The Daily Audio Bible

Het eigen gebied voor de stammen van Ruben en Gad en voor de halve stam Manasse

32 De stam van Ruben had veel vee, en de stam van Gad had zelfs heel veel vee. En ze zagen dat de streek van Jaëzer en de streek van Gilead heel geschikt waren voor vee. ² Daarom gingen ze naar Mozes. Ze zeiden tegen hem, de priester Eleazar en de leiders van het volk: ³⁺⁴ "De Heer heeft dit land voor Israël veroverd, met de steden Atarot, Dibon, Jaëzer, Nimra, Hesbon, Eleale, Schebam, Nebo en Behon. We hebben gezien dat dit land heel geschikt is voor vee. En wij hebben veel vee. ⁵ Mogen wij het alstublieft hebben? We willen liever hier wonen dan aan de overkant van de Jordaan."

⁶ Maar Mozes antwoordde: "Willen jullie dan hier blijven, terwijl de anderen oorlog moeten voeren? ⁷ Zo zullen jullie hen ontmoedigen! Dan willen ze straks niet oversteken naar het land dat de Heer hun heeft gegeven! ⁸ Dan doen jullie hetzelfde als jullie voorvaders toen we in Kades-Barnea waren. Zij moesten voor mij het land verkennen. ⁹ Ze kwamen tot het Eskol-dal en bekeken het land. Toen ze terugkwamen, ontmoedigden ze de Israëlieten. Daardoor wilden zij het land niet binnengaan dat de Heer hun had gegeven. ¹⁰ De Heer werd vreselijk boos en Hij zwoer: ¹¹ 'Luister goed: de mannen die uit Egypte vertrokken zijn, alle mannen van 20 jaar en ouder, zullen niet in het land komen dat Ik aan Abraham, Izaäk en Jakob heb beloofd.^[a] Want ze hebben Mij niet willen vertrouwen. ¹² Behalve Kaleb en Jozua. Alleen zij hebben helemaal op Mij vertrouwd.' ¹³ Daarom liet Hij hen 40 jaar lang in de woestijn rondtrekken. Totdat alle mensen die Hem ongehoorzaam waren geweest, gestorven waren. ¹⁴ En nu doen jullie precies hetzelfde als zij. Door jullie ongehoorzaamheid zal de Heer nog bozer worden op Israël! ¹⁵ Als jullie Hem niet langer vertrouwen, zal Hij het volk nog langer in de woestijn laten rondtrekken. Jullie plan zal een ramp worden voor het hele volk."

¹⁶ Maar ze zeiden tegen hem: "We zullen hier stallen bouwen voor het vee, en steden voor onze gezinnen. ¹⁷ Maar daarna zullen we ons klaarmaken voor de strijd. We zullen vooraan in het leger van de Israëlieten strijden. Totdat we hen op hun plaats hebben gebracht. Intussen zullen onze gezinnen in de ommuurde steden wonen. Daar zijn ze veilig tegen aanvallen van de bewoners van het land. ¹⁸ We zullen pas naar huis teruggaan als alle Israëlieten hun eigen gebied hebben veroverd. ¹⁹ Maar wij hoeven geen eigen gebied aan de overkant van de Jordaan. We willen liever het land hier aan de oostkant van de Jordaan hebben."

²⁰ Toen zei Mozes: "Als jullie het zó doen, is het goed. Laat de Heer zien dat jullie je klaarmaken voor de strijd. ²¹ Daarna moeten jullie de Jordaan oversteken. Daar moeten jullie blijven totdat de Heer al zijn vijanden uit het land heeft weggejaagd, ²² en alle volken die er wonen vernietigd zijn. Daarna mogen jullie teruggaan. Alleen zó hebben jullie je plicht gedaan tegenover de Heer en tegenover Israël. Dan zullen jullie dit land hier mogen hebben. ²³ Maar als jullie dat niet doen, zijn jullie ongehoorzaam aan de Heer. En jullie zullen merken dat jullie ongehoorzaamheid gevolgen zal hebben. ²⁴ Bouw dus steden voor jullie gezinnen en stallen voor jullie vee en doe wat jullie beloofd hebben."

²⁵ De stammen van Gad en Ruben antwoordden Mozes: "Dat zullen we doen. ²⁶ Onze kinderen, vrouwen, spullen en vee zullen hier blijven, in de steden van Gilead. ²⁷ Maar wij zullen ons klaarmaken voor de strijd. Wij zullen met de Heer oversteken om het land te veroveren, zoals u gezegd heeft."

²⁸ Toen zei Mozes tegen de priester Eleazar, Jozua en alle leiders van de stammen van de Israëlieten: ²⁹ "Jullie moeten de stammen van Gad en van Ruben het land Gilead als eigen gebied geven. Maar alleen als ze met jullie de Jordaan oversteken en jullie helpen om samen met de Heer het land voor jullie te veroveren. ³⁰ Als ze níet met jullie oversteken, moeten ze bij jullie in Kanaän gaan wonen." ³¹ Toen antwoordden de stammen van Gad en Ruben: "We zullen doen wat de Heer ons gezegd heeft. ³² Wijzelf zullen goed bewapend oversteken naar Kanaän. Maar ons eigen gebied zal aan deze kant van de Jordaan zijn."

