The Daily Audio Bible
Today's audio is from the NLT. Switch to the NLT to read along with the audio.
Inilahad ni Job ang Kapangyarihan at ang Kaalaman ng Diyos
12 Ang sagot ni Job:
2 “Walang duda na ikaw ang tinig ng bayan;
kapag ika'y namatay, karunungan ay kasama mong papanaw.
3 Kung may pang-unawa ka, ako'y mayroon din,
di mo masasabing higit ka kaysa akin,
lahat ng sinabi mo'y nalalaman ko rin.
4 Pinagtatawanan ako ngayon ng aking mga kaibigan,
kahit ako ay matuwid at walang kasalanan,
minsan din nama'y sinagot ng Diyos ang aking kahilingan.
5 Maginhawa ka ngayon, ngunit ako'y iyong kinukutya,
hinahampas mo ang isang taong babagsak na sa hina.
6 Ang mga tulisan at masasamang tao'y panatag ang buhay,
kahit ang dinidiyos nila ay ang lakas nilang taglay.
7 “Sa mga hayop at mga ibon ika'y may matututunan, magtanong ka sa kanila, at ikaw ay tuturuan.
8 Kausapin mo ang lupa at ikaw ay tuturuan, magpapahayag sa iyo ang mga isda sa karagatan.
9 Silang lahat ay nakakaalam na ang Diyos ang sa kanila'y lumalang.
10 Ang Diyos ang nagpapagalaw sa lahat ng bagay,
ang buhay ng bawat isa ay nasa kanyang mga kamay.
11 Nalalasahan ng dila ang mga pagkain,
naririnig ng tainga ang salitang dumarating.
12 “Ang matatanda ay may taglay na karunungan,
pinalawak ang unawa sa haba ng karanasan.
13 Ngunit likas sa Diyos ang kaalaman at kapangyarihan,
taglay niya'y karunungan at katalinuhan.
14 Walang makakapagtayo muli ng kanyang giniba,
sinumang ikulong niya'y walang makakapagpalaya.
15 Nagkakaroon ng tagtuyot kapag pinigilan niya ang ulan,
dumarating ang baha kapag tubig ay kanyang pinakawalan.
16 “Makapangyarihan siya at laging nagtatagumpay,
ang mandaraya at dinadaya ay nasa kanyang mga kamay.
17 Inaalis niya sa mga pinuno ang taglay nilang dunong,
ginagawa niyang hangal ang mga hukom.
18 Inaalis niya sa mga hari ang pamamahala, at sila'y ginagapos niya ng mga tanikala.
19 Maging mga pari'y kanyang hinihiya, mga nasa kapangyarihan kanyang ibinababâ.
20 Mga pinagkakatiwalaang tao'y kanyang pinatatahimik,
talino ng matatanda'y kanya ring inaalis.
21 Mga pinuno'y inilalagay niya sa kahihiyan,
mga namamahala'y inaalisan niya ng kalakasan.
22 Pinakamalalim na hiwaga'y kanyang inihahayag,
maitim na kadilima'y pinapalitan niya ng liwanag.
23 Mga bansa'y pinapalakas niya't pinapalawak,
ngunit kanya ring ginagapi at tuloy winawasak.
24 Karunungan ng mga hari'y ginagawang kahangalan,
sa pagpapasya'y nalilito, di alam ang pupuntahan.
25 Sa dilim sila'y nangangapa, sa paglakad ay naliligaw, animo'y mga lasing, sa daan ay sumusuray.
Iginiit ni Job na Wala Siyang Kasalanan
13 “Lahat ng sinabi mo ay narinig ko na rin,
2 Ang alam mo'y alam ko rin,
hindi ka higit sa akin.
3 Hindi kayo ang kausap ko kundi ang Diyos na Makapangyarihan,
sa kanya ko idudulog itong aking kalagayan.
4 Ngunit kayo'y mga sinungaling,
tulad ninyo'y manggagamot, na walang kayang pagalingin.
5 Tumahimik na lamang sana kayo, baka akalain pa ng iba na kayo'y matalino.
6 Pakinggan ninyo ngayon ang aking sasabihin, at ang aking panig ay inyong unawain.
7 Bakit ba kayo'y nagsasalita ng di katotohanan?
Makatutulong ba sa Diyos ang inyong kasinungalingan?
8 Kayo ba ang tatayo at siya ay ipaglalaban?
Kayo ba ang magtatanggol sa kanyang kalagayan?
9 Kung siyasatin kayo ng Diyos, ano kaya ang makikita,
siya ba'y inyong madadayang tulad ng iba?
10 Tiyak na siya'y magagalit, kayo ay pagsasabihan,
kahit pa lihim na mayroon kayong kinikilingan.
11 Sasakmalin kayo ng takot pagkat siya'y makapangyarihan.
12 Mga kasabihan ninyo'y walang silbi tulad ng abo,
singhina ng putik ang mga katuwiran ninyo.
13 “Tumahimik na lang kayo at ako'y pasalitain,
hayaang mangyari ang mangyayari sa akin.
14 Nakahanda akong itaya ang buhay kong angkin.
15 Hindi ako natatakot kung ako man ay patayin,
maiharap lamang sa kanya itong aking usapin.
16 Maaaring iligtas ako ng aking katapangan,
sapagkat wala namang masamang tao na makakaharap sa Maykapal.
17 Pakinggan mong mabuti itong aking sasabihin, itong paliwanag ko ay iyong unawain.
18 Nakahanda akong ilahad ang aking panig,
sapagkat alam ko namang ako ay nasa katuwiran.
19 “O Diyos, lalapit ka ba upang ako'y usigin?
Kung gayon, handa akong manahimik at mamatay.
20 Mayroon akong dalawang kahilingan,
at ako'y di magtatago kung iyong papayagan.
21 Itigil mo na itong pagpaparusa sa akin, at sa takot ay huwag mo akong patayin.
22 “Magsalita ka, at aking tutugunin,
o kaya'y sagutin mo ang aking sasabihin.
23 Saan ba ako nagkamali, ano ba ang aking kasalanan?
Pagkakasala ko'y maaari ko bang malaman?
24 “Bakit ako'y iyong pinagtataguan?
Bakit itinuturing mo akong isang kaaway?
25 Para akong isang dahon, huwag mo na akong takutin,
ang katulad ko'y ipa, na tinatangay ng hangin.
26 Kay pait naman ng iyong mga paratang,
kasalanan ko noong ako'y bata iyo pang ibinibilang.
27 Itong(A) aking mga paa'y nilagyan pa ng gapos,
tinitingnan, sinusuri ang aking bawat kilos.
28 Kaya't ako'y parang kahoy na nabubulok,
parang damit na nasisira, unti-unting nauubos.
Maikli ang Buhay ng Tao
14 “Ang(B) buhay ng tao'y maikli lamang,
subalit punung-puno ng kahirapan.
2 Tulad ng bulaklak na namumukadkad, nalalanta at nalalagas,
parang aninong nagdaraan, naglalaho at napaparam.
3 Titingnan mo pa ba ang ganitong nilalang?
Dadalhin mo pa ba siya sa hukuman?
4 Mayroon bang malinis na magmumula,
sa taong marumi at masama?
5 Sa simula pa'y itinakda na ang kanyang araw,
at bilang na rin ang kanyang mga buwan,
nilagyan mo na siya ng hangganan na hindi niya kayang lampasan.
6 Lubayan mo na siya at pabayaan,
nang makatikim naman kahit kaunting kaginhawahan.
7 “Kahoy na pinutol ay may pag-asa,
muli itong tutubo at magsasanga.
8 Kahit pa ang ugat nito ay matanda na,
at mamatay ang puno sa kinatatamnan niya,
9 ngunit ito'y nag-uusbong kapag diniligan, ito'y magsasanga tulad ng batang halaman.
10 Ngunit ang tao kapag namatay, iyon na ang kanyang katapusan,
pagkalagot ng kanyang hininga, saan naman kaya siya pupunta?
11 “Tulad ng ilog na tumigil sa pag-agos,
at gaya ng lawa na ang tubig ay naubos.
12 Ngunit ang tao kapag namatay hindi na babangon
hanggang ang langit ay maparam.
13 Itago mo na sana ako sa daigdig ng mga patay,
hanggang sa ang poot mo'y mapawi nang lubusan,
at muli mong maalala ang aking kalagayan.
14 Kung ang tao ay mamatay, siya kaya'y muling mabubuhay?
Ngunit para sa akin, paglaya ko sa hirap ay aking hihintayin.
15 Ikaw ay tatawag at ako'y sasagot,
sa iyong nilikha, ikaw ay malulugod.
16 Kung magkagayon, bawat hakbang ko'y iyong babantayan,
di mo na tatandaan ang aking mga kasalanan.
