The Daily Audio Bible

Jozua verovert het noorden van Kanaän

11 Koning Jabin van Hazor hoorde dit allemaal. Hij stuurde onmiddellijk een boodschap aan koning Jobab van Madon, de koning van Simron, de koning van Achsaf ² en de koningen die in het noorden in de bergen woonden, in de vlakte ten zuiden van Kinnerot, in het dal en in de heuvels van Dor in het westen, ³ naar de Kanaänieten in het oosten en in het westen, de Amorieten, de Hetieten, de Perezieten, de Jebusieten in de bergen en de Hevieten aan de voet van de Hermon, in de streek van Mizpa. ⁴ Zij verzamelden al hun legers tot één groot leger, zo ontelbaar als het zand langs de zee. Het had heel veel paarden en strijdwagens. ⁵ Al die koningen kwamen bij het water van de Merom bij elkaar om als één groot leger tegen Israël te strijden.

⁶ Toen zei de Heer tegen Jozua: "Wees niet bang voor hen. Morgen om deze tijd zal Ik hen allemaal voor jullie verslagen hebben. Maak hun paarden kreupel^[a] en verbrand hun strijdwagens." ⁷ Jozua viel hen met zijn leger onverwachts aan bij het water van de Merom. ⁸ En de Heer gaf hen in de macht van Israël. Ze versloegen hen en achtervolgden hen tot aan Groot-Sidon en Misrefot-Maïm en in oostelijke richting tot het Mizpa-dal. Ze doodden iedereen en lieten niemand van hen over. ⁹ Jozua deed wat de Heer gezegd had: hij maakte de paarden kreupel en verbrandde de strijdwagens.

¹⁰ Daarna ging Jozua terug en veroverde Hazor. Hij doodde de koning. Hazor was in die tijd het belangrijkste van al deze koninkrijken. ¹¹ Jozua doodde alle bewoners van Hazor en stak daarna de stad in brand. Hij liet niemand in leven. ¹² Verder veroverde Jozua alle steden van deze koningen. Hij doodde iedereen, zoals Mozes, de dienaar van de Heer, bevolen had. ¹³ Maar de steden die op de heuvels lagen, stak hij niet in brand. Alleen Hazor werd verbrand. ¹⁴ De Israëlieten namen uit al deze steden de hele buit en al het vee mee. Maar alle mensen doodden ze. Ze lieten niemand in leven. ¹⁵ Jozua deed alles wat de Heer aan Mozes bevolen had en wat Mozes daarna aan Jozua bevolen had.

¹⁶ Zo veroverde Jozua het hele land: de bergen, het hele Zuiderland, het hele land van Gosen, het dal, de vlakte en de bergen en het dal van Israël, ¹⁷ vanaf de Kale Bergen die lopen in de richting van Seïr, tot aan Baäl-Gad in het dal van de Libanon, aan de voet van de Hermonbergen. Al hun koningen nam hij gevangen en doodde hij. ¹⁸ Lange tijd heeft Jozua tegen al deze koningen gevochten. ¹⁹ Geen enkele stad bood de Israëlieten vrede aan, behalve de Hevieten die in Gibeon woonden. Alle steden werden met geweld veroverd. ²⁰ Want de Heer had hen koppig gemaakt, zodat ze steeds tegen Israël streden. Gods bedoeling was dat de Israëlieten hen zonder genade zouden doden en vernietigen, zoals Hij aan Mozes bevolen had. ²¹ In die tijd doodde Jozua alle Enakieten^[b] in de bergen: in Hebron, Debir en Anab, in het hele berggebied van Israël. Hun steden heeft hij verwoest. ²² Er bleef in het hele land van de Israëlieten geen enkele Enakiet over, behalve in Gaza, Gat^[c] en Asdod.

²³ Zo veroverde Jozua het hele land. Hij deed alles zoals de Heer het Mozes bevolen had. Daarna verdeelde hij het land onder de verschillende stammen. Voortaan zou het land van hen zijn. En het land rustte uit van de strijd.

Lijst van de overwonnen koningen

12 De Israëlieten hebben eerst het land veroverd aan de oostkant van de Jordaan. Namelijk het hele gebied vanaf de beek de Arnon tot aan de Hermonbergen en de hele vlakte. Daar overwonnen ze twee koningen. ² De eerste koning was koning Sihon van de Amorieten, die in Hesbon woonde. Hij heerste vanaf Aroër, dat aan de oever van de beek de Arnon ligt, aan het middendeel van de beek, en over de helft van Gilead tot aan de beek de Jabbok, de grens met de Ammonieten, ³ en over de vlakte tot aan de oostkant van het meer van Kinnerot en tot aan de oostkant van de zee van de vlakte, de Zoutzee, in de richting van Bet-Jesimot en in zuidelijke richting tot aan Asdot-Pisga. ⁴ De tweede koning was koning Og van Bazan. Hij was één van de laatste reuzen. ⁵ Hij woonde in Astarot en Edreï en heerste over de Hermonbergen, Salka en heel Bazan tot aan het gebied van de Gezurieten en de Maächatieten, en over de andere helft van Gilead, tot aan het gebied van koning Sihon. ⁶ Mozes, de dienaar van de Heer, heeft hen met de Israëlieten verslagen. Hun land gaf hij aan de stammen van Ruben en Gad en aan de halve stam van Manasse.

⁷ De volgende koningen heeft Jozua met Israël verslagen aan de westkant van de Jordaan. Hun gebied liep van Baäl-Gad in het dal van de Libanon tot de Kale Bergen, die oplopen in de richting van Seïr. Hun land gaf Jozua aan de Israëlieten. Hij verdeelde het onder de verschillende stammen en families. ⁸ Dat land lag in de bergen, in het dal, in de vlakte, op de hellingen, in de woestijn en in het Zuiderland. Het was het land van de Hetieten, de Amorieten, de Kanaänieten, de Perezieten, de Hevieten en de Jebusieten.

⁹ De overwonnen koningen waren: de koning van Jericho. De koning van Ai bij Bet-El. ¹⁰ De koning van Jeruzalem. De koning van Hebron. ¹¹ De koning van Jarmut. De koning van Lachis. ¹² De koning van Eglon. De koning van Gezer. ¹³ De koning van Debir. De koning van Geder. ¹⁴ De koning van Horma. De koning van Harad. ¹⁵ De koning van Libna. De koning van Adullam. ¹⁶ De koning van Makkeda. De koning van Bet-El. ¹⁷ De koning van Tappua. De koning van Hefer. ¹⁸ De koning van Afek. De koning van Lassaron. ¹⁹ De koning van Madon. De koning van Hazor. ²⁰ De koning van Simron-Meron. De koning van Achsaf. ²¹ De koning van Taänach. De koning van Megiddo. ²² De koning van Kedes. De koning van Jokneam bij de Karmel. ²³ De koning van Dor bij Nafat-Dor. De koning van Gojim bij Gilgal. ²⁴ De koning van Tirza. Samen 31 koningen.

Jezus geneest tien mannen met een besmettelijke huidziekte

¹¹ Op weg naar Jeruzalem trok Jezus door Samaria en Galilea. ¹² Toen Hij ergens in een dorp was, kwamen daar tien mannen naar Hem toe die een besmettelijke huidziekte hadden.^[a] Ze bleven op een afstand staan. ¹³ Daar riepen ze: "Jezus, Meester, help ons alstublieft!" ¹⁴ Jezus keek hen aan en zei tegen hen: "Ga naar de priester. Laat hem zien dat jullie weer gezond zijn."^[b] Terwijl ze onderweg waren naar de priester, werden ze gezond. ¹⁵ Eén van hen kwam terug toen hij zag dat hij was genezen. Hij prees God luid. ¹⁶ Hij liet zich voor Jezus' voeten op zijn knieën vallen om Hem te bedanken. Dit was een man uit Samaria. ¹⁷ Jezus antwoordde: "Alle tien de mannen zijn toch gezond geworden? Waar zijn dan de andere negen? ¹⁸ Is er dan niemand anders terug gekomen om God te prijzen, dan alleen deze man die niet eens een Jood is?"^{[c] 19} En Hij zei tegen hem: "Sta op, je geloof heeft je gered."

Het eind van de tijd

²⁰ De Farizeeërs vroegen aan Jezus wanneer het Koninkrijk van God zou komen. Jezus antwoordde: "Het Koninkrijk van God komt niet zó, dat je het kan zien. ²¹ Je zal niet kunnen zeggen: 'Kijk, hier is het,' of: 'Kijk, daar is het!' Want het Koninkrijk van God is binnenín jullie."

²² Tegen zijn leerlingen zei Hij: "Er komt een tijd dat jullie ernaar zullen verlangen één dag van de Mensenzoon te zien, maar jullie zullen die niet zien. ²³ En de mensen zullen tegen jullie zeggen: 'Kijk, daar is het!' of: 'Kijk, hier is het!' Ga er niet heen en geloof hen niet. ²⁴ Want zoals de bliksem van de ene kant tot de andere kant de hemel verlicht, zó zal de Mensenzoon zijn op de dag dat Hij komt. ²⁵ Maar eerst moet Hij veel lijden, en de mensen van deze tijd zullen niets met Hem te maken willen hebben maar Hem doden.

²⁶ In de tijd van de Mensenzoon zal precies hetzelfde gebeuren als in de tijd van Noach. ²⁷ De mensen gingen gewoon hun gang. Ze aten en dronken en trouwden, tot op de dag dat Noach in de boot ging. Toen kwam de grote overstroming en ze verdronken allemaal. ²⁸ En er zal hetzelfde gebeuren als in de tijd van Lot. De mensen hadden het druk met eten, drinken, kopen en verkopen, planten en bouwen. ²⁹ En op de dag dat Lot uit Sodom vluchtte, regende er vuur en zwavel uit de hemel en ze werden allemaal gedood. ³⁰ Hetzelfde zal gebeuren op de dag waarop de Mensenzoon zal komen. ³¹ Als je die dag op het dak van je huis bent, moet je niet naar binnen gaan om spullen op te halen. En als je in het veld bent, moet je niet eerst naar huis teruggaan. ³² Denk aan wat er met de vrouw van Lot gebeurde!^{[d] 33} Als je probeert je leven te redden, zul je het verliezen. Maar als je je leven opgeeft, zul je juist leven krijgen. ³⁴ Ik zeg jullie dat er die nacht twee mensen in één bed zullen liggen. En de één zal plotseling worden meegenomen, de ander niet. ³⁵ Twee vrouwen zullen samen graan aan het malen zijn. De één zal plotseling meegenomen worden, de ander niet. ³⁶ Twee mensen zullen op het land werken. De één zal plotseling meegenomen worden, de ander niet." ³⁷ Ze antwoordden: "Waar is dat, Heer?" Hij zei tegen hen: "Let op: Waar een dood dier ligt, daar zullen de gieren zich verzamelen."

Psalm 84

¹ Een lied voor de Korachieten,^[a] op de wijs van 'De Gittit'. Voor de leider van het koor.