M’Cheyne Bible Reading Plan

การสำรวจสำมะโนประชากร

1 ในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง ปีที่สอง หลังจากพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์แล้ว พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสส ณ กระโจมที่นัดหมายในถิ่นทุรกันดารซีนายว่า ² “จงจดทะเบียนสำมะโนประชากรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของตน นับจำนวนรายชื่อผู้ชายทุกคน ³ เจ้ากับอาโรนจงนับผู้ชายทุกคนในอิสราเอลที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ที่สามารถสู้รบได้โดยจัดเป็นกองทัพ ⁴ แต่ละเผ่าจะส่งชาย 1 คนให้มาอยู่กับเจ้า แต่ละคนเป็นผู้นำครอบครัวของตน ⁵ ชื่อของบรรดาชายที่จะยืนหยัดอยู่กับเจ้าคือ เอลีซูร์บุตรเชเดเออร์จากเผ่ารูเบน ⁶ เชลูมิเอลบุตรศูริชัดดัยจากเผ่าสิเมโอน ⁷ นาโชนบุตรอัมมีนาดับจากเผ่ายูดาห์ ⁸ เนธันเอลบุตรศุอาร์จากเผ่าอิสสาคาร์ ⁹ เอลีอับบุตรเฮโลนจากเผ่าเศบูลุน ¹⁰ จากบรรดาบุตรของโยเซฟ เอลีชามาบุตรอัมมีฮูดจากเผ่าเอฟราอิม และกามาลิเอลบุตรเปดาห์ซูร์จากเผ่ามนัสเสห์ ¹¹ อาบีดันบุตรกิเดโอนีจากเผ่าเบนยามิน ¹² อาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัยจากเผ่าดาน ¹³ ปากีเอลบุตรโอครานจากเผ่าอาเชอร์ ¹⁴ เอลียาสาฟบุตรเดอูเอลจากเผ่ากาด ¹⁵ อาหิราบุตรเอนันจากเผ่านัฟทาลี ¹⁶ ชายเหล่านี้คือกลุ่มคนที่ถูกคัดเลือกมาจากมวลชน เป็นหัวหน้าเผ่าของบรรพบุรุษของเขา พวกเขาเป็นผู้นำของตระกูลชาวอิสราเอล”

¹⁷ โมเสสและอาโรนนำชายเหล่านี้ที่ถูกคัดชื่อมา ¹⁸ และในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง พวกท่านเรียกประชุมผู้คนทั้งมวล แล้วลงทะเบียนผู้ชายที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ตามลำดับเชื้อสาย ตระกูล และลำดับครอบครัวของตน ตามรายชื่อของแต่ละคน ¹⁹ โมเสสจึงนับจำนวนคนในถิ่นทุรกันดารซีนาย ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาท่านไว้ดังนี้คือ

²⁰ จากบรรดาบุตรของรูเบนผู้เป็นบุตรหัวปีของอิสราเอล ผู้ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปซึ่งออกรบได้ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา เรียงเป็นรายบุคคล ²¹ นับจำนวนจากเผ่ารูเบนได้ 46,500 คน

²² จากบรรดาบุตรของสิเมโอน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา นับจำนวนชายตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²³ นับจำนวนจากเผ่าสิเมโอนได้ 59,300 คน

²⁴ จากบรรดาบุตรของกาด ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁵ นับจำนวนจากเผ่ากาดได้ 45,650 คน

²⁶ จากบรรดาบุตรของยูดาห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁷ นับจำนวนจากเผ่ายูดาห์ได้ 74,600 คน

²⁸ จากบรรดาบุตรของอิสสาคาร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ²⁹ นับจำนวนจากเผ่าอิสสาคาร์ได้ 54,400 คน

³⁰ จากบรรดาบุตรของเศบูลุน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³¹ นับจำนวนจากเผ่าเศบูลุนได้ 57,400 คน

³² จากบรรดาบุตรของโยเซฟ จากบรรดาบุตรของเผ่าเอฟราอิม ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³³ นับจำนวนจากเผ่าเอฟราอิมได้ 40,500 คน

³⁴ จากบรรดาบุตรของมนัสเสห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁵ นับจำนวนจากเผ่ามนัสเสห์ได้ 32,200 คน

³⁶ จากบรรดาบุตรของเบนยามิน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁷ นับจำนวนจากเผ่าเบนยามินได้ 35,400 คน

³⁸ จากบรรดาบุตรของดาน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ³⁹ นับจำนวนจากเผ่าดานได้ 62,700 คน

⁴⁰ จากบรรดาบุตรของอาเชอร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ⁴¹ นับจำนวนจากเผ่าอาเชอร์ได้ 41,500 คน

⁴² จากบรรดาบุตรของนัฟทาลี ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ⁴³ นับจำนวนจากเผ่านัฟทาลีได้ 53,400 คน

⁴⁴ นี่คือกลุ่มคนที่โมเสสและอาโรนและผู้นำของอิสราเอล 12 คนนับจำนวนได้ ผู้นำแต่ละคนเป็นผู้แทนของครอบครัวของตน ⁴⁵ ดังนั้นจึงนับจำนวนคนที่เป็นชาวอิสราเอลในตระกูลของพวกเขาที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบเพื่ออิสราเอลได้ ⁴⁶ รวมเป็นจำนวน 603,550 คน

⁴⁷ อย่างไรก็ตาม ทั้งนี้ไม่ได้รวมเอาพวกเลวีไว้ในจำนวนที่นับจากเผ่าของครอบครัวของเขา ⁴⁸ เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสว่า ⁴⁹ “เผ่าเลวีเท่านั้นที่เจ้าไม่ต้องนับ และไม่ต้องคัดจำนวนร่วมกับชาวอิสราเอล ⁵⁰ แต่เจ้าจงกำหนดให้ชาวเลวีดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญาและเครื่องใช้ทั้งหมด รวมถึงข้าวของที่เกี่ยวข้องกับกระโจม พวกเขาจะต้องขนกระโจมที่พำนักและเครื่องใช้ทั้งหมด และจะต้องดูแลรักษา พวกเขาต้องไปตั้งค่ายในบริเวณรอบๆ กระโจมที่พำนักด้วย ⁵¹ ฉะนั้นเมื่อมีการย้ายกระโจมที่พำนัก พวกเลวีจะต้องรื้อ และเป็นพวกเลวีที่ต้องตั้งกระโจมที่พำนัก แต่ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย ⁵² และให้ชาวอิสราเอลทั้งปวงไปตั้งค่าย โดยให้แต่ละคนอยู่ตามค่ายและตามธงของตน ตามแต่กองทัพของพวกเขา ⁵³ แต่พวกเลวีจะไปตั้งค่ายอยู่รอบๆ กระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญา เพื่อโทษทัณฑ์จะไม่ตกอยู่กับบุตรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ฉะนั้นพวกเลวีจึงมีหน้าที่ดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญา” ⁵⁴ ชาวอิสราเอลก็กระทำตามทุกสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสส

อธิษฐานขอความช่วยเหลือ

ของดาวิด

ความรู้ของมนุษย์มีขอบเขตจำกัด

⁵ ท่านไม่ทราบทางของลมที่พัดผ่าน และไม่ทราบว่ากระดูกเติบโตในครรภ์ของผู้หญิงได้ฉันใด ท่านก็ไม่ทราบงานของพระเจ้า ผู้สร้างสรรพสิ่งฉันนั้น

⁶ ในเวลาเช้า จงหว่านเมล็ดพืชของท่าน และในเวลาเย็น ก็อย่ายั้งมือของท่านไว้ เพราะท่านไม่ทราบว่าเมล็ดใดจะงอกงาม จะเป็นเมล็ดนี้ หรือเมล็ดนั้น หรือจะงอกงามด้วยกันทั้งคู่

⁷ แสงสว่างเป็นที่สบอารมณ์ และดวงตาที่เห็นดวงตะวันก็เบิกบานใจ

⁸ ดังนั้นถ้าผู้หนึ่งมีชีวิตอยู่ได้หลายปี ก็ให้เขายินดีในแต่ละวัน และให้เขาระลึกว่าเวลาแห่งความตายจะยาวนานมาก และทุกสิ่งที่เกิดขึ้นไร้ค่าทั้งสิ้น

⁹ โอ หนุ่มสาวเอ๋ย จงยินดีกับความเยาว์วัยของเจ้าเถิด และให้ใจของเจ้าเบิกบานในวันเวลาของความเยาว์วัยเถิด เจ้าใช้ชีวิตตามที่ใจนำพา และตามที่รู้เห็น แต่จงรู้ด้วยว่า พระเจ้าจะตัดสินเจ้าตามความคิดและการกระทำของเจ้า