17 Ang mga kasalanan ko'y iyong patatawarin,
lahat ng kasamaan ko'y iyong papawiin.
18 “Darating ang araw na guguho ang kabundukan,
malilipat ng lugar mga batong naglalakihan.
19 Sa buhos ng tubig, ang bato ay naaagnas,
ang lupang matigas sa baha ay natitibag,
gayon ang pag-asa ng tao, kapag iyong winasak.
20 Nilulupig mo ang tao at tuluyang naglalaho,
sa sandali ng kamatayan nagbabago ang kanyang anyo.
21 Anak man niya'y parangalan, hindi na niya malalaman,
hindi na rin mababatid kung bigyan silang kahihiyan.
22 Ang kanya lamang nadarama ay sakit ng sariling katawan,
ang tanging iniisip ay ang sariling kalungkutan.”
Ang Ikalawang Sagutan(C)
15 Ang sagot ni Elifaz na taga-Teman,
2 “Mga salita mo'y pawang kahangalan,
ang sinasabi mo ay parang hangin lang.
3 Ang sinasabi mo'y salita ng isang hangal,
di ka maililigtas ng salitang walang saysay.
4 Kung ikaw ang masusunod, wala nang matatakot sa Diyos,
at nais mong hadlangan ang sa kanya'y dumudulog.
5 Kasamaan mo'y nahahalata sa iyong mga salita,
nais mo pang magtago sa mga salitang may daya.
6 Kaya nga ang humahatol sa iyo ay hindi ako,
salita mong binibigkas ang humatol sa iyo.
7 “Akala mo ba'y ikaw ang unang taong isinilang?
Nauna ka pa ba sa mga kabundukan?
8 Naroon ka ba nang sabihin ng Diyos ang kanyang plano,
o sa palagay mo'y ikaw lang ang may talino?
9 Ano ba ang alam mo na di namin nalalaman?
Lahat ng naiintindihan mo'y amin ding nauunawaan.
10 Ang mga may uban sa buhok ay aming kasama,
mga taong matatanda pa sa iyong ama.
11 “Inaaliw ka ng Diyos ngunit ayaw mong pansinin,
ang banayad naming payo na sa puso nanggagaling.
12 Bakit nagmamatigas pa, ipinipilit ang sarili?
Mga mata'y nanlilisik, kapag tinitingnan kami.
13 Bakit ba ang galit mo'y sa Diyos ibinubunton
at sa kanya iniuukol ang salitang walang hinahon?
14 “Sino(D) ba ang walang sala, at malinis na lubos?
Sinong isinilang na matuwid sa harap ng Diyos?
15 Kung doon sa mga anghel, tiwala ng Diyos ay di lubusan,
kahit silang nasa langit ay mayroon ding pagkukulang.
16 Gaano pa kaya ang taong nasanay sa kasamaan,
laging uhaw sa masama at hindi tama.
17 “Makinig ka at sa iyo'y aking sasabihin,
ang lahat ng nakita ko at naabot ng paningin.
18 Mga taong matatalino ang sa akin ay nagturo,
mga katotohanang inilahad ng kanilang mga ninuno.
19 Ang lupain ay sa kanila lamang ibinigay
at walang dayuhan na sa kanila'y nakipanirahan.
20 “Ang taong mapang-api at puno
ng kasamaan,
laging nasa ligalig habang siya'y nabubuhay.
21 Lagi siyang makakarinig nakakatakot na tinig,
papasukin siya ng tulisan kung kailan siya'y tahimik.
22 Hindi siya makakatakas sa lagim ng kamatayan
pagkat mayroong tabak na sa kanya'y nag-aabang.
23 Mga buwitre'y naghihintay upang kainin ang kanyang bangkay,[a]
alam niyang madilim ang kanyang kinabukasan.
24 Takot ang naghahari sa buo niyang katauhan,
parang laging hinahabol ng haring makapangyarihan.
25 “Ganito ang sasapitin ng taong nagyayabang
at ng humahamon sa Diyos na Makapangyarihan.
26-27 Ipinagmamalaki pa ang ginagawang pagsuway
at ang palagi niyang hawak ay kanyang kalasag,
at ang hangad ay habulin at labanan ang Maykapal.
28 Siya ay nanakop ng maraming bayan,
mga bahay na nilisan ay kanyang kinamkam,
ngunit mga iyon ay mawawasak pagdating ng digmaan.
29 Ang kayamanan niya ay hindi magtatagal,
maging ang buhay niya'y madali ring papanaw.
30 Sa gitna ng dilim siya'y makukubkob,
siya'y matutulad sa punongkahoy na nasunog,
na ang bulaklak ay tinatangay ng hangin.
31 Dahil nagtiwala siya sa kahangalan,
kahangalan din ang kanyang kabayaran.
32 Maaga niyang tatanggapin ang kanyang kabayaran,
tulad ng sangang nalanta, di na muling mananariwa.
33 Makakatulad niya'y ubas na kahit hilaw na bunga'y nalalagas,
at tulad ng olibo na ang mga bulaklak ay nalalaglag.
34 Walang matitira sa lahi ng masama,
masusunog ang bahay na sa suhol nagmula.
35 Ganyan ang mga taong nagbabalak ng kasamaan,
pandaraya ang palaging nasa puso at isipan.”
29 Kung(A) hindi gayon, ano ang halaga ng pagpapabautismo ng mga tao para sa mga patay? Kung talagang hindi bubuhaying muli ang mga patay, bakit pa nagpapabautismo ang mga tao alang-alang sa kanila? 30 At bakit pa kami nalalagay sa panganib sa lahat ng oras? 31 Walang araw na di ako nabibingit sa kamatayan, [mga kapatid!][a] Sinasabi ko ito sapagkat ikinararangal ko kayo alang-alang kay Cristo Jesus na ating Panginoon! 32 Kung(B) ang pakikipaglaban ko sa mababangis na kaaway[b] sa Efeso ay para sa tao lamang, ano ang mapapala ko? Kung hindi rin lamang bubuhaying muli ang mga patay, mabuti pa'y sundin na lamang natin ang kasabihang ito, “Kumain tayo at uminom, sapagkat bukas tayo'y mamamatay.”
33 Huwag kayong paloloko. “Ang masasamang kasama ay nakakasira ng mabuting pagkatao.” 34 Magpakatino kayo at talikuran ang pagkakasala. Ang iba sa inyo'y hindi kilala ang Diyos. Sinasabi ko ito upang mapahiya kayo.
Ang Uri ng Katawan sa Muling Pagkabuhay
35 Subalit may magtatanong, “Paano bubuhaying muli ang mga patay? Ano ang magiging uri ng katawan nila?”
36 Hangal! Hindi mabubuhay ang binhing itinatanim hangga't hindi iyon namamatay. 37 At ang itinatanim ay hindi halamang malaki na, kundi binhi, tulad ng butil ng trigo, o ng ibang binhi. 38 Ang Diyos ang nagbibigay ng katawan sa binhing iyon, ayon sa kanyang kagustuhan; bawat binhi'y binigyan niya ng angkop na katawan.
39 At hindi pare-pareho ang laman ng mga nilikhang may buhay; iba ang laman ng tao, iba ang laman ng hayop, iba ang sa mga ibon, at iba ang sa mga isda.
40 May mga katawang panlangit at mayroon namang panlupa; iba ang kagandahang panlupa at iba ang kagandahang panlangit. 41 Iba ang liwanag ng araw, iba naman ang liwanag ng buwan, at iba rin ang ningning ng mga bituin, at maging ang mga bituin ay magkakaiba ang ningning.
42 Ganyan din sa muling pagkabuhay ng mga patay. Ang inilibing ay mabubulok, ngunit hindi mabubulok kailanman ang muling binuhay; 43 walang karangalan at mahina nang ilibing, marangal at malakas sa muling pagkabuhay; 44 inilibing na katawang pisikal, muling mabubuhay bilang katawang espirituwal. Kung may katawang pisikal, mayroon ding katawang espirituwal. 45 Ganito(C) ang sinasabi sa kasulatan, “Ang unang tao, si Adan, ay nilikhang binigyan ng buhay”; ang huling Adan ay espiritung nagbibigay-buhay. 46 Ngunit hindi nauna ang espirituwal; ang pisikal muna bago ang espirituwal. 47 Ang unang Adan ay mula sa lupa, sapagkat nilikha siya mula sa alabok; ang pangalawang Adan ay mula sa langit. 48 Ang katawang panlupa ay katulad ng nagmula sa lupa; ang katawang panlangit ay katulad ng nagmula sa langit. 49 Kung paanong tayo'y naging katulad ng taong nagmula sa lupa, matutulad din tayo sa taong nanggaling sa langit.
50 Ito ang ibig kong sabihin, mga kapatid: ang binubuo ng laman at dugo ay hindi maaaring makabahagi sa kaharian ng Diyos, at ang katawang nasisira ay hindi maaaring magmana ng hindi nasisira.
51 Isang(D) hiwaga ang sinasabi ko sa inyo, hindi lahat tayo'y mamamatay ngunit lahat tayo'y babaguhin, 52 sa isang sandali, sa isang kisap-mata, kasabay ng huling pag-ihip ng trumpeta. Sapagkat sa pagtunog ng trumpeta, ang mga patay ay muling bubuhayin at di na muling mamamatay. Babaguhin tayong lahat. 53 Ang ating katawang nabubulok ay mapapalitan ng hindi nabubulok, at ang katawang namamatay ay mapapalitan ng katawang hindi namamatay. 54 Kapag(E) ang nabubulok ay napalitan na ng di nabubulok, at ang may kamatayan ay napalitan na ng walang kamatayan, matutupad na ang sinasabi sa kasulatan: “Nalupig na ang kamatayan; lubos na ang tagumpay!”
55 “Nasaan,(F) O kamatayan, ang iyong tagumpay?
Nasaan, O kamatayan, ang iyong kamandag?”
56 Ang kamandag ng kamatayan ay ang kasalanan, at ang kapangyarihan ng kasalanan ay nagmumula sa Kautusan.
57 Magpasalamat tayo sa Diyos na nagbibigay sa atin ng tagumpay sa pamamagitan ng ating Panginoong Jesu-Cristo!
58 Kaya nga, mga minamahal kong kapatid, magpakatatag kayo at huwag matinag. Maging masipag kayo palagi sa paglilingkod sa Panginoon, dahil alam ninyong hindi masasayang ang inyong pagpapagal para sa kanya.
Pagtatapat ng Taong Nahihirapan
Katha ni David upang awitin ng Punong Mang-aawit na si Jeduthun.
39 Ang sabi ko sa sarili, sa gawai'y mag-iingat,
at hindi ko hahayaang ang dila ko ay madulas;
upang hindi magkasala, ako'y di magsasalita
habang nakapalibot, silang mga masasama.
2 Ako'y sadyang nanahimik, wala akong sinasabi,
hindi ako nagsalita maging tungkol sa mabuti;
ngunit lalo pang lumubha paghihirap ng sarili.
3 Ako'y lubhang nabahala, nangangamba ang puso ko,
habang aking iniisip, lalo akong nalilito;
nang di ako makatiis, ang sabi ko ay ganito:
4 “Yahweh, sana'y sabihin mo kung kailan mamamatay,
kung gaanong katagal pa kaya ako mabubuhay.”
5 Ang damdam ko sa sarili'y pinaikli mo ang buhay,
sa harap mo ang buhay ko'y parang walang kabuluhan;
ang buhay ng bawat tao'y parang hanging dumaraan. (Selah)[a]
6 Ang buhay ng isang tao'y parang anino nga lamang,
at maging ang gawa niya ay wala ring kasaysayan;
hindi batid ang kukuha ng tinipon niyang yaman!
7 Kung ganoon, Panginoon, nasaan ba ang pag-asa?
Pag-asa ko'y nasa iyo, sa iyo ko nakikita.
8 Kaya ngayo'y iligtas mo, linisin sa aking kasalanan;
ang hangal ay huwag bayaan na ako'y pagtawanan.
9 Tunay akong tatahimik, wala akong sasabihin,
pagkat lahat ng dinanas, pawang dulot mo sa akin.
10 Huwag mo akong parusahan, parusa mo ay itigil;
sa hampas na tinatanggap ang buhay ko'y makikitil.
11 Kung ang tao'y magkasala, ang parusa mo ay galit;
parang isang gamu-gamong pinatay ang iniibig;
tunay na ang isang tao'y hangin lamang ang kaparis! (Selah)[b]
12 Pakinggan mo ako, Yahweh, dinggin ang aking hibik;
sa daing ko't panalangin, huwag ka sanang manahimik.
Sa iyong piling ay dayuhan, ako'y hindi magtatagal,
at tulad ng ninuno ko, sa daigdig ay lilisan.
13 Sa ganitong kalagayan, huwag na akong kagalitan, upang muling makalasap kahit konting kasiyahan,
bago man lang mamayapa't makalimutan ng lahat.
30 Ang kaalaman ng tao, unawa o karunungan
ay di makatutulong kung si Yahweh ay kalaban.
31 Ang kabayo'y naihahanda para sa digmaan,
ngunit tanging si Yahweh ang nagbibigay ng tagumpay.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.