The Daily Audio Bible

Joas, koning van Juda

24 Joas was zeven jaar toen hij koning werd. Hij regeerde 40 jaar in Jeruzalem. Zijn moeder heette Zibja en kwam uit Berseba. ² Joas leefde zoals de Heer het wil, zolang de priester Jojada leefde. ³ Jojada koos twee vrouwen voor Joas uit. Joas kreeg zonen en dochters.

⁴ Joas besloot om de tempel van de Heer te repareren. ⁵ Hij liet de priesters en Levieten bij zich komen. Hij zei tegen hen: "Ga alle steden van Juda langs en haal geld bij de mensen op. Daarmee gaan we de komende jaren de tempel van de Heer repareren. Ik wil dat jullie hier haast mee maken." Maar ze deden niets.

⁶ Toen liet de koning de hogepriester Jojada bij zich komen. Hij zei tegen hem: "Mozes, de dienaar van de Heer, heeft opgeschreven dat iedereen die bij de getelden hoort, een vast bedrag aan de Heer moet geven.^[a] Vroeger werd dat gebruikt voor het onderhoud van de tent van ontmoeting. Waarom heb je er niet voor gezorgd dat de Levieten uit Juda en uit Jeruzalem dat bij de mensen gaan ophalen? Want ik wil dat geld gebruiken voor de tempel. ⁷ Want omdat Atalia zo slecht was, hebben haar zonen in de tempel van God ingebroken. Ze hebben zelfs alle heilige voorwerpen uit de tempel van de Heer gehaald. Ze hebben die gebruikt voor de aanbidding van Baäl."

⁸ De koning liet een kist maken. Die werd bij de poort van het huis van de Heer neergezet. ⁹ En hij liet in Juda en in Jeruzalem omroepen dat de mensen daarin het geld moesten doen dat ze aan de Heer moesten betalen, zoals Mozes dat had opgeschreven toen Israël nog in de woestijn was. ¹⁰ Iedereen kwam van harte geld in de kist doen, totdat die helemaal vol was. ¹¹ Zodra de Levieten zagen dat er veel geld in de kist zat, brachten ze de kist naar de ambtenaren van de koning. Dan kwam de schrijver van de koning het geld tellen. Hij deed dat samen met een priester die namens de hogepriester kwam. De kist werd geleegd en weer op zijn plek gezet. Zo werd het elke dag gedaan. Er werd heel veel geld opgehaald.

¹² De koning en Jojada gaven dat geld aan de opzichters die ze hadden aangesteld. De opzichters huurden daarmee steenhouwers, timmermannen, ijzersmeden en kopersmeden. Zij zouden de tempel van de Heer gaan repareren. ¹³ Iedereen ging aan het werk en het werk schoot goed op. Ze repareerden de tempel van God en maakten hem weer zoals hij er vroeger had uitgezien. ¹⁴ Toen ze klaar waren, brachten ze het geld dat over was naar de koning en Jojada. Daarvan werden allerlei voorwerpen gemaakt voor de tempel van de Heer: allerlei gouden en zilveren voorwerpen voor de dienst in de tempel en voor de offers. Zolang Jojada leefde, werden er aldoor offers gebracht in de tempel van de Heer.

¹⁵ De priester Jojada stierf oud en tevreden over zijn leven. Hij was toen 130 jaar. ¹⁶ Hij werd begraven in de 'Stad van David,' bij de koningen. Want hij had veel goeds gedaan voor het land, voor God en voor Gods tempel.

Joas verlaat God

¹⁷ Maar na de dood van de priester Jojada kwamen de leiders van Juda naar koning Joas en bogen zich voor hem neer. En de koning deed voortaan altijd alles wat zij zeiden. ¹⁸ De mensen gingen niet meer naar de tempel van de Heer, de God van hun voorouders. Ze aanbaden heilige palen en godenbeelden. Het was hun schuld dat God erg boos werd op Juda en Jeruzalem.

¹⁹ Daarom stuurde de Heer profeten. Zij waarschuwden de mensen dat ze de Heer weer moesten gaan dienen.^[b] Maar de mensen wilden niet luisteren. ²⁰ Toen kwam Gods Geest over Zacharia, de zoon van de priester Jojada. Hij was een leider van het volk. Hij zei tegen de leiders: "Dit zegt God: Waarom zijn jullie ongehoorzaam aan de wetten van de Heer? Omdat jullie Hem niet gehoorzaam zijn, zal het niet goed met jullie gaan. Jullie hebben de Heer verlaten. Daarom zal de Heer jullie óók verlaten." ²¹ Maar de leiders smeedden een samenzwering tegen hem. Op bevel van de koning werd Zacharia met stenen doodgegooid op het buitenplein van de tempel van de Heer. ²² Koning Joas was niet dankbaar voor wat Zacharia's vader Jojada allemaal voor hem had gedaan, maar doodde Jojada's zoon. Toen Zacharia stierf, zei hij: "De Heer ziet het. Hij zal jullie hiervoor straffen!"

Joas gestraft

²³ Daarom werd Juda in het voorjaar van het volgende jaar aangevallen door het leger van Aram. De Arameeërs veroverden Jeruzalem en doodden alle leiders van het volk. De buit stuurden ze naar de koning van Aram in Damaskus. ²⁴ Het leger van Aram was niet groot. Maar toch zorgde de Heer ervoor dat het leger van Aram het veel grotere leger van Juda kon verslaan. Zo gebruikte Hij Aram om koning Joas en de Judeeërs ervoor te straffen, dat ze de Heer, de God van hun voorouders, hadden verlaten. ²⁵ De Arameeërs lieten Joas zwaargewond achter en vertrokken naar hun land.

Toen smeedden Joas' dienaren een samenzwering tegen hem, omdat hij de zoon van de hogepriester Jojada had laten doden. Ze vermoordden hem in zijn bed. Hij werd begraven in de 'Stad van David,' maar niet bij de andere koningen. ²⁶ Dit zijn de namen van de mannen die de samenzwering hadden gesmeed: Zabad de zoon van de Ammonitische vrouw Simeat, en Jozabad de zoon van de Moabitische vrouw Simrit.

²⁷ In de boeken met de geschiedenis van de koningen^[c] staat alles over zijn zonen, over de vele waarschuwende woorden van de profeten tegen hem en over de reparaties aan de tempel. Zijn zoon Amazia werd na hem koning van Juda.

Amazia, koning van Juda

25 Amazia was 25 jaar toen hij koning werd. Hij regeerde 29 jaar in Jeruzalem. Zijn moeder heette Joaddan en kwam uit Jeruzalem. ² Hij leefde wel zoals de Heer het wil, maar deed dat niet van harte. ³ Toen Amazia machtig was geworden, liet hij de mannen doden die zijn vader hadden vermoord. ⁴ Maar hun kinderen liet hij niet doden, omdat dat zo staat in het wetboek van Mozes. Daarin heeft de Heer bevolen: 'De vaders mogen niet worden gedood voor wat hun kinderen hebben gedaan. Ook mogen de kinderen niet gedood worden voor wat hun vader heeft gedaan. Iedereen mag alleen voor zijn eigen misdaden worden gestraft.'

⁵ Daarna riep Amazia alle mannen uit Juda en Benjamin bijeen. Hij deelde hen in volgens de families waar ze bij hoorden, en wees aanvoerders van duizend mannen en van honderd mannen aan. Hij liet alle mannen van 20 jaar en ouder oproepen. Zo bleek dat hij een leger van 300.000 mannen had. Zij konden omgaan met speer en schild. ⁶ Bovendien huurde hij uit Israël nog 100.000 dappere mannen voor 100 talenten (3000 kilo) zilver. ⁷ Maar er kwam een profeet naar hem toe die zei: "Mijn heer de koning, u moet dat leger uit Israël niet meenemen! Want de Heer is niet met die mannen van Efraïm. ⁸ Als u hen toch meeneemt bent u wel sterk, maar toch zal God ervoor zorgen dat u door uw vijanden wordt verslagen. Want het is God die bepaalt of u de strijd zal winnen of verliezen." ⁹ Amazia antwoordde: "Maar dan heb ik die 100 talenten zilver voor niets uitgegeven aan de troepen uit Israël!" Maar de profeet zei: "De Heer kan u méér geven dan dat!" ¹⁰ Toen stuurde Amazia de troepen die hij uit Efraïm had gehuurd weer naar huis. Woedend gingen ze terug naar hun land.

¹¹ Amazia verzamelde zijn leger. Daarmee trok hij naar het Zoutdal. Daar vielen ze het leger van de Edomieten aan en doodden er 10.000 mannen. ¹² Ook namen ze 10.000 mannen gevangen. Ze brachten hen naar een hoge rots en gooiden hen daar naar beneden, zodat ze te pletter vielen.

¹³ Maar de troepen uit Israël die Amazia naar huis had terug gestuurd, vielen intussen een aantal Judeese steden aan. Vanaf Samaria tot aan Bet-Horon doodden ze 3000 bewoners. Ook namen ze een grote buit mee.

¹⁴ Toen Amazia de Edomieten had verslagen, nam hij hun godenbeelden mee. Hij zette ze neer en begon ze te aanbidden en er offers aan te brengen. ¹⁵ Daarom werd de Heer woedend op Amazia. Hij stuurde een profeet naar hem toe. De profeet zei tegen hem: "Waarom bent u de goden van dat volk gaan aanbidden? Ze hebben hun eigen volk niet eens kunnen redden!" ¹⁶ Amazia liet hem niet uitspreken maar zei tegen hem: "Heb ik jou soms om raad gevraagd? Houd je mond, anders laat ik je doden." Toen hield de profeet zijn mond en zei: "Ik merk dat God heeft besloten om u te vernietigen. Want u wil niet naar me luisteren."

De strijd tussen koning Amazia en koning Joas

¹⁷ Koning Amazia overlegde met zijn raadgevers. Op hun advies stuurde hij boodschappers naar de koning van Israël. Dat was Joas, de zoon van Joahaz, de zoon van Jehu. Ze moesten tegen hem zeggen: "Laten we kijken wie van ons het sterkste is!" ¹⁸ Maar koning Joas antwoordde hem: "De distel op de Libanon stuurde een boodschap naar de cederboom op de Libanon: 'Mijn zoon wil graag met je dochter trouwen.' Maar de wilde dieren kwamen voorbij en vertrapten de distel. ¹⁹ U heeft Edom helemaal verslagen. Dat heeft u overmoedig gemaakt. Geniet van de overwinning en blijf thuis. Waarom zou u iets doen waardoor het slecht met uzelf en met Juda zal aflopen?" ²⁰ Maar Amazia luisterde niet. Want God wilde hem straffen omdat hij de goden van Edom was gaan aanbidden.

²¹ Toen trok koning Joas van Israël met zijn leger naar Bet-Semes in Juda. Daar streed hij tegen koning Amazia van Juda om te zien wie het sterkste was. ²² Juda werd door Israël verslagen en iedereen vluchtte naar huis. ²³ Koning Joas van Israël nam koning Amazia van Juda bij Bet-Semes gevangen. Joas bracht hem naar Jeruzalem en brak de muur van Jeruzalem af, vanaf de Efraïm-poort tot aan de Hoekpoort. Dat is een stuk van 400 el (180 m). ²⁴ Hij nam al het zilver en goud en alle voorwerpen uit de tempel van de Heer mee, die door Obed-Edom bewaakt werden. Ook haalde hij alle schatten uit het koninklijk paleis. Met deze buit en een aantal gijzelaars ging hij terug naar Samaria.

²⁵ Koning Amazia, de zoon van koning Joas van Juda, leefde nog 15 jaar na de dood van koning Joas, de zoon van koning Joahaz van Israël. ²⁶ De rest van wat Amazia allemaal heeft gedaan,^[d] vanaf het begin van zijn regering tot aan het einde, staat opgeschreven in de boeken met de geschiedenis van de koningen van Juda en Israël. ²⁷ Toen Amazia niet langer de Heer diende, smeedde in Jeruzalem een aantal mannen een samenzwering tegen hem. Daarom vluchtte hij naar Lachis. Maar ze achtervolgden hem en vermoordden hem in Lachis. ²⁸ Hij werd op een paard gelegd en naar Jeruzalem gebracht. Daar werd hij bij de andere koningen begraven in de 'Stad van David'.

De gelovigen vormen met elkaar het lichaam van Christus

12 God is liefdevol en goed. Daarom moedig ik jullie aan, broeders en zusters, om jezelf aan God te geven. Geef jezelf als een levend en heilig offer waar God blij mee is. Het is goed om God op die manier te dienen. ² Jullie moeten niet meer op dezelfde manier leven als de ongelovige mensen. Maar leef als nieuwe mensen, doordat jullie op een nieuwe manier gaan denken, namelijk op Gods manier. Dan zullen jullie ook anders gaan leven. Dan zullen jullie weten wat Gods wil is. En alles wat Hij wil is goed, mooi en volmaakt.

³ God heeft mij de taak gegeven om jullie geloof op te bouwen. Daarom zeg ik tegen jullie allemaal: vind jezelf niet belangrijker dan je bent. Wees bescheiden. Gedraag je op een manier die past bij de hoeveelheid geloof die God jou op dit moment heeft gegeven. Die hoeveelheid is bij iedereen verschillend. ⁴ Je zou het zó kunnen zeggen: Eén lichaam heeft veel lichaamsdelen, en die lichaamsdelen doen niet allemaal hetzelfde soort werk. ⁵ Zo zijn wij met elkaar ook één lichaam in Christus. Wij zijn allemaal verschillende lichaamsdelen van dat ene lichaam. ⁶ We hebben allemaal van God verschillende gaven gekregen. Voor elke gave geeft God ons zijn hulp. ⁷ Wie de gave heeft gekregen om te profeteren, heeft die gave gekregen afhankelijk van de hoeveelheid geloof die hij heeft. Wie de gave heeft gekregen om andere mensen te dienen, krijgt Gods hulp om te dienen. Wie de gave heeft gekregen om les te geven in het woord, krijgt Gods hulp om les te geven. ⁸ Wie de gave heeft gekregen om andere gelovigen aan te moedigen in het geloof, krijgt Gods hulp om dat te doen. Wie de gave heeft gekregen om te geven, krijgt Gods hulp om dat bescheiden te doen. Wie de gave heeft gekregen om leiding te geven, krijgt Gods hulp om daar ook zijn uiterste best in te doen. Wie de gave heeft gekregen om andere mensen te helpen, krijgt Gods hulp om dat blij te doen.

De gelovigen moeten elkaar en andere mensen dienen

⁹ Jullie liefde moet écht zijn. Heb dus een hekel aan het kwaad en doe je best om te doen wat goed is. ¹⁰ Houd als broeders en zusters van elkaar. Laat elkaar zien dat je respect voor elkaar hebt. Wees daarin een voorbeeld voor elkaar. ¹¹ Word niet lui in het dienen van de Heer, maar dien Hem vol vuur. ¹² Wees blij over de dingen die nog zullen komen. Wees geduldig als je wordt vervolgd. Stop nooit met bidden. ¹³ Geef aan de gelovigen wat ze nodig hebben. Wees gastvrij. ¹⁴ Zegen de mensen door wie jullie worden vervolgd, en vervloek hen niet. ¹⁵ Leef mee met andere mensen, of ze nu blij of verdrietig zijn. ¹⁶ Wees één met elkaar. Verlang niet naar steeds belangrijkere taken, maar wees ook tevreden met eenvoudige taken. Wees niet eigenwijs. ¹⁷ Als iemand jullie kwaad doet, doe dan niet iets kwaads terug. Wees voor ieder mens goed. ¹⁸ Doe ook zoveel mogelijk je best om met alle mensen vrede te houden. ¹⁹ Straf mensen niet zelf voor wat ze jullie aandoen, maar laat dat aan God over. Want er staat in de Boeken: "Laat het aan Mij over om te straffen. Ik zal hun geven wat ze hebben verdiend, zegt de Heer." ²⁰ Dus als je vijand honger heeft, geef hem dan te eten. En als hij dorst heeft, geef hem dan te drinken. Want daardoor zal hij zich diep gaan schamen over het kwaad dat hij je heeft aangedaan. ²¹ Laat je niet overwinnen door het kwaad, maar overwin het kwaad door goed te doen.