म कोसित तुलना गरूँ?
म तिमीहरूलाई कसरी सुख शान्ति दिनसक्छु।
    तिमीहरूको विनाश समुद्र झैं विशाल छ।
तिमीहरूलाई कसले जाती पार्न सक्छ?

¹⁴ तेरा अगमवक्ताहरूले तेरोलागि केहि देखेका थिए।
    तर उनीहरूको दर्शनहरू झूटो थियो।
सुधारका निम्ति तिनीहरूले
    तेरो दोष देखाएनन्।
तिनीहरूले तेरो विषयमा प्रचार गरे
    तर तिनीहरूले तँलाई शुद्ध मूर्ख बनाए।

¹⁵ त्यो बाटो हिँड्ने कुनै पनि मानिसले,
    अचम्मले थप्पडी मार्छन्।
तिनीहरूले यरूशलेमका छोरीलाई सिट्टी बजाउँछन्
    र टाउको हल्लाउँछन्।
उनीहरूले सोध्छन, “के जुन शहरलाई मानिसहरूले ‘परम सुन्दर शहर’
    र ‘सारा पृथ्वीको आनन्द’ भन्ने गर्थे त्यो यही शहर हो?”

¹⁶ तेरा सबै शत्रुहरू तँलाई खिसि गर्छन।
    तिनीहरू सिट्टी बजाउँछन् र दाह्रा किट्दै भन्छन्,
“हामी पूर्णरूपले ध्वंश भएका छौं।
    साँच्चै आज त्यही दिन हो,
जुन दिनको आशा हामीले गरेका थियौं।
    अन्तमा हामीले आज त्यही देखिरहेका छौं,
    जो हामीले सोचेका थियौं।”

¹⁷ परमप्रभुले त्यही काम गर्नुभयो,
    जो उहाँले परिकल्पना गर्नुभएको थियो।
उहाँले त्यही काम गर्नुभयो,
    जो उहाँले हामीहरूलाई गर्छु भन्नु भएको थियो।
उहाँले त्यहि गर्न भयो जो धैरे समय वहाँले गर्नु चाहानुहुन्थ्यो।
    उहाँले कुनै दया नदेखिाईकन नष्ट गर्नु भयो।
तिम्रो यो अवस्था देखेर तिम्रो शत्रुहरू अत्यन्तै खुशी भए।
    उहाँले तिम्रो शत्रुहरूलाई अत्यन्तै बलियो बनाउनुभयो।

¹⁸ परमप्रभुको सामुने अन्तर हृदयबाट क्रन्दन गर।
    हे सियोनकी छोरी तेरो पर्खालहरू
    आँसुको खोला जस्तै बग्न दे।
रात-दिन तेरो आँसु बग्न दे।
    तेरो आँखालाई नरोक शान्त हुन नदे!

¹⁹ उठ! राती रोऊ! रातको प्रत्येक पहरको शुरूमा रोऊ।
    हृदयलाई परमप्रभुको समीप पोखाऊ।
परमप्रभुसँग प्रार्थनाको लागि हात उचाल।
    आफ्ना नानीहरूको जीवनका निम्ति प्रार्थना गर।
भोकले बेहोस भएका नानीहरूलाई जीवनदान दिने प्रार्थना गर।
    उनीहरू शहरका बाटो-घाटोमा खाना बिनानै बेहोस हुँदैछन्।

²⁰ हे परमप्रभु! मलाई हेर्नु होस्, हेर्नुहोस्,
    म को हुँ, जसलाई तपाईंले यस्तो व्यवहार गर्नु हुँदैछ?
म तपाईंलाई एउटा प्रश्न गर्न चाहन्छु,
    “के आफूले जन्माएको शिशुलाई नै स्त्रीले खान्छे र?
के तिनीहरूले हुर्काएको नानीहरूलाई नै खान्छन् र?
    के पूजाहारी र अगमवक्ताहरूलाई परमप्रभुको मन्दिरमा मार्नै पर्छ?”
²¹ गल्लीहरूमा जवानहरू,
    र बूढा मानिसको लाशहरू लडिरहेकाछन्।
तरूणी अनि तन्देरीहरू तरवारले बराबरी काटिए।
    परमप्रभु जब तपाईं रिसाउनु भयो,
तब तिनीहरूलाई मार्नु भयो।
    कुनै दया नदेखाइकन तपाईंले तिनीहरूको नष्ट गर्नु भयो।

²² तपाईंले चारैतिरबाट मकहाँ,
    आतङकलाई निम्ताउनु भयो।
तपाईंले आतंकलाई कुनै पर्वका दिन जस्तै
    गरेर निम्ताउनु भयो।
कुनै त्यक्ति पनि परमप्रभुको क्रोधबाट
    बाँच्न सकेन जसलाई,
हुर्काइ बढाई गरेकी थिएँ,
    मेरा शत्रुहरूले तिनीहरूलाई मारे।

⁶ म मानिसहरूलाई संसारभरि नै हेर्नेछु जसमाथि भरोसा गर्न सकिन्छ
    अनि तिनीहरूलाई मात्र मेरो सेवा गर्न दिन लाउने छु।
    खाली त्यस्ता मानिसहरू मात्र मेरो दासहरू हुन सक्छन् जो शुद्ध जीवन जिउँछ।
⁷ म मेरो घरमा झूटाहरू बस्न दिने छैन।
    म झूट बोल्नेहरूलाई आफू नजिक बस्न दिने छैन।
⁸ यस देशमा बसिरहेका दुष्ट मानिसहरूलाई सधैँ नाश गर्नेछु।
    परमेश्वरको शहरबाट जानलाई म ती सब दुष्टहरूलाई बाध्य पार्नेछु।