³³ Zo gaf Mozes dat gebied aan de stammen van Gad en Ruben en de halve stam van Manasse, de zoon van Jozef. Het was het land van koning Sihon en de Amorieten, en het land Bazan van koning Og met alle steden in die gebieden. ³⁴ De stam van Gad herbouwde Dibon, Atarot, Aroër, ³⁵ Atrot-Sofan, Jaëzer, Jogbeha, ³⁶ Bet-Nimra en Bet-Haran. Ook de stallen herbouwden ze. ³⁷ De stam van Ruben herbouwde Hesbon, Eleale, Kirjataïm, Nebo, Baäl-Meon en Sibma. ³⁸ Ze gaven nieuwe namen aan de steden die ze herbouwden.

³⁹ De familie van Machir, een zoon van Manasse, veroverde Gilead. Ze joegen de Amorieten weg die er woonden. ⁴⁰ Daarom gaf Mozes Gilead aan de familie van Machir. Ze gingen er wonen. ⁴¹ De familie van Jaïr, een andere zoon van Manasse, veroverde de dorpen van de Amorieten en noemde die 'de Dorpen van Jaïr'. ⁴² En Noba veroverde Kenat en de dorpen die daarbij hoorden. Hij noemde de stad naar zichzelf: Noba.

De reis van de Israëlieten door de woestijn

33 ¹⁺² Toen de Israëlieten onder leiding van Mozes en Aäron uit Egypte vertrokken waren, reisden ze van de ene plaats naar de andere. Mozes heeft hun hele tocht van plaats tot plaats opgeschreven. Dat had de Heer hem bevolen. Dit zijn de namen van de plaatsen waar ze hun tentenkamp hebben opgezet. ³ Op de 15e dag van de eerste maand vertrokken ze uit Rameses. Dat was op de dag na het Paasfeest. Ze konden vertrekken dankzij de machtige dingen die God had gedaan. Alle Egyptenaren moesten toekijken hoe ze vertrokken. ⁴ Zelf waren ze bezig om hun doden te begraven. Want de Heer had alle oudste zonen van de Egyptenaren gedood. Ook had de Heer hun goden gestraft.

⁵ De Israëlieten vertrokken dus uit Rameses en zetten hun tentenkamp op bij Sukkot. ⁶ Van Sukkot trokken ze naar Etam. Daar zetten ze hun tentenkamp op aan de rand van de woestijn. ⁷ Toen ze daar vertrokken gingen ze naar Pi-Hachirot. Dat ligt tegenover Baäl-Sefon. Ze zetten hun tentenkamp op tegenover Migdol. ⁸ Van Pi-Hachirot gingen ze dwars door de Rietzee de Etam-woestijn in. Na drie dagen zetten ze hun tentenkamp op bij Mara. ⁹ Van Mara trokken ze naar Elim. In Elim waren twaalf waterbronnen en 70 palmbomen. Daar zetten ze hun tentenkamp op. ¹⁰ Ze vertrokken weer van Elim en zetten hun tentenkamp op bij de Rietzee. ¹¹ Van de Rietzee gingen ze naar de Sin-woestijn. ¹² Van de Sin-woestijn gingen ze naar Dofka. ¹³ Van Dofka trokken ze naar Aluz. ¹⁴ Van Aluz trokken ze naar Rafidim. Daar zetten ze hun tentenkamp op, maar er was geen water om te drinken. ¹⁵ Van Rafidim gingen ze naar de Sinaï-woestijn. ¹⁶ Ze vertrokken uit de Sinaï-woestijn en zetten hun tentenkamp op bij Kibrot-Taäva. ¹⁷ Van Kibrot-Taäva gingen ze naar Hazerot. ¹⁸ Ze vertrokken van Hazerot en kwamen bij Ritma. ¹⁹ Van Ritma gingen ze naar Rimmon-Perez. ²⁰ Van Rimmon-Perez trokken ze naar Libna. ²¹ Van Libna gingen ze naar Rissa. ²² Van Rissa gingen ze naar Kehelata. ²³ Ze vertrokken van Kehelata en zetten hun tentenkamp op bij de Safer-bergen. ²⁴ Van de Safer-bergen gingen ze naar Harada. ²⁵ Van Harada gingen ze naar Makelot. ²⁶ Van Makelot trokken ze naar Tahat. ²⁷ Van Tahat gingen ze naar Tara. ²⁸ Van Tara gingen ze naar Mitka. ²⁹ Van Mitka trokken ze naar Hasmona. ³⁰ Van Hasmona gingen ze naar Moserot. ³¹ Van Moserot gingen ze naar Bene-Jaäkan. ³² Van Bene-Jaäkan gingen ze naar Hor-Gidgad. ³³ Van Hor-Gidgad gingen ze naar Jotbata. ³⁴ Van Jotbata trokken ze naar Abrona. ³⁵ Van Abrona gingen ze naar Ezeon-Geber. ³⁶ Van Ezeon-Geber kwamen ze in de Zin-woestijn, dat is Kades. ³⁷ Van Kades gingen ze naar de berg Hor, aan de grens van het land Edom. ³⁸ Daar beklom de priester Aäron de berg Hor omdat de Heer hem dat bevolen had. En daar stierf hij. Dat was in het 40ste jaar na het vertrek van de Israëlieten uit Egypte, op de eerste dag van de vijfde maand. ³⁹ Aäron was 123 jaar toen hij op de berg Hor stierf.