¹⁰ จงสลัดความว้าวุ่นออกจากใจของเจ้า และกำจัดความเจ็บปวดไปเสียจากกายของเจ้า ด้วยว่าชีวิตของคนที่เยาว์วัยและหนุ่มสาวนั้นไร้ค่า

การกระทำอันชอบธรรม

3 จงเตือนพวกเขาให้ยอมเชื่อฟังบรรดาผู้อยู่ในระดับปกครองและผู้มีสิทธิอำนาจ และพร้อมเสมอที่จะกระทำความดีทุกประการ ² อย่าพูดใส่ร้ายผู้ใด อย่าทะเลาะวิวาท จงอ่อนโยน แสดงความสุภาพต่อคนทั่วไป ³ เมื่อก่อนเราก็เคยโง่เขลาเช่นกัน ไม่เชื่อฟัง ถูกหลอกลวง และเป็นทาสต่อกิเลสและความสำราญต่างๆ ใช้ชีวิตในการปองร้าย อิจฉา เป็นที่เกลียดชัง และเกลียดชังผู้อื่น ⁴ แต่เมื่อความกรุณาและความรักของพระเจ้าผู้ช่วยให้รอดพ้นของเราที่มีต่อมนุษย์ปรากฏขึ้น ⁵ พระองค์ช่วยเราให้รอดพ้น มิใช่ด้วยการกระทำอันชอบธรรมของเราเอง แต่เป็นเพราะความเมตตาของพระองค์โดยการชำระล้างในการเกิดใหม่ และเป็นขึ้นมาใหม่โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ⁶ พระองค์หลั่งพระวิญญาณนี้ให้แก่พวกเราอย่างเต็มเปี่ยม โดยผ่านพระเยซูคริสต์ผู้ช่วยให้รอดพ้นของเรา ⁷ ในเมื่อเราพ้นผิดโดยพระคุณของพระองค์แล้ว เราจะได้เป็นผู้รับมรดกตามความหวัง ว่าจะได้ชีวิตอันเป็นนิรันดร์ ⁸ ข้อความนี้เป็นที่ไว้ใจได้ ข้าพเจ้าอยากให้ท่านพูดถึงสิ่งเหล่านี้ด้วยความมั่นใจ เพื่อว่าบรรดาคนที่ได้เชื่อในพระเจ้าแล้ว จะได้อุตสาหะในการกระทำดีด้วยความระมัดระวัง สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งดีและเป็นประโยชน์แก่คนทั้งปวง ⁹ จงเลี่ยงจากปัญหาโต้แย้งอันโง่เขลา และเรื่องการลำดับวงศ์ตระกูล เรื่องความเห็นที่ไม่ลงรอยกัน และการวิวาทเกี่ยวกับกฎบัญญัติ เพราะเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์และไม่มีคุณค่าเลย ¹⁰ จงเตือนคนช่างยุที่ทำให้ผู้อื่นแตกแยกกันครั้งหนึ่งก่อน แล้วเตือนเขาอีกเป็นครั้งที่สอง หลังจากนั้นแล้วก็อย่าเกี่ยวข้องกับเขาอีก ¹¹ ท่านทราบว่าคนเช่นนั้นหันจากทางที่ถูกต้อง และไปกระทำบาปซึ่งเป็นการกล่าวโทษตนเอง

คำลงท้าย

¹² เมื่อข้าพเจ้าใช้อาร์เทมาสหรือทีคิกัสให้มาหาท่าน ท่านจงพยายามมาหาข้าพเจ้าที่นิโคบุรีให้ได้ เพราะข้าพเจ้าได้ตัดสินใจจะมาอยู่ที่นั่นตลอดช่วงฤดูหนาว ¹³ จงพยายามอย่างที่สุดในการช่วยเหลือเศนาสผู้เป็นทนายความ^[a]กับอปอลโลเวลาที่เขาเดินทาง และจงแน่ใจว่าเขาไม่ขาดเหลือสิ่งใดเลย ¹⁴ คนของเราต้องมีความอุตสาหะในการกระทำดี เพื่อจะได้จัดหาสิ่งที่ขัดสนเมื่อคราวจำเป็น คือไม่เป็นคนที่ไร้ผล

¹⁵ ทุกคนที่อยู่กับข้าพเจ้าฝากความคิดถึงมายังท่าน ช่วยฝากความคิดถึงมายังบรรดาผู้ที่รักเราซึ่งมีความเชื่อเดียวกัน

ขอพระคุณจงอยู่กับท่านทุกคนเถิด