ให้บรรดาปุโรหิต บรรดาผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้า ร้องไห้ระหว่างห้องมุขและแท่นบูชา และพูดดังนี้ว่า “โอ พระผู้เป็นเจ้า ขอพระองค์ไว้ชีวิตชนชาติของพระองค์เถิด และอย่าทำให้ผู้สืบมรดกของพระองค์เป็นที่ดูหมิ่น เป็นดั่งคำเปรียบเปรยในสุภาษิตท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ทำไมพวกเขาจึงจะพูดในท่ามกลางบรรดาชนชาติดังนี้ว่า ‘พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน’”

ให้พวกนักบวชที่เป็นผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ ร้องไห้ระหว่างเฉลียงและแท่นบูชา และให้พวกเขาพูดว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอให้สงสารคนของพระองค์ด้วยเถิด ขออย่าให้ทรัพย์สินส่วนตัวของพระองค์ถูกหัวเราะเยาะ อย่าให้ชนชาติต่างๆมองคนของพระองค์เป็นตัวตลก และอย่าให้พวกเขาพูดได้ว่า ‘พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน’”

ให้ปุโรหิตผู้ปฏิบัติงานอยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า ร่ำไห้อยู่ระหว่างมุขพระวิหารกับแท่นบูชา ให้พวกเขาทูลว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงสงวนประชากรของพระองค์ อย่าให้มรดกของพระองค์เป็นที่เย้ยหยัน เป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ อย่าให้ชนชาติทั้งหลายพูดกันว่า ‘ไหนล่ะพระเจ้าของพวกเขา?’ ” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบ