Bible in 90 Days
Pagbabalik mula sa Pagkabihag
14 Ang Panginoon ay maaawa sa Jacob, at muling pipiliin ang Israel, at ilalagay sila sa kanilang sariling lupain. Ang dayuhan ay makikisama sa kanila, at sila'y mapapasama sa sambahayan ni Jacob.
2 At kukunin sila ng mga tao, at dadalhin sila sa kanilang dako; at aariin sila ng sambahayan ng Israel sa lupain ng Panginoon bilang mga aliping lalaki at babae. Kanilang bibihagin sila na bumihag sa kanila at mamumuno sa kanila na umapi sa kanila.
3 Kapag bibigyan ka na ng Panginoon ng kapahingahan mula sa iyong kahirapan, kabagabagan, at sa mabigat na paglilingkod na ipinapaglingkod mo,
4 ay iyong dadalhin ang pagkutyang ito laban sa hari ng Babilonia:
“Huminto na ang pang-aapi!
Huminto na ang matinding kalapastanganan!
5 Binali ng Panginoon ang tungkod ng masama,
ang setro ng mga pinuno;
6 na nagpahirap sa mga tao sa pamamagitan ng poot
ng walang tigil na bugbog,
na namuno sa mga bansa sa galit,
na may walang tigil na pag-uusig.
7 Ang buong lupa ay tiwasay at tahimik;
sila'y biglang nagsisiawit.
8 Ang mga puno ng sipres ay nagagalak dahil sa iyo,
at ang mga sedro sa Lebanon, na nagsasabi,
‘Mula nang ikaw ay ibagsak,
wala nang mamumutol na umaahon laban sa amin.’
9 Ang Sheol sa ibaba ay kinilos
upang salubungin ka sa iyong pagdating;
pinupukaw nito ang mga lilim upang batiin ka,
ang lahat na mga pinuno ng lupa;
itinatayo nito mula sa kanilang mga trono,
ang lahat na hari ng mga bansa.
10 Silang lahat ay magsasalita
at magsasabi sa iyo:
‘Pati ba ikaw ay naging mahinang gaya namin?
Ikaw ba'y naging gaya namin?’
11 Ang iyong kahambugan ay ibinaba sa Sheol
pati na ang tunog ng iyong mga alpa;
ang uod ay higaan sa ilalim mo,
at ang mga uod ang iyong pantakip.
12 “Ano't(A) nahulog ka mula sa langit,
O Tala sa Umaga, anak ng Umaga!
Paanong ikaw ay lumagpak sa lupa,
ikaw na siyang nagpabagsak sa mga bansa!
13 Sinabi(B) mo sa iyong puso,
‘Ako'y aakyat sa langit;
sa itaas ng mga bituin ng Diyos
aking itatatag ang aking trono sa itaas;
ako'y uupo sa bundok na pinagtitipunan,
sa malayong hilaga.
14 Ako'y aakyat sa itaas ng mga kaitaasan ng mga ulap,
gagawin ko ang aking sarili na gaya ng Kataas-taasan.’
15 Gayunma'y ibinaba ka sa Sheol,
sa mga pinakamalalim na bahagi ng Hukay.
16 Silang nakakakita sa iyo ay magsisititig sa iyo,
at mag-iisip tungkol sa iyo:
‘Ito ba ang lalaki na nagpayanig ng lupa,
na nagpauga ng mga kaharian;
17 na ginawang gaya ng ilang ang sanlibutan,
at gumiba ng mga bayan nito;
na hindi nagpahintulot sa kanyang mga bilanggo upang magsiuwi?’
18 Lahat ng mga hari ng mga bansa ay nahihiga sa kaluwalhatian,
bawat isa'y sa kanyang sariling libingan.
19 Ngunit ikaw ay itinapon papalayo sa iyong libingan
na gaya ng kasuklamsuklam na sanga,
binihisang kasama ng mga patay, ang mga tinaga ng tabak,
na bumaba sa mga bato ng Hukay,
gaya ng bangkay na nayapakan ng paa.
20 Ikaw ay hindi mapapasama sa kanila sa libingan,
sapagkat sinira mo ang iyong lupain,
pinatay mo ang iyong bayan.
“Ang angkan nawa ng mga gumagawa ng kasamaan
ay huwag nang tawagin magpakailanman!
21 Maghanda kayong patayin ang kanilang mga anak
dahil sa kasamaan ng kanilang mga magulang;
baka sila'y magsibangon at angkinin ang lupain,
at punuin ng mga lunsod ang ibabaw ng lupa.”
Babala Laban sa Babilonia
22 “At ako'y babangon laban sa kanila,” sabi ng Panginoon ng mga hukbo, “at tatanggalin ko sa Babilonia ang pangalan at ang nalabi, at ang anak at ang anak ng anak,” sabi ng Panginoon.
23 “Iyon ay aking gagawing ari-arian ng hayop na erizo, at mga lawa ng tubig, at aking papalisin ng walis ng pagkawasak,” sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
Babala Laban sa Asiria
24 Ang(C) Panginoon ng mga hukbo ay sumumpa:
“Gaya ng aking binalak,
gayon ang mangyayari;
at gaya ng aking pinanukala,
gayon ang mananatili.
25 Aking lalansagin ang taga-Asiria sa aking lupain,
at sa aking mga bundok ay yayapakan ko siya sa ilalim ng paa;
kung magkagayo'y maaalis ang kanyang pamatok sa kanila,
at ang ipinasan niya sa kanilang balikat.”
26 Ito ang panukala na ipinanukala tungkol sa buong lupa;
at ito ang kamay na iniunat
sa lahat ng mga bansa.
27 Sapagkat pinanukala ng Panginoon ng mga hukbo,
at sinong magpapawalang-bisa nito?
Ang kanyang kamay ay nakaunat,
at sinong mag-uurong nito?
Babala Laban sa mga Filisteo
28 Dumating(D) ang pahayag na ito nang taong mamatay si Haring Ahaz.
29 “Ikaw(E) ay huwag magalak, O Filistia, kayong lahat,
sa pagkabali ng pamalo na sumakit sa iyo;
sapagkat sa ahas ay lalabas ang ulupong,
at ang kanyang anak ay magiging mabangis na ahas na lumilipad.
30 At ang panganay ng dukha ay kakain,
at ang nangangailangan ay nahihigang tiwasay;
ngunit aking papatayin ng taggutom ang iyong ugat,
at ang nalabi sa iyo ay aking papatayin.
31 Ikaw ay tumaghoy, O pintuan, ikaw ay sumigaw, O lunsod;
matunaw ka sa takot, O Filistia, kayong lahat!
Sapagkat lumalabas ang usok mula sa hilaga,
at walang pagala-gala sa kanyang mga kasamahan.”
32 Ano nga ang isasagot sa mga sugo ng bansa?
“Itinayo ng Panginoon ang Zion,
at sa kanya ay nanganganlong ang nagdadalamhati sa kanyang bayan.”
Ang Pahayag tungkol sa Moab
15 Ang(F) pahayag tungkol sa Moab.
Sapagkat sa loob ng isang gabi ang Ar ng Moab ay nagiba,
ang Moab ay wala na;
sapagkat sa loob ng isang gabi ay nagiba ang Kir ng Moab,
ang Moab ay wala na.
2 Ang anak na babae ng Dibon ay umahon
sa matataas na dako upang umiyak;
tinatangisan ng Moab ang Nebo at Medeba.
Ang lahat ng ulo ay kalbo,
bawat balbas ay ahit.
3 Sa kanilang mga lansangan ay nagbibigkis sila ng damit-sako,
sa mga bubungan at sa mga liwasan,
tumatangis ang bawat isa at natutunaw sa pag-iyak.
4 Ang Hesbon at ang Eleale ay sumisigaw,
ang kanilang tinig ay naririnig hanggang sa Jahaz.
Kaya't ang mga lalaking may sandata sa Moab ay sumigaw nang malakas;
ang kanyang kaluluwa ay nanginginig.
5 Ang aking puso ay dumadaing para sa Moab;
ang kanyang mga tao ay nagsisitakas sa Zoar,
sa Eglat-shelishiya.
Sapagkat sa ahunan sa Luhith
ay umaahon silang nag-iiyakan;
sa daan patungong Horonaim
ay humahagulhol sila sa kapahamakan.
6 Ang mga tubig ng Nimrim
ay natuyo,
ang damo ay natuyo, ang sariwang damo ay nalalanta,
walang sariwang bagay.
7 Kaya't ang kasaganaan na kanilang tinamo,
at ang kanilang tinipon
ay kanilang dinala
sa Sapa ng Sauce.
8 Sapagkat ang daing ay nakarating
sa paligid ng lupain ng Moab;
ang pagtangis ay nakakarating hanggang sa Eglaim,
ang pagtangis ay nakakarating hanggang sa Beer-elim.
9 Sapagkat ang mga tubig ng Dimon ay punô ng dugo,
gayunma'y magpapadala pa ako sa Dimon ng higit pa,
isang leon para sa nakatakas sa Moab,
para sa nalabi sa lupain.
16 Nagpadala sila ng mga kordero
sa pinuno ng lupain,
mula sa Sela, sa daan ng ilang,
hanggang sa bundok ng anak na babae ng Zion.
2 Sapagkat gaya ng kalat na pugad,
ng mga nagsisigalang ibon,
gayon ang mga anak na babae ng Moab
sa mga tawiran ng Arnon.
3 “Magpayo ka,
magbigay ka ng katarungan,
gawin mo ang iyong lilim na gaya ng gabi
sa gitna ng katanghaliang-tapat;
ikubli mo ang mga itinapon,
huwag mong ipagkanulo ang takas.
4 Patirahin mong kasama mo ang itinapon mula sa Moab,
maging kanlungan ka niya
mula sa mangwawasak.
Kapag wala nang mang-aapi,
at huminto na ang pagkawasak,
at ang yumayapak sa ilalim ng paa ay wala na sa lupain,
5 kung magkagayo'y matatatag ang trono sa tapat na pag-ibig,
at uupo roon sa katapatan,
sa tabernakulo ni David
ang isa na humahatol at humahanap ng katarungan,
at mabilis na nagsasagawa ng katuwiran.”
6 Aming nabalitaan ang pagyayabang ng Moab,
na siya'y totoong mapagmataas;
ang kanyang kahambugan, at ang kanyang kapalaluan, at ang kanyang poot—
ang kanyang paghahambog ay huwad.
7 Kaya't hayaang tumangis ang Moab,
bawat isa'y tumangis para sa Moab.
Manangis kayong lubha
dahil sa mga tinapay na pasas ng Kir-hareseth.
8 Sapagkat ang mga bukid ng Hesbon ay nanghihina,
at ang ubasan ng Sibma;
sinira ng mga panginoon ng mga bansa ang mga piling pananim niyon;
na nakarating hanggang sa Jazer,
at sa ilang ay lumaboy;
ang kanyang mga sanga ay kumalat,
at nagsitawid sa dagat.
9 Kaya't iiyak ako ng iyak ng Jazer
dahil sa puno ng ubas ng Sibma;
didiligin kita ng aking mga luha,
O Hesbon at Eleale;
sapagkat ang sigawan sa iyong bunga
at sa iyong pag-aani ay nahinto.
10 At ang kasayahan at kagalakan ay inalis
mula sa mabungang lupain,
at sa mga ubasan ay hindi inawit ang mga awitin,
walang ginawang mga pagsigaw,
walang manyayapak na gumagawa ng alak sa pisaan;
aking pinatigil ang awitan sa pag-aani.
11 Kaya't ang aking kaluluwa ay tumataghoy na parang alpa para sa Moab,
at ang aking puso para sa Kir-heres.
12 At kapag ang Moab ay humarap, kapag siya'y pagod na sa mataas na dako, kapag siya'y pumaroon sa kanyang santuwaryo upang manalangin, ay hindi siya mananaig.
13 Ito ang salita na sinabi ng Panginoon tungkol sa Moab noong nakaraan.
14 Ngunit ngayo'y nagsalita ang Panginoon, na nagsasabi, “Sa loob ng tatlong taon, na gaya ng mga taon ng isang upahan, ay mawawalang kabuluhan ang kaluwalhatian ng Moab, sampu ng lahat niyang karamihan; at ang mga nalabi ay magiging kakaunti at mahihina.”
Parurusahan ng Diyos ang Damasco
17 Isang(G) pahayag tungkol sa Damasco.
Narito, ang Damasco ay hindi na magiging lunsod,
at magiging isang buntong sira.
2 Ang mga lunsod ng Aroer ay napapabayaan;[a]
iyon ay magiging para sa mga kawan,
na hihiga, at walang mananakit sa kanila.
3 Ang kuta ay mawawala sa Efraim,
at ang kaharian sa Damasco;
at ang nalabi sa Siria ay magiging
gaya ng kaluwalhatian ng mga anak ni Israel, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
4 Sa araw na iyon,
ang kaluwalhatian ng Jacob ay ibababa,
at ang katabaan ng kanyang laman ay mangangayayat.
5 At ito'y magiging gaya nang kapag tinitipon ng mang-aani ang nakatayong trigo,
at ginagapas ng kanyang kamay ang mga uhay;
oo, magiging gaya ng pamumulot ng mga uhay
sa Libis ng Refaim.
6 Gayunma'y maiiwan doon ang mga pinulot,
gaya ng kapag niyugyog ang puno ng olibo—
na dalawa o tatlong bunga
ay naiiwan sa dulo ng kataas-taasang sanga,
apat o lima
sa mga sanga ng mabungang punungkahoy, sabi ng Panginoong Diyos ng Israel.
Matatapos ang Pagsamba sa mga Diyus-diyosan
7 Sa araw na iyon ay pahahalagahan ng mga tao ang Maylalang sa kanila, ang kanilang mga mata ay titingin sa Banal ng Israel.
8 Hindi nila pahahalagahan ang mga dambana, na gawa ng kanilang mga kamay, at hindi sila titingin sa ginawa ng kanilang mga daliri, maging sa mga sagradong poste,[b] o sa mga altar ng insenso.
9 Sa araw na iyon, ang kanilang matitibay na lunsod ay magiging gaya ng mga dakong pinabayaan sa gubat, at sa taluktok ng bundok, na pinabayaan dahil sa mga anak ni Israel; at magiging wasak.
10 Sapagkat kinalimutan mo ang Diyos ng iyong kaligtasan,
at hindi mo inalala ang Malaking Bato ng iyong kanlungan.
Kaya't bagaman nagtatanim ka ng mabubuting pananim,
at naglagay ka ng ibang sangang pananim.
11 Bagaman sa araw ng iyong pagtatanim ay iyong inalagaan,
at pinamumulaklak mo ang mga iyon sa kinaumagahan,
gayunma'y mawawala ang ani
sa araw ng kalungkutan at walang lunas na hapdi.
12 Ah, ang ingay ng maraming bansa,
na umuugong na gaya ng ugong ng mga dagat;
Ah, ang ingay ng mga bansa,
na nagsisiugong na parang ugong ng bugso ng malakas na mga tubig!
13 Ang mga bansa ay umuugong na parang agos ng maraming tubig,
ngunit sila'y sasawayin niya, at sila'y magsisitakas sa malayo,
at papaspasin na gaya ng ipa sa mga bundok sa harap ng hangin,
at gaya ng ipu-ipong alabok sa harap ng bagyo.
14 Sa gabi, ay narito ang nakakatakot!
At bago dumating ang umaga, ay wala na sila!
Ito ang bahagi nila na nagsisisamsam sa atin,
at ang kapalaran nila na nagnakaw sa atin.
18 Ah,(H) ang lupain ng pakpak na pumapagaspas,
na nasa kabila ng mga ilog ng Etiopia;
2 na nagpapadala ng mga sugo sa gilid ng Nilo,
sa mga sasakyang-papiro sa ibabaw ng karagatan!
Humayo kayo, maliliksing sugo,
sa bansang mataas at patag,
sa bayang kinatatakutan sa malayo at malapit;
isang bansang makapangyarihan at nananakop,
na ang lupain ay hinahati ng mga ilog!
3 Kayong lahat na nananahan sa sanlibutan,
at kayong mga naninirahan sa lupa,
kapag ang isang hudyat ay itinaas sa mga bundok, ay inyong tingnan!
Kapag ang trumpeta ay hinipan, makinig kayo!
4 Sapagkat ganito ang sinabi ng Panginoon sa akin,
“Ako'y tahimik na titingin mula sa aking tinitirhan,
gaya ng malinaw na init sa sikat ng araw,
gaya ng ulap na hamog sa init ng pag-aani.”
5 Sapagkat bago mag-ani, kapag ang pamumulaklak ay tapos na,
at ang bulaklak ay nagiging ubas na nahihinog,
kanyang puputulin ng karit na pangkapon ang mga usbong,
at ang nakaladlad na mga sanga ay kanyang puputulin.
6 Ang mga iyon ay pawang maiiwan
sa mga ibong mandaragit sa mga bundok,
at sa mga hayop sa lupa.
At kakainin ang mga iyon ng mga ibong mandaragit sa panahon ng tag-init,
at kakainin ang mga iyon ng lahat na hayop sa lupa sa taglamig.
7 Sa panahong iyon ay dadalhin ang mga kaloob sa Panginoon ng mga hukbo
ng mga taong matataas at makikisig,
at mula sa bayang kinatatakutan sa malapit at malayo;
isang bansang makapangyarihan at nananakop,
na ang lupain ay hinahati ng mga ilog,
sa Bundok ng Zion, sa dako ng pangalan ng Panginoon ng mga hukbo.
Parurusahan ang Ehipto
19 Isang(I) pahayag tungkol sa Ehipto.
Tingnan ninyo, ang Panginoon ay nakasakay sa isang matuling ulap,
at patungo sa Ehipto,
at ang mga diyus-diyosan ng Ehipto ay manginginig sa kanyang harapan,
at ang puso ng Ehipto ay manlulumo sa gitna niyon.
2 Aking kikilusin ang mga Ehipcio laban sa mga Ehipcio;
at sila'y maglalaban, bawat tao laban sa kanyang kapatid,
at bawat tao laban sa kanyang kapwa,
lunsod laban sa lunsod, at kaharian laban sa kaharian.
3 Ang diwa ng mga Ehipcio ay mauubos sa gitna niyon;
at aking guguluhin ang kanilang mga panukala;
at sasangguni sila sa mga diyus-diyosan, at sa mga engkantador,
at sa mga sumasangguni sa masamang espiritu, at sa mga manghuhula.
4 Aking ibibigay ang mga Ehipcio
sa kamay ng mabagsik na panginoon;
at mabangis na hari ang maghahari sa kanila,
sabi ng Panginoon, ng Panginoon ng mga hukbo.
5 Ang tubig ng Nilo ay matutuyo,
at ang ilog ay mawawalan ng tubig at matutuyo.
6 Ang mga ilog ay babaho;
ang mga batis ng Ehipto ay huhupa at matutuyo,
ang mga tambo at mga talahib ay matutuyo.
7 Magkakaroon ng mga walang tanim na dako sa pampang ng Nilo,
sa baybayin ng Nilo,
at lahat ng inihasik sa tabi ng Nilo ay matutuyo,
matatangay, at mawawala.
8 Ang mga mangingisda ay tatangis,
lahat ng naglalawit ng bingwit sa Nilo ay tatangis,
at manghihina silang naglaladlad ng mga lambat sa tubig.
9 Ang mga gumagawa ng tela ay mawawalan ng pag-asa,
at ang humahabi ng puting damit ay manghihina.
10 Ang mga haligi ng lupain ay madudurog,
at ang lahat na nagpapaupa ay magdadalamhati.
11 Ang mga pinuno ng Zoan ay lubos na hangal;
ang matatalinong tagapayo ni Faraon ay nagbibigay ng payong hangal.
Paanong masasabi ninyo kay Faraon,
“Ako'y anak ng pantas,
anak ng mga dating hari?”
12 Saan ngayon naroon ang iyong mga pantas?
Sasabihin nga nila sa iyo ngayon at ipaalam nila
kung ano ang pinanukala ng Panginoon ng mga hukbo laban sa Ehipto.
13 Ang mga pinuno ng Zoan ay naging mga hangal,
ang mga pinuno ng Memfis ay dinaya,
sila na panulok na bato ng kanyang mga lipi
ang nagligaw sa Ehipto.
14 Inihalo ng Panginoon sa kanya
ang espiritu ng pagkalito;
at iniligaw nila sa bawat gawa niya ang Ehipto,
pasuray-suray sa kanyang pagsusuka gaya ng lasing na tao.
15 Hindi na magkakaroon ng anuman para sa Ehipto
na magagawa ng ulo o ng buntot, sanga ng palma, o tambo.
Pagbabalik-loob ng Ehipto at ng Asiria
16 Sa araw na iyon ay magiging parang mga babae ang mga Ehipcio, at manginginig sa takot sa harapan ng kamay ng Panginoon ng mga hukbo na kanyang itinataas laban sa kanila.
17 At ang lupain ng Juda ay magiging kakilabutan sa Ehipto; kaninuman mabanggit iyon ay matatakot, dahil sa panukala ng Panginoon ng mga hukbo, na ipinanukala laban doon.
18 Sa araw na iyon ay magkakaroon ng limang bayan sa lupain ng Ehipto na magsasalita ng wika ng Canaan, at magsisisumpa ng katapatan sa Panginoon ng mga hukbo. Ang isa roo'y tatawaging ‘Lunsod ng Araw.’
19 Sa araw na iyon ay magkakaroon ng isang dambana sa Panginoon sa gitna ng lupain ng Ehipto, at isang haligi sa Panginoon sa hangganan niyon.
20 Iyon ay magiging tanda at saksi sa Panginoon ng mga hukbo sa lupain ng Ehipto. Kapag sila'y dumaing sa Panginoon dahil sa mga mang-aapi, magsusugo siya sa kanila ng isang tagapagligtas, at kanyang ipagtatanggol at ililigtas sila.
21 At ipapakilala ng Panginoon ang kanyang sarili sa Ehipto, at makikilala ng mga Ehipcio ang Panginoon sa araw na iyon at sila'y magsisisamba na may alay at handog na sinusunog. At sila'y gagawa ng panata sa Panginoon at tutuparin ang mga iyon.
22 At sasaktan ng Panginoon ang Ehipto, sinasaktan at pinagagaling, at sila'y manunumbalik sa Panginoon, at kanyang papakinggan ang kanilang mga daing at pagagalingin sila.
23 Sa araw na iyon ay magkakaroon ng lansangan mula sa Ehipto hanggang sa Asiria, at ang mga taga-Asiria ay magsisipasok sa Ehipto, at ang mga Ehipcio ay sa Asiria, at ang mga Ehipcio ay magsisisambang kasama ng mga taga-Asiria.
24 Sa araw na iyon ay magiging pangatlo ang Israel sa Ehipto at sa Asiria, isang pagpapala sa gitna ng lupain,
25 na pinagpala ng Panginoon ng mga hukbo, na sinasabi, “Pagpalain ang bayan kong Ehipto, at ang Asiria na gawa ng aking mga kamay, at ang Israel na aking mana.”
20 Nang taong dumating ang punong-kawal sa Asdod, na isinugo ni Sargon na hari ng Asiria, at siya'y nakipaglaban doon at nasakop iyon,
2 nang panahong iyon ay nagsalita ang Panginoon sa pamamagitan ni Isaias na anak ni Amoz, na sinasabi, “Ikaw ay humayo, at kalagin mo ang damit-sako sa iyong mga balakang, at hubarin mo ang sapin sa iyong paa.” At ginawa niyang gayon at lumakad na hubad at yapak.
3 At sinabi ng Panginoon, “Kung paanong ang aking lingkod na si Isaias ay lumakad na hubad at yapak sa loob ng tatlong taon bilang tanda at babala sa Ehipto at Etiopia,
4 gayon ilalayo ng hari ng Asiria ang mga bihag na Ehipcio at taga-Etiopia, bata at matanda, hubad at yapak, at may mga piging nakalitaw, sa ikapapahiya ng Ehipto.
5 Sila'y manlulupaypay at malilito, dahil sa Etiopia na kanilang pag-asa at sa Ehipto na kanilang ipinagmamalaki.
6 At ang naninirahan sa baybaying ito ay magsasabi sa araw na iyon, ‘Narito, ito ang nangyari doon sa aming inaasahan at aming tinakbuhan upang hingan ng tulong upang makalaya sa hari sa Asiria! At kami, paano kami makakatakas?’”
Ang Pagbagsak ng Babilonia
21 Ang pahayag tungkol sa ilang ng karagatan.
Kung paanong dumaan ang mga ipu-ipo sa Negeb
ito'y nagmumula sa ilang
mula sa isang kakilakilabot na lupain.
2 Isang matinding pangitain ang ipinahayag sa akin;
ang magnanakaw ay nagnanakaw,
at ang mangwawasak ay nangwawasak.
Umahon ka, O Elam;
kumubkob ka, O Media;
lahat ng buntong-hininga na nilikha niya'y
aking pinatigil na.
3 Kaya't ang aking mga balakang ay punô ng kahirapan;
punô ako ng paghihirap,
gaya ng mga hirap ng babae sa panganganak,
ako'y nakayuko na anupa't hindi ako makarinig;
ako'y nanlulumo na anupa't hindi ako makakita.
4 Ang aking isipan ay umiikot, ang pagkasindak ay nakabigla sa akin;
ang pagtatakipsilim na aking kinasabikan
ay nagpanginig sa akin.
5 Sila'y naghanda ng hapag-kainan,
iniladlad nila ang alpombra,
sila'y nagsisikain, sila'y nagsisiinom.
Magsitindig kayong mga pinuno,
langisan ninyo ang kalasag!
6 Sapagkat ganito ang sinabi ng Panginoon sa akin,
“Ikaw ay humayo, maglagay ka ng bantay;
ipahayag niya kung ano ang nakikita niya.
7 Kapag siya'y nakakita ng mga nakasakay, mga mangangabayo na dala-dalawa,
nakasakay sa mga asno, nakasakay sa mga kamelyo,
makinig siyang masikap,
ng buong sikap.”
8 At siya na nakakita ay sumigaw:
“O Panginoon, ako'y nakatayo sa muog,
patuloy kapag araw,
at ako'y nakatanod sa aking bantayan
nang buong magdamag.
9 Tingnan(J) mo, dumarating ang mga mangangabayo,
mga mangangabayong dala-dalawa!”
At siya'y sumagot at nagsabi,
“Bumagsak, bumagsak ang Babilonia;
at lahat na larawang inanyuan ng kanyang mga diyos
ay nagkadurug-durog sa lupa.”
10 O ikaw na aking giniik, at trigo ng aking giikan,
ang aking narinig sa Panginoon ng mga hukbo,
sa Diyos ng Israel, ang aking ipinahayag sa iyo.
Ang Hula tungkol sa Edom
11 Ang pahayag tungkol sa Duma.
May tumatawag sa akin mula sa Seir,
“Bantay, gaano pa katagal ang gabi?
Bantay, gaano pa katagal ang gabi?”
12 Sinabi ng bantay,
“Ang umaga ay dumarating, at gayundin ang gabi.
Kung kayo'y mag-uusisa, mag-usisa kayo;
muli kayong bumalik.”
Ang Hula tungkol sa Arabia
13 Ang pahayag tungkol sa Arabia.
Sa gubat ng Arabia ay tumigil kayo,
O kayong naglalakbay na mga Dedaneo.
14 Sa nauuhaw ay magdala kayo ng tubig,
salubungin ng tinapay ang takas,
O mga naninirahan sa lupain ng Tema.
15 Sapagkat sila'y tumakas mula sa mga tabak,
mula sa binunot na tabak,
mula sa busog na nakaakma,
at mula sa matinding digmaan.
16 Sapagkat ganito ang sinabi ng Panginoon sa akin, “Sa loob ng isang taon, ayon sa mga taon ng magpapaupa, ang lahat ng kaluwalhatian ng Kedar ay magwawakas;
17 at ang nalalabi sa mga mamamana, sa mga makapangyarihang lalaki na mga anak ni Kedar ay magiging iilan, sapagkat ang Panginoon, ang Diyos ng Israel, ay siyang nagsalita.”
Ang Hula tungkol sa Jerusalem
22 Ang pahayag tungkol sa libis ng pangitain.
Anong ibig mong sabihin na ikaw ay umakyat,
kayong lahat, sa mga bubungan?
2 O ikaw na puno ng mga sigawan,
magulong lunsod, masayang bayan?
Ang iyong mga patay ay hindi napatay ng tabak,
o namatay man sa pakikipaglaban.
3 Lahat mong pinuno ay nagsitakas na magkakasama,
sila'y nahuli bagaman di ginamitan ng busog.
Kayong lahat na natagpuan ay nahuli,
bagaman sila'y nakatakas sa malayo.
4 Kaya't sinabi ko,
“Huwag kayong tumingin sa akin,
hayaan ninyong ako'y umiyak na may kapaitan;
huwag ninyong sikaping bigyan ako ng kaaliwan,
ng dahil sa pagkawasak sa anak na babae ng aking bayan.”
5 Sapagkat ang Panginoong Diyos ng mga hukbo ay may isang araw
ng pagkakagulo at pagyapak, ng pagkalito,
sa libis ng pangitain;
pagkabagsak ng mga pader
at pagsigaw sa mga bundok.
6 Ang Elam ay may dalang lalagyan ng pana,
may mga karwahe at mga mangangabayo;
at inalisan ng balot ng Kir ang kalasag.
7 Ang iyong mga piling libis ay punô ng mga karwahe,
at ang mga mangangabayo ay nakahanay sa mga pintuan.
8 At kanyang inalis ang takip ng Juda.
Sa araw na iyon ay tumingin ka sa mga sandata sa Bahay ng Gubat.
9 Inyong nakita na maraming butas ang lunsod ni David, at inyong tinipon ang tubig ng mababang tipunan ng tubig.
10 At inyong binilang ang mga bahay ng Jerusalem, at inyong giniba ang mga bahay upang patibayin ang kuta.
11 Kayo'y gumawa ng tipunang tubig sa pagitan ng dalawang pader para sa tubig ng dating tipunan. Ngunit hindi ninyo tiningnan ang gumawa nito, o pinahalagahan man siya na nagplano nito noon pa.
12 Nang araw na iyon ay tumawag ang Panginoong Diyos ng mga hukbo,
sa pag-iyak, sa pagtangis,
sa pagkakalbo, at sa pagbibigkis ng damit-sako.
13 Sa(K) halip ay nagkaroon ng kagalakan at kasayahan,
pagpatay ng mga baka at pagpatay ng mga tupa,
pagkain ng karne, at pag-inom ng alak.
“Tayo'y kumain at uminom,
sapagkat bukas tayo ay mamamatay.”
14 Ipinahayag ng Panginoon ng mga hukbo ang kanyang sarili sa aking mga pandinig:
“Tunay na ang kasamaang ito ay hindi ipatatawad sa inyo hanggang sa kayo'y mamatay,”
sabi ng Panginoong Diyos ng mga hukbo.
Babala Laban kay Sebna
15 Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos ng mga hukbo, “Ikaw ay humayo, pumaroon ka sa katiwalang ito, sa Sebna, na siyang katiwala sa bahay, at iyong sabihin sa kanya:
16 Anong karapatan mo rito? Sinong mga kamag-anak mo rito at gumawa ka rito ng isang libingan para sa iyo? Gumagawa ka ng libingan sa itaas, at umuukit ka ng tahanan para sa iyong sarili sa malaking bato!
17 Ibabagsak kang bigla ng Panginoon, ikaw na malakas na tao. Hahawakan ka niya ng mahigpit.
18 Paiikutin ka niya nang paiikutin, at itatapon ka na parang bola sa malaking lupain. Doon ka mamamatay, at doon malalagay ang iyong magagarang mga karwahe, ikaw na kahihiyan ng sambahayan ng iyong panginoon.
19 At aalisin kita sa iyong katungkulan, at sa iyong kinaroroonan ay ibubuwal ka.
20 Sa araw na iyon ay aking tatawagin ang aking lingkod na si Eliakim na anak ni Hilkias,
21 at aking susuotan siya ng iyong balabal, at ibibigkis sa kanya ang iyong pamigkis, at aking ipagkakatiwala ang iyong kapangyarihan sa kanyang kamay; at siya'y magiging ama sa mga naninirahan sa Jerusalem at sa sambahayan ni Juda.
22 Ang(L) katungkulan sa sambahayan ni David ay iaatang ko sa kanyang balikat; at siya'y magbubukas, at walang makapagsasara; at siya'y magsasara, at walang makapagbubukas.
23 At aking ikakapit siya na parang tulos sa isang matibay na dako; at siya'y magiging trono ng karangalan sa sambahayan ng kanyang magulang.
24 Kanilang ibibitin sa kanya ang buong bigat ng sambahayan ng kanyang magulang, ang mga anak at ang angkan, bawat maliit na sisidlan, mula sa mga tasa hanggang sa mga malalaking sisidlan.
25 Sa araw na iyon, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, matatanggal ang tulos na ikinabit sa matibay na dako. Ito'y puputulin at mahuhulog, at ang pasan na nasa ibabaw niyon ay maglalaho, sapagkat sinabi ng Panginoon.”
Ang Pahayag tungkol sa Tiro at Sidon
23 Ang(M) pahayag tungkol sa Tiro.
Tumaghoy kayo, kayong mga sasakyang-dagat ng Tarsis;
sapagkat sira ang Tiro, walang bahay o kanlungan!
Mula sa lupain ng Cyprus
ay inihayag ito sa kanila.
2 Tumahimik kayo, kayong mga naninirahan sa baybayin;
O mga mangangalakal ng Sidon,
ang iyong mga sugo ay nagdaraan sa dagat,
3 at nasa baybayin ng malawak na mga tubig,
ang iyong kinita ay ang binhi ng Sihor,
ang ani ng Nilo,
ikaw ang mangangalakal ng mga bansa.
4 Mahiya ka, O Sidon, sapagkat nagsalita ang dagat,
ang tanggulan ng dagat, na nagsasabi,
“Hindi ako nagdamdam, o nanganak man,
o nag-alaga man ako ng mga binata,
o nagpalaki ng mga dalaga.”
5 Kapag ang balita ay dumating sa Ehipto,
magdadalamhati sila dahil sa balita tungkol sa Tiro.
6 Dumaan kayo sa Tarsis,
umiyak kayo, kayong mga naninirahan sa baybayin!
7 Ito ba ang inyong masayang lunsod,
na mula pa noong unang araw ang pinagmulan,
na dinadala ng kanyang mga paa
upang sa malayo ay manirahan?
8 Sinong nagpanukala nito
laban sa Tiro na siyang nagkakaloob ng mga korona,
na ang mga negosyante ay mga pinuno,
na ang mga mangangalakal ay mararangal sa lupa.
9 Pinanukala ito ng Panginoon ng mga hukbo,
upang hamakin ang kapalaluan ng buong kaluwalhatian,
upang hiyain ang lahat na mararangal sa lupa.
10 Apawan mo ang iyong lupain na gaya ng Nilo,
O anak na babae ng Tarsis;
wala nang pampigil.
11 Kanyang iniunat ang kanyang kamay sa karagatan,
kanyang niyanig ang mga kaharian.
Ang Panginoon ay nag-utos tungkol sa Canaan,
upang gibain ang mga tanggulan.
12 At kanyang sinabi,
“Ikaw ay hindi na magagalak pa,
O ikaw na aping anak na birhen ng Sidon;
bumangon ka, magdaan ka sa Chittim,
doon ma'y hindi ka magkakaroon ng kapahingahan.”
13 Tingnan mo ang lupain ng mga Caldeo! Ito ay ang bayan; hindi ito ang Asiria. Itinalaga nila ang Tiro para sa maiilap na hayop. Kanilang itinayo ang kanilang mga muog, giniba nila ang kanyang mga palasyo, kanyang ginawa siyang isang guho.
14 Tumangis kayo, kayong mga sasakyang-dagat ng Tarsis,
sapagkat ang inyong tanggulan ay giba.
15 At sa araw na iyon ang Tiro ay malilimutan sa loob ng pitumpung taon, gaya ng mga araw ng isang hari. Pagkatapos ng pitumpung taon ay mangyayari sa Tiro ang gaya sa awit ng masamang babae:[c]
16 “Kumuha ka ng alpa,
lumibot ka sa lunsod,
ikaw na masamang babaing nalimutan!
Gumawa ka ng matamis na himig,
umawit ka ng maraming awit,
upang ikaw ay maalala.”
17 Sa katapusan ng pitumpung taon, dadalawin ng Panginoon ang Tiro, at siya'y babalik sa kanyang pangangalakal, at magiging masamang babae sa lahat ng kaharian ng sanlibutan sa ibabaw ng lupa.
18 At ang kanyang kalakal at ang kanyang upa ay itatalaga sa Panginoon. Hindi ito itatago o iimbakin man, kundi ang kanyang paninda ay magbibigay ng saganang pagkain at magarang pananamit para sa mga namumuhay na kasama ng Panginoon.
Hahatulan ng Panginoon ang mga Bansa
24 Gigibain ng Panginoon ang lupa at ito'y sisirain,
at pipilipitin niya ang ibabaw nito at ang mga naninirahan doon ay pangangalatin.
2 At kung paano sa mga tao, gayon sa pari;
kung paano sa alipin, gayon sa kanyang panginoon;
kung paano sa alilang babae, gayon sa kanyang panginoong babae;
kung paano sa mamimili, gayon sa nagbibili;
kung paano sa nagpapahiram, gayon sa manghihiram;
kung paano sa nagpapautang, gayon sa mangungutang.
3 Lubos na mawawalan ng laman ang lupa, at lubos na masisira;
sapagkat ang salitang ito ay sa Panginoon mula.
4 Ang lupa ay tumatangis at natutuyo,
ang sanlibutan ay nanghihina at natutuyo,
ang mapagmataas na bayan sa lupa ay lilipas.
5 Ang lupa ay nadumihan
ng mga doo'y naninirahan,
sapagkat kanilang sinuway ang kautusan,
nilabag ang tuntunin,
sinira ang walang hanggang tipan.
6 Kaya't nilamon ng sumpa ang lupa,
at silang naninirahan doon ay nagdurusa dahil sa kanilang pagkakasala,
kaya't nasunog ang mga naninirahan sa lupa,
at kakaunting tao ang nalabi.
7 Ang alak ay tumatangis,
ang puno ng ubas ay nalalanta,
lahat ng masayang puso ay nagbubuntong-hininga.
8 Ang saya ng mga alpa ay tumigil,
ang ingay nila na nagagalak ay nagwakas,
ang galak ng lira ay huminto.
9 Sila'y hindi magsisiinom ng alak na may awitan;
ang matapang na alak ay nagiging mapait sa kanila na nagsisiinom niyon.
10 Ang lunsod na magulo ay bumagsak.
Bawat bahay ay nasarhan, upang walang taong makapasok doon.
11 May sigawan sa mga lansangan dahil sa kakulangan sa alak;
lahat ng kagalakan ay natapos na,
sa lupa ay nawala ang kasayahan.
12 Naiwan sa lunsod ang pagkawasak,
at ang pintuan ay winasak.
13 Sapagkat ganito ang mangyayari sa lupa
sa gitna ng mga bansa,
kapag inuga ang isang punong olibo,
gaya ng pamumulot ng ubas pagkatapos ng pag-aani.
14 Inilakas nila ang kanilang mga tinig, sila'y umawit sa kagalakan,
dahil sa kadakilaan ng Panginoon ay sumigaw sila mula sa kanluran.
15 Kaya't mula sa silangan ay luwalhatiin ninyo ang Panginoon;
sa mga pulo ng dagat, ang pangalan ng Panginoon, ang Diyos ng Israel.
16 Mula sa kadulu-duluhang bahagi ng lupa ay nakarinig kami ng mga awit ng papuri,
ng kaluwalhatian sa Matuwid.
Ngunit aking sinabi, “Nanghihina ako,
nanghihina ako, kahabag-habag ako!
Sapagkat ang mga taksil ay gumagawa ng kataksilan.
Ang mga taksil ay gumagawang may lubhang kataksilan.”
17 Ang takot, ang hukay, at ang bitag ay nasa iyo,
O naninirahan sa lupa.
18 Siyang tumatakas sa tunog ng pagkasindak
ay mahuhulog sa hukay;
at siyang umaakyat mula sa hukay
ay mahuhuli sa bitag.
Sapagkat ang mga bintana ng langit ay nakabukas,
at ang mga pundasyon ng lupa ay umuuga.
19 Ang lupa ay lubos na nagiba,
ang lupa ay lubos na nasira,
ang lupa ay marahas na niyanig.
20 Pagiray-giray na parang taong lasing ang lupa,
ito'y gumigiray na parang dampa;
at ang kanyang paglabag ay nagiging mabigat sa kanya,
at ito'y bumagsak, at hindi na muling babangon pa.
21 At sa araw na iyon, parurusahan ng Panginoon
ang hukbo ng langit, sa langit,
at ang mga hari sa lupa, sa ibabaw ng lupa.
22 At sila'y matitipong sama-sama,
kagaya ng mga bilanggo sa hukay,
sila'y sasarhan sa bilangguan,
at pagkaraan ng maraming araw sila'y parurusahan.
23 Kung magkagayo'y malilito ang buwan,
at ang araw ay mapapahiya;
sapagkat ang Panginoon ng mga hukbo ay maghahari
sa bundok ng Zion at sa Jerusalem;
at sa harapan ng kanyang matatanda ay ihahayag niya ang kanyang kaluwalhatian.
Awit ng Papuri sa Panginoon
25 O Panginoon, ikaw ay Diyos ko;
aking dadakilain ka, aking pupurihin ang pangalan mo;
sapagkat ikaw ay gumawa ng kagila-gilalas na bagay,
samakatuwid ay ang iyong binalak noong una, tapat at tiyak.
2 Sapagkat iyong ginawang isang bunton ang lunsod,
ang bayang matibay ay ginawang isang guho;
ang palasyo ng mga dayuhan ay di na bayan,
ito'y hindi na maitatayo kailanman.
3 Kaya't luluwalhatiin ka ng malalakas na mamamayan,
ang mga lunsod ng malulupit na mga bansa ay matatakot sa iyo.
4 Sapagkat ikaw sa mga dukha ay naging kanlungan,
isang kanlungan sa nangangailangan sa kanyang kahirapan,
silungan sa bagyo at lilim sa init,
sapagkat ang ihip ng mga malulupit ay parang bagyo laban sa pader,
5 gaya ng init sa tuyong dako.
Sinupil mo ang ingay ng mga dayuhan;
gaya ng init sa pamamagitan ng lilim ng alapaap,
ang awit ng mga malulupit ay napatahimik.
6 At sa bundok na ito ay gagawa ang Panginoon ng mga hukbo sa lahat ng mga bayan ng isang kapistahan ng matatabang bagay, ng isang kapistahan ng mga nilumang alak, ng matatabang bagay na punô ng utak, ng mga lumang alak na totoong dinalisay.
7 At kanyang wawasakin sa bundok na ito ang takip na inilagay sa lahat ng mga bayan, at ang lambong na iniladlad sa lahat ng bansa.
8 Lulunukin(N) niya ang kamatayan magpakailanman at papahirin ng Panginoong Diyos ang mga luha sa lahat ng mga mukha. Ang paghamak sa kanyang bayan ay maaalis sa buong lupa, sapagkat ang Panginoon ang nagsalita.
9 At sasabihin sa araw na iyon, “Ito'y ating Diyos; hinintay natin siya at ililigtas niya tayo. Ito ang Panginoon; ating hinintay siya, tayo'y matuwa at magalak sa kanyang pagliligtas.”
10 Sapagkat(O) ang kamay ng Panginoon ay magpapahinga sa bundok na ito. Ang Moab ay mayayapakan sa kanyang dako, gaya ng dayami na nayayapakan sa tapunan ng dumi.
11 At kanyang iuunat ang kanyang mga kamay sa gitna niyon, gaya ng manlalangoy na nag-uunat ng kanyang mga kamay sa paglangoy; ngunit ibababa ng Panginoon ang kanyang kapalaluan kasama ng kakayahan ng kanyang mga kamay.
12 At ang matataas na muog ng kanyang mga kuta ay kanyang ibababa, ilulugmok, at ibabagsak sa lupa, hanggang sa alabok.
Awit ng Pagtitiwala sa Panginoon
26 Sa araw na iyon ay aawitin ang awit na ito sa lupain ng Juda,
“Tayo ay may matibay na lunsod;
kanyang inilalagay ang kaligtasan
bilang mga pader at tanggulan.
2 Buksan ninyo ang mga pintuan,
upang makapasok ang matuwid na bansa na nag-iingat ng katotohanan.
3 Iyong iingatan siya sa ganap na kapayapaan,
na ang pag-iisip ay nananatili sa iyo, sapagkat siya'y nagtitiwala sa iyo.
4 Magtiwala kayo sa Panginoon magpakailanman,
sapagkat ang Panginoong Diyos
ay isang batong walang hanggan.
5 Sapagkat ibinaba niya
ang mga naninirahan sa kaitaasan,
ang mapagmataas na lunsod.
Kanyang ibinaba, ibinaba hanggang sa lupa;
ibinagsak ito hanggang sa alabok.
6 Niyayapakan ito ng paa,
ng mga paa ng dukha,
ng mga hakbang ng nangangailangan.”
7 Ang daan ng matuwid ay patag,
iyong pinakinis ang landas ng matuwid.
8 Sa daan ng iyong mga hatol,
O Panginoon, naghihintay kami sa iyo;
ang pangalan ng iyong alaala
ay siyang nasa ng aming kaluluwa.
9 Kinasasabikan ka sa gabi ng kaluluwa ko,
ang espiritu sa loob ko ay masikap na naghahanap sa iyo.
Sapagkat kapag nasa lupa ang mga hatol mo,
ang mga naninirahan sa sanlibutan sa katuwiran ay natututo.
10 Kapag nagpapakita ng lingap sa masama,
hindi siya matututo ng katuwiran;
sa lupain ng katuwiran ay nakikitungo siya na may kasamaan,
at hindi nakikita ang sa Panginoon na kamahalan.
11 Panginoon,(P) ang iyong kamay ay nakataas,
gayunma'y hindi nila nakikita.
Ipakita mo ang iyong sigasig para sa bayan, at sila'y mapapahiya;
lamunin nawa sila ng apoy na para sa iyong mga kaaway.
12 Panginoon, ikaw ay magtatalaga ng kapayapaan para sa amin,
ikaw ang gumawa para sa amin ng lahat naming mga gawa.
13 O Panginoon naming Diyos,
ang ibang mga panginoon, bukod sa iyo ay namuno sa amin;
ngunit ang pangalan mo lamang ang kinikilala namin.
14 Sila'y patay, sila'y hindi mabubuhay;
sila'y mga lilim, sila'y hindi babangon.
Kaya't iyong dinalaw at winasak sila,
at pinawi mo ang lahat ng alaala nila.
15 Ngunit iyong pinarami ang bansa, O Panginoon,
iyong pinarami ang bansa; ikaw ay niluwalhati;
iyong pinalaki ang lahat ng hangganan ng lupain.
16 Panginoon, sa kabalisahan ay dinalaw ka nila,
sila'y sumambit ng dalangin,
noong pinarurusahan mo sila.
17 Gaya ng babae na nagdadalang-tao
na namimilipit at dumaraing sa kanyang panganganak,
kapag siya'y malapit na sa kanyang panahon,
naging gayon kami dahilan sa iyo, O Panginoon.
18 Kami ay nagdalang-tao, kami ay namilipit,
kami ay tila nanganak ng hangin.
Kami ay hindi nagkamit ng tagumpay sa lupa;
at ang mga naninirahan sa sanlibutan ay hindi nabuwal.
19 Ang iyong mga patay ay mabubuhay; ang kanilang mga katawan ay babangon.
Magsigising at magsiawit sa kagalakan, kayong naninirahan sa alabok!
Sapagkat ang iyong hamog ay hamog na makinang,
at sa lupain ng mga lilim ay hahayaan mong bumagsak ito.
20 Ikaw ay pumarito, bayan ko, pumasok ka sa iyong mga silid,
at isara mo ang iyong mga pintuan sa likuran mo.
Magkubli kang sandali,
hanggang sa ang galit ay makalampas.
21 Sapagkat ang Panginoon ay lumalabas mula sa kanyang dako
upang parusahan ang mga naninirahan sa lupa dahil sa kanilang kasamaan.
Ililitaw naman ng lupa ang dugo na nabuhos doon
at hindi na tatakpan ang kanyang napatay.
Ililigtas ang Israel
27 Sa(Q) araw na iyon ay parurusahan ng Panginoon, ng kanyang matigas, malaki, at matibay na tabak ang leviatan na tumatakas na ahas, ang leviatan na pumupulupot na ahas, at kanyang papatayin ang dambuhala na nasa dagat.
2 Sa araw na iyon:
“Isang magandang ubasan, umawit kayo tungkol doon!
3 Akong Panginoon ang siyang nag-aalaga,
bawat sandali ay dinidilig ko iyon.
Baka saktan ng sinuman,
aking binabantayan ito gabi't araw.
4 Wala akong galit.
Kung mayroon sana akong mga dawag at mga tinik para makipaglaban!
Ako'y hahayo laban sa kanila, sama-sama ko silang susunugin.
5 O kung hindi ay kumapit sila sa akin upang mapangalagaan,
makipagpayapaan sila sa akin,
makipagpayapaan sila sa akin.”
6 Sa mga araw na darating ay mag-uugat ang Jacob,
ang Israel ay uusbong at mamumulaklak
at pupunuin nila ng bunga ang buong sanlibutan.
7 Kanya bang sinaktan siya na gaya ng pananakit niya sa mga nanakit sa kanila?
O pinatay ba sila na gaya ng pagpatay sa mga pumatay sa kanila?
8 Sa pamamagitan ng pagpapalayas, sa pamamagitan ng pagkabihag ay nakipagtunggali ka laban sa kanila,
kanyang inalis siya ng kanyang malakas na ihip sa araw ng hangin mula sa silangan.
9 Kaya't sa pamamagitan nito ay mapagbabayaran ang pagkakasala ng Jacob,
at ito ang buong bunga ng pag-aalis ng kanyang kasalanan:
kapag kanyang pinagdurug-durog na gaya ng batong tisa
ang lahat ng mga bato ng dambana,
walang Ashera o dambana ng insenso ang mananatiling nakatayo.
10 Sapagkat ang lunsod na may kuta ay nag-iisa,
isang tahanang pinabayaan at iniwanan gaya ng ilang.
Doon manginginain ang guya,
doo'y humihiga siya, at babalatan ang mga sanga niyon.
11 Kapag ang mga sanga niyon ay natuyo, ang mga iyon ay babaliin;
darating ang mga babae at gagawa ng apoy mula sa mga iyon.
Sapagkat ito ay isang bayan na walang unawa;
kaya't ang gumawa sa kanila ay hindi mahahabag sa kanila,
siya na humubog sa kanila ay hindi magpapakita sa kanila ng lingap.
12 Sa araw na iyon, mula sa Ilog Eufrates hanggang sa batis ng Ehipto, gigiikin ng Panginoon ang bunga niyon, at kayo'y titipuning isa-isa, O kayong mga anak ni Israel.
13 At sa araw na iyon, ang malaking trumpeta ay hihipan; at silang nawala sa lupain ng Asiria, at silang mga itinaboy sa lupain ng Ehipto ay darating upang sumamba sa Panginoon sa banal na bundok sa Jerusalem.
Babala sa Efraim
28 Kahabag-habag ang palalong korona ng mga maglalasing ng Efraim,
at sa kumukupas na bulaklak ng kanyang maluwalhating kagandahan,
na nasa ulunan ng mayamang libis na nadaig ng alak!
2 Ang Panginoon ay may isa na makapangyarihan at malakas;
na tulad ng bagyo ng yelo, isang mangwawasak na bagyo,
parang bagyo ng malakas at bumabahang mga tubig,
kanyang ibubuwal sa lupa sa pamamagitan ng kanyang kamay.
3 Ang palalong korona ng mga maglalasing ng Efraim
ay mayayapakan ng paa,
4 at ang kumukupas na bulaklak ng kanyang maluwalhating kagandahan,
na nasa ulunan ng mayamang libis,
ay magiging gaya ng unang hinog na bunga ng igos bago magtag-init:
kapag ito'y nakikita ng tao,
kinakain niya ito paglapat nito sa kanyang kamay.
5 Sa araw na iyon ay magiging korona ng kaluwalhatian ang Panginoon ng mga hukbo,
at putong ng kagandahan, sa nalabi sa kanyang bayan;
6 at espiritu ng katarungan sa kanya na nakaupo sa paghatol,
at lakas sa kanila na nagpaurong ng labanan sa pintuan.
7 Ang mga ito ay sumusuray din dahil sa alak,
at dahil sa matapang na alak ay pahapay-hapay;
ang pari at ang propeta ay sumusuray dahil sa matapang na alak,
sila'y nililito ng alak,
sila'y pahapay-hapay dahil sa matapang na alak;
sila'y nagkakamali sa pangitain,
sila'y natitisod sa paghatol.
8 Sapagkat lahat ng mga hapag ay punô ng suka,
walang dakong walang karumihan.
9 “Kanino siya magtuturo ng kaalaman?
At kanino niya ipapaliwanag ang balita?
Sa mga inilayo sa gatas,
at inihiwalay sa suso?
10 Sapagkat tuntunin sa tuntunin, tuntunin sa tuntunin,
bilin at bilin, bilin at bilin;
dito'y kaunti, doo'y kaunti.”
11 Hindi,(R) kundi sa pamamagitan ng mga utal na labi
at ng ibang wika ay magsasalita ang Panginoon sa bayang ito,
12 na sa kanya'y sinabi niya,
“Ito ang kapahingahan,
papagpahingahin ninyo ang pagod;
at ito ang kaginhawahan;”
gayunma'y hindi nila pinakinggan.
13 Kaya't ang salita ng Panginoon
ay magiging sa kanila'y tuntunin sa tuntunin, tuntunin sa tuntunin,
bilin at bilin, bilin at bilin;
dito'y kaunti, doo'y kaunti;
upang sila'y makahayo, at umatras,
at mabalian, at masilo, at mahuli.
14 Kaya't inyong pakinggan ang salita ng Panginoon, kayong mga mangungutya,
na namumuno sa bayang ito sa Jerusalem!
15 Sapagkat inyong sinabi, “Tayo'y nakipagtipan sa kamatayan,
at sa Sheol ay nakipagkasundo tayo;
kapag ang mahigpit na hagupit ay dumaan,
ito'y hindi darating sa atin;
sapagkat ating ginawang kanlungan ang mga kabulaanan,
at sa ilalim ng kasinungalingan ay nagkubli tayo.”
16 Kaya't(S) ganito ang sabi ng Panginoong Diyos,
“Aking inilalagay sa Zion bilang pundasyon ang isang bato,
isang batong subok,
isang mahalagang batong panulok, na isang tiyak na pundasyon:
‘Siyang naniniwala ay hindi magmamadali.’
17 At aking ilalagay na pising panukat ang katarungan,
at ang katuwiran bilang pabigat;
at papalisin ng yelo ang kanlungan ng mga kabulaanan,
at aapawan ng tubig ang kanlungan.”
18 At ang inyong tipan sa kamatayan ay mawawalan ng kabuluhan,
at ang iyong pakikipagkasundo sa Sheol ay hindi mamamalagi;
kapag ang mahigpit na hagupit ay dumaraan,
kayo nga'y ibabagsak niyon.
19 Sa tuwing daraan kayo, tatangayin kayo niyon,
sapagkat tuwing umaga ay daraan iyon,
sa araw at sa gabi.
at magiging kakilakilabot na maunawaan ang balita.
20 Sapagkat ang higaan ay napakaikli upang makaunat ang isa,
at ang kumot ay napakakitid upang maibalot sa kanya.
21 Sapagkat(T) ang Panginoon ay babangon na gaya sa Bundok ng Perasim,
siya'y mapopoot na gaya sa libis ng Gibeon;
upang gawin ang kanyang gawain—kataka-taka ang kanyang gawa!
at upang gawin ang kanyang gawain—kakaiba ang kanyang gawain!
22 Kaya't ngayo'y huwag kayong manuya,
baka ang mga panali sa inyo ay magsitibay,
sapagkat ako'y nakarinig ng utos ng pagwasak,
mula sa Panginoong Diyos ng mga hukbo, sa buong lupa.
23 Makinig kayo, at pakinggan ninyo ang aking tinig,
inyong dinggin, at pakinggan ang aking pananalita.
24 Nag-aararo bang lagi ang mag-aararo upang maghasik?
Patuloy ba niyang binubungkal at dinudurog ang kanyang lupa?
25 Kapag kanyang napatag ang ibabaw niyon
hindi ba niya binibinhian ng eneldo, at ipinupunla ang binhing komino,
at inihahanay ang trigo,
at ang sebada sa tamang lugar,
at ang espelta bilang hangganan niyon?
26 Sapagkat siya'y naturuan ng matuwid,
ang kanyang Diyos ang nagtuturo sa kanya.
27 Ang eneldo ay hindi ginigiik ng panggiik na mabigat,
o ang gulong man ng karwahe ay iginugulong sa komino;
kundi ang eneldo ay hinahampas ng tungkod,
at ang komino ay ng pamalo.
28 Ang trigo ay dinudurog upang gawing tinapay,
sapagkat ito'y hindi laging ginigiik,
kapag ito'y kanyang pinagulungan ng kanyang karwahe
at ng kanyang mga kabayo, hindi niya ito nadudurog.
29 Ito man ay mula rin sa Panginoon ng mga hukbo;
siya'y kahanga-hanga sa payo,
at nangingibabaw sa karunungan.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001