Jezus in Kapernaüm

³¹ Jezus ging naar Kapernaüm, een stad in Galilea. Daar gaf Hij vaak op de heilige rustdag les in de synagoge. ³² En de mensen waren verbaasd over de manier waarop Hij les gaf. Want het was duidelijk dat Hij wist waar Hij het over had. ³³ In de synagoge was iemand met een duivelse geest. ³⁴ Die schreeuwde luid: "Laat ons met rust! Wat moet U van ons, Jezus van Nazaret? Bent U gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie U bent: de Heilige van God!" ³⁵ Jezus zei streng tegen de duivelse geest: "Houd je mond en ga uit hem weg!" De duivelse geest gooide de man op de grond, midden tussen de mensen. Toen ging hij uit hem weg, zonder hem kwaad te doen. ³⁶ De mensen waren stomverbaasd en zeiden tegen elkaar: "Wat is dat voor een manier van spreken? Want Hij heeft macht over de duivelse geesten! Hij geeft ze bevelen en jaagt ze eruit!" ³⁷ En alle mensen in de hele streek hoorden over Hem, in alle dorpen in de omgeving.

Genezingen in het huis van Simon Petrus

³⁸ Daarna vertrok Jezus uit die synagoge en ging naar het huis van Simon. De moeder van Simons vrouw had hoge koorts, en ze vroegen Jezus om haar te helpen. ³⁹ Hij ging bij het hoofdeind van haar bed staan en beval de koorts om weg te gaan. Toen verdween de koorts. Ze stond onmiddellijk op en bediende Jezus.

⁴⁰ Toen de zon onderging, brachten alle mensen hun zieke vrienden en familieleden naar Jezus toe. Mensen met allerlei soorten ziekten en kwalen. Jezus legde iedereen apart de handen op en maakte iedereen gezond. ⁴¹ Ook gingen er uit veel mensen duivelse geesten weg. Die geesten schreeuwden dan: "U bent de Messias, de Zoon van God!" Maar Jezus verbood hun om te spreken, omdat ze wisten dat Hij de Messias was.

⁴² Toen het weer dag was geworden, vertrok Hij uit Simons huis en ging naar een eenzame plek. Grote groepen mensen zochten Hem en kwamen naar Hem toe. Ze probeerden Hem over te halen niet bij hen weg te gaan. ⁴³ Maar Hij zei tegen hen: "Ik moet ook in andere steden het goede nieuws van het Koninkrijk van God gaan vertellen. Want daarvoor ben Ik gestuurd." ⁴⁴ En Hij vertelde het goede nieuws in de synagogen van Galilea.

Simon vangt heel veel vis

5 Op een keer was Jezus bij het meer van Gennésaret. Een grote groep mensen drong tegen Hem op om het woord van God te horen. ² Er lagen twee boten aan de kant van het meer. De vissers waren van boord gegaan om hun netten uit te spoelen. ³ Jezus stapte in één van de boten, de boot van Simon. En Hij vroeg Simon om een eindje het meer op te varen, niet te ver bij de kant vandaan. Toen ging hij zitten en gaf de mensen les vanuit de boot.

⁴ Toen Hij uitgesproken was, zei Hij tegen Simon: "Ga naar diep water en gooi je netten in het water om te vissen." ⁵ Simon antwoordde: "Meester, we hebben de hele nacht hard gewerkt en niets gevangen. Maar omdat Ú het zegt, zal ik de netten in het water gooien." ⁶ Toen ze dat hadden gedaan, vingen ze zoveel vis dat de netten bijna scheurden. ⁷ Ze wenkten hun vrienden in de andere boot dat ze moesten komen helpen. Samen vulden ze de twee boten met vis. De boten zaten zó vol, dat ze bijna zonken. ⁸ Toen Simon Petrus dat zag, liet hij zich voor Jezus op zijn knieën vallen en zei: "Ga weg van mij, Heer, want ik ben een slecht mens." ⁹ Want hij en de andere mannen waren geschokt dat ze zóveel vis hadden gevangen. ¹⁰ Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, waren daar ook. En ook zij waren diep geschokt. Jezus zei tegen Simon: "Je hoeft niet bang te zijn. Vanaf vandaag zul je mensen vangen." ¹¹ Ze trokken de boten op de kant, lieten alles achter en volgden Jezus.

Psalm 64

¹ Een lied van David. Voor de leider van het koor.