ชายทั้งห้าเดินทางต่อไป จนมาถึงเมืองลาอิช และเห็นประชาชนที่อยู่ที่นั่น เห็นว่าพวกเขาอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยอย่างชาวไซดอน สงบและไม่หวาดระแวง ไม่ขัดสนสิ่งใดในโลก และมีทรัพย์สมบัติจากความมั่งมี พวกเขาอยู่ห่างไกลจากชาวไซดอน และไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้ใด

แล้วชายทั้งห้าก็จากไป เมื่อพวกเขามาถึงเมืองลาอิช พวกเขาเห็นประชาชนในเมืองนี้อยู่กันอย่างปลอดภัยตามแบบคนไซดอน สงบสุขและไม่หวาดระแวงอะไร ไม่มีใครมาทำให้ประชาชนในแผ่นดินนี้ต้องอับอายขายหน้าในเรื่องใดเรื่องหนึ่งและไม่มีผู้ครอบครองที่กดขี่ข่มเหง พวกนี้อยู่ห่างจากชาวไซดอน และไม่ได้ทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับอาราม

ฉะนั้นทั้งห้าคนจึงเดินทางต่อไปจนถึงเมืองลาอิช และเห็นว่าผู้คนที่นั่นต่างอยู่อย่างสงบสุขเหมือนชาวไซดอน ทั้งมั่นคงและปลอดภัย และเนื่องจากดินแดนอุดมสมบูรณ์และไม่ขาดสิ่งใด พวกเขาจึงเจริญรุ่งเรืองมาก พวกเขาก็อยู่ห่างไกลจากไซดอนและไม่มีการติดต่อกับใครเลยด้วย