เราจะทำให้งานฉลองเทศกาลกลับกลายเป็นการร้องคร่ำครวญ และการร้องเพลงของพวกเจ้ากลับกลายเป็นการร้องรำพัน เราจะให้พวกเจ้าทุกคนคาดเอวด้วยผ้ากระสอบ และให้ศีรษะของพวกเจ้าทุกคนล้าน เราจะทำให้เวลานั้นเป็นเหมือนการร้องคร่ำครวญถึงบุตรชายเพียงคนเดียว และจบสิ้นด้วยวันอันขมขื่น”

เราจะเปลี่ยนการเฉลิมฉลองของเจ้าให้กลายเป็นเวลาเศร้าหมอง และเปลี่ยนเสียงเพลงของเจ้าให้กลายเป็นเพลงไว้ทุกข์ เราจะทำให้เจ้าต้องสวมใส่ผ้ากระสอบรอบเอวของเจ้าทุกคน และจะทำให้พวกเจ้าต้องโกนหัวเพราะเศร้าโศกเสียใจ เราจะทำให้ความเศร้าโศกนั้นเหมือนเศร้าโศกที่สูญเสียลูกชายเพียงคนเดียวไป วันเวลานั้นจะขมขื่นถึงที่สุด”

เราจะเปลี่ยนเทศกาลทางศาสนาของเจ้าให้เป็นการไว้ทุกข์ และการร้องเพลงทั้งปวงของเจ้าให้เป็นการร่ำไห้ เราจะทำให้พวกเจ้าทุกคนสวมเสื้อผ้ากระสอบ และโกนผม เราจะทำให้ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนช่วงไว้ทุกข์ให้ลูกโทน และให้วาระสุดท้ายเป็นดั่งวันอันขมขื่